از شیخ مفید و شیخ طوسی تا میرزا حسین نوری درباره اربعین و حکمت و علت اهمیتش سخن گفته و نقل حدیث و روایت کرده اند. در جایی از اولین زائر قبر اباعبدالله که جابربن عبدالله انصاری باشد گفته اند که بیستم صفر بر بدن مدفون حضرت آمده و جایی از تغییر مسیر اهل بیت گفته اند که از شام به سمت مدینه در حرکت بودند و به جانب کربلا رفته اند و اربعین بوده که بر بالای بدن اباعبدالله رسیده و ناله و شیون کرده اند و بعدتر بسیاری از علمای رجال و درایه در طعن و تایید این اخبار گفته اند و نوشته. حال شاید سوال شود با این شک و تردید تاریخی و روایی، این داستان اربعین چیست که این طور قوی و جان دار پیش می رود؟ رفتن در مسیری