در بیمه دو عنصر معنوی و مادی وجود دارد که اولی شامل پیام بیمه و در جامعه یک کنشگر اجتماعی در روان و ذهنیت اجتماعی نقش خویش را ایفا می کند، در حقیقت بیمه به مثابه یک آرام بخش در مقابل دغدغه های ذهنی و نگرانی از آینده غیرقابل پیش بینی درخصوص بیمه ظاهر شده و حامل این پیام است که آرامش خویش را در طول مدت بیمه از دست نخواهید داد. از این منظر و در بدو امر بیمه را می توان یک کنشگر موثر اجتماعی دانست که با ناهنجاری های ناشی از نوسانات و التهابات اقتصادی مقابله کرده و حتی الامکان سعی در اطفای حریق ذهنی و نگرانی های محتمل در نزد بیمه گذار می کند.

متاسفانه با نگاهی به آمار رسمی ارائه شده از سوی نهادهای بیمه گر می توان به ضریب پایین نفوذ بیمه در مقایسه با کشورهای پیشرفته یا حتی بعضی از کشورهای همجوار پی برد، عدم اقبال عمومی به امر بیمه و کراهت از بیمه کردن به دلیل عدم دریافت پیام اصلی بیمه و نپرداختن به عنصر معنوی آن به حد کافی است. فرهنگ سازی بیمه باید شامل تبیین هر دو عنصر معنوی و مادی آن در جامعه باشد.

به نظر می رسد چنانچه ارزش پیام معنوی بیمه به درستی ازسوی جامعه بیمه گر و تبلیغات ایشان به جامعه منعکس شود بخش بزرگی از فرهنگ سازی بیمه صورت پذیرفته و اقبال عمومی جامعه را به امر بیمه به ارمغان خواهد آورد.از طرفی عنصر مادی بیمه که مهم ترین بخش آن به هنگام وقوع خسارت و پرداخت آن توسط بیمه گر اعمال می شود عنصری است عینی و به شدت قابل راستی آزمایی که می تواند حامل تقویت عنصر معنوی یا ویرانگر آن باشد.هنگام وقوع خسارت بیمه گران در قبال حفظ عنصر معنوی بیمه باید متعهدانه و مسوولانه و به درستی جبران خسارت را برای بیمه گذاران فراهم کرده و این حقیقت را بدانند که در اصل پرداخت خسارت به فرهنگ سازی بیمه و بنیان های معنوی و اجتماعی آن خدمت کرده و پرداخت خسارت در حقیقت بخشی از حفظ کیان و اصالت بیمه خواهد بود.در وضعیت کنونی اقتصادی، بیمه به عنوان یک کنشگر اجتماعی می تواند چتر حمایتی و آرام بخش خویش را با ابلاغ و تبیین پیام آن بر سر آحاد جامعه باز کرده و سهمی مهم در فرونشاندن التهابات اقتصادی داشته باشد.