پیامبر اکرم (ص) فرمودند: « من اکل لقمه حرام لم تقبل له صلاه اربعین لیله و لم تستجب له دعوه اربعین صباحا و کل لحم ینبته الحرام فالنار اولی به و إن اللقمه الواحده تنبت اللحم»؛ سخن از عدم قبولی نماز در چهل شبانه روز و مستجاب نشدن دعا در چهل روز و گوشتی که با حرام بروید به آتش نزدیک تر است، آمده است؛ ولی در این حدیث سخن از اثر آن در نسل های آینده به میان نیامده است، اما در بعضی از احادیث دارد که کسی اگر مال یتیم بخورد در نسل وی اثر خواهد گذاشت.

بنده چند وقتی است که تصمیم گرفته ام تمامی گناهان زبانم را تعطیل کنم. راه حل پیشنهادی بنده، تعیین یک دفترچه است که اولا همه گناهان را داخل آن یادداشت کنم و بعد برای آن ها چوب خط بگذارم

اگر چوب خطش پر شد، برای آن ها جریمه ای در نظر بگیریم؛ البته برای گناهانی که ابتلای من به آن ها زیاد است، مانند دروغ، غیبت، تهمت، افتراء، بهتان، و… لطفا شما راهنمایی بیشتری بفرمایید.

تصمیم شما تصمیم بسیار خوبی است. تعیین دفترچه برای یادداشت هم بسیار خوب است، اما مسیر صحیح تر این گونه است که شما باید اولا قصد کنید که کلا درباره کسی سخن نگویید، زیرا اگر این گونه باشد که هر چه می خواهید بگویید و در کنار آن بکوشید که غیبت نکنید یا تهمت نزنید، لغزشتان زیاد می شود و گاه به جایی می رسد که دیگر نمی توان آن ها را جبران کرد، اما جریمه ای که انسان برای خودش قرار می دهد از تعدادی صلوات تا روزه مستحبی و پرداخت صدقه و… باید به قدری باشد که کمی دردآور باشد و انسان را تحت فشار قرار دهد. از هر جریمه ای مهمتر این است که آدم متعهد شود در مورد هر کسی صحبت کرد، حتما از خود او رضایت طلب کند و من فکر می کنم این، بهترین راه برای آن است که زبان آدم مودب شود.