بهترین اتفاقی که در یکی دو سال اخیر اتفاق افتاد و کاش 10 سال پیش انجام شده بود، خرید سامانه های عرفی از طریق کمپین «یوز تا ابد» است که در این زمینه باید از خانم هدیه تهرانی و آقای امیرحسین خالقی و سایر دوستانی که تلاش کردند، تشکر کرد. با توجه به وضعیت بحرانی یوز نیازمند کارهای ضرب الاجلی هستیم و در راس آن باید امن کردن زیستگاه را مدنظر قرار دهیم. یوزها مدام میان توران و میاندشت در تردد هست که یکی از دلایل آن به امنیت ناکافی در این زیستگاه ها بازمی گردد و در نهایت نیز می بینیم در خلال این عبور و مرورها تصادفاتی هم اتفاق می افتد. ناامنی در دو بعد غذایی و جانی است و در نتیجه فقدان غذا و حضور دام و حضور شکارچیان اتفاق می افتد.

موضوع مشارکت های مردمی و… گرچه برنامه های خوبی است اما زمان آن گذشته است زیرا اوضاع خراب تر از این حرف هاست. ما نیازمند حذف تعارضات انسانی هستیم، شتر بخشی از این تعارض است. کمپین توانست بخشی از دام ها را خارج کند، در صورت تامین اعتبار می توانیم سایر تعارض ها را هم به صفر برسانیم. تنها در صورت تامین امنیت کامل است که یوزها در یک منطقه باقی می مانند، نمونه آن در سال 93 اتفاق افتاد که 4 یوز بارها و بارها در یک نقطه دیده می شدند. برای تامین امنیت ما نیازمند اقدامات ضرب الاجلی هستیم و باید بتوانیم توران را از حضور دام خالی کنیم در کنار آن تکثیر در اسارت موضوعی است که باید به شکل جدی مورد توجه قرار گیرد و در این زمینه فعالیت هایی انجام شود.