تئوری تقلید شکلی (isomorphic mimicry) از تئوری های زیست شناسی تحولی است که از مفهوم آن برای توجیه رفتارهای نهادی خاص در حوزه سیاست گذاری عمومی استفاده می شود. تئوری تقلید شکلی در زیست شناسی فرآیندی است که در آن ارگانیسم های زنده از دیگری تقلید می کنند تا بتوانند مزیت تحولی پیدا کرده و زنده بمانند. به طور مثال، ماری آب زی که نیش و زهر ندارد، شکل و رنگ پوست ماری را تقلید می کند که شدیدا زهرآگین است، تا به این روش شکارچیان احتمالی را از خود دور کند. در حوزه سیاست گذاری عمومی، این تکنیک به عنوان یک شکست موفقیت آمیز شناسایی می شود که در آن سازمان های عمومی سعی می کنند از دولت های موفق با تکرار فرآیندها، سیستم ها یا محصولات نهایی، تقلید کنند.