مسعود نیلی ، دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی در گفت وگو با مجله «تجارت فردا» حضور خود در دولت های یازدهم و دوازدهم، حیطه وظایف خود در دو دولت، نقاط اشتراک و اختلاف با سیاستگذار را تشریح کرده است.

او پس از ابهام زدایی از موضوعات مطرح شده، به عدم موفقیت در حوزه اقتصاد کلان در دهه های اخیر اشاره کرده و کلید حل مسائل حوزه اقتصاد کلان را در ضرورت عمومی سازی جریان اصلی علم اقتصاد دانسته است. این چهره اقتصادی معتقد است تداوم حضور او در دولت منجر به یک بازی باخت-باخت می شد و در نتیجه این موضوع در کنار به سرانجام نرسیدن حل ابرچالش های اقتصادی مانند مساله نظام بانکی و نظام ارزی باعث پیاده شدن او از قطار دولت دوازدهم شد.

بخش دیگری از صحبت های نیلی، درباره نقش او در دولت دوازدهم است. نیلی در این باره به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی از سوی رئیس جمهوری اشاره کرده پیشنهادی که از سوی نهاوندیان مطرح شده بود، اما نیلی تاکید کرده که باید هماهنگی لازم میان رئیس سازمان برنامه و بودجه و دیگر اعضای تیم وجود داشته باشد و در نتیجه به دلیل بروز ناهماهنگی ها، این سمت را نپذیرفته است.

این چهره اقتصادی در این باره تاکید کرده که پس از داستان به وجود آمده درباره «اصلاح نظام بانکی» و «بحث های مرارت بار مربوط به سیاست های ارزی» که هردو عمدتا در نیمه دوم سال 1395 شدت گرفت، روحیه و انرژی مساعدی نداشته و قرار گرفتن در نظام حکمرانی اقتصادی دولت، باعث دامن زدن به اختلافات می شد.

به گفته نیلی، افرادی که در حوزه اقتصاد کلان مسئولیت می پذیرند، اگر جمع بندی های متفاوت داشته باشند به ترمز تبدیل می شوند و تنها در صورتی می توانند نقش آفرینی کنند که صرفا نقش اجرایی بپذیرند.