سال هاست که مدیریت بحران کشور در حالی بر اساس اصول تعریف شده خود، در سطوح مختلف؛ از امدادگران تا فرماندهان و مدیران به شرح سیستم هایی برای مقابله با حوادث منجر به بحران می پردازد که نقش و جایگاه نیروهای متخصص، مهارت ها و دانش موردنیازشان برای به ثمررسیدن این عملیات در برنامه های طرح ریزی شده آنها مغفول مانده است. در اغلب زلزله ها شاهد آن هستیم که تیم های عملیاتی اعزامی به منطقه بدون امکانات و تجهیزات کافی، درحالی که حتی فاقد لوازم انفرادی و گروهی خودشان هستند به منطقه وارد شده و در روزهای بعد از ورود به منطقه، لاجرم خود سربار سیستم مدیریت بحران شده و مجبور به استفاده از کمک های ارسالی برای