بعد از 5 سال زندگی در لهستان که طی آن مئیر زبان لهستانی را یاد گرفت که بعدها از این زبان و در زمانی که مدیر موساد شد برای شکستن یخ جلسه در نشست با همتای لهستانی اش بهره ببرد با خانواده به ایتالیا رفتند و از آنجا سوار کشتی حمل دامی که برای بردن مهاجران به اسراییل تعبیه شده بود، شدند. دوستی که همراه با داگان سوار کشتی بود گفت که حتی در آن زمان که وضعیت فلاکت بار و پرتراکمی بود، داگان «طوری رفتار می کرد که انگار یک سرباز متولد شده است». طی مسیر، کشتی گرفتار توفان شد و نزدیک بود که غرق شود و مئیر بار دیگر در حالی که جلیقه نجات بر تن داشت و پرتقالی در دستش بود با مرگ روبرو شد. آنچه او به خاطر داشت