هر روزه در مسیر خوابگاه تا دانشگاه، در خیابان وصال زن جوانی را به همراه سه فرزند خردسالش می دیدم که در پیاده رو دستفروشی می کرد. احتمالا به علت نبود امکان نگهداری کودکان در منزل و هزینه مهد کودک مجبور شده بود که فرزندان خردسالش را، چه در گرمای تابستان و چه در سرمای زمستان به همراه خود بیاورد. یکی از دخترانش که به دبستان می رفت تکالیفش را کنار بساط مادر در پیاده رو انجام می داد.

ما هم چنین صحنه هایی را بارها مشاهده کرده ایم. آیا هیچ وقت از خود پرسیده ایم چرا برای یک زن جوان و نجیب و فرزندانش حداقل معیشت تامین نباشد که مجبور باشد در سرما و گرما به همراه کودکان خردسالش در کنار پیاده رو دستفروشی کند.