از نظر قرآن یکی از صفات و ویژگی های مومن سرعت و سبقت در کار خیر است. مومنان در اجتماع ایمانی همانند کسانی هستند که در یک مسابقه مثل اسب سواری و تیراندازی و شنا شرکت کرده اند. هر کسی تلاش می کند تا سریع تر باشد و در مسابقه اول شود. اسب های مسابقه با سرعت های بالا حرکت می کنند و چار نعل می تازند تا بر دیگری سبقت جسته و پیشتاز در مسابقه باشند. این گونه است که از شدت سرعت و تلاش به نفس نفس می افتند و تا جان دارند تلاش می کنند. از نظر قرآن، مومنان در کارهای خیر این گونه باید باشند تا بتوانند در جرگه «سابقون» در آیند؛ زیرا آنان به تقرب الهی دست می یابند و از برکات بهشت مادی و بهشت رضوان الهی بهره مند می شوند. در مطلب حاضر این موضوع با استناد به آیات قرآن واکاوی شده است.