کودک نوباوه مد معاصر در ایران، نرم نرمک 10ساله شده و به بلوغ نزدیک می شود اما در آستانه این بلوغ زودرس، ساختار فیزیولوژیک آماده رشدی که بتواند آن را از هیجانات و بحران های دوران بلوغ، به عافیت عبور دهد، مهیا نشده است. مد در دهه معاصر بیش از اینکه به سازوبرگ های زیربنایی بپردازد و الگوی ساختاری خود را از تجربه کشورهای موفق و خالق آن، گرته برداری کند، به نوعی ایرانیزه شدن نه چندان موفق تبدیل شده است و در کسب سهم چشم گیر گردش مالی این هنر صنعت ناکام بوده و همچنان قاچاق کالاهای اساسی تعیین کننده در بدنه مد، گریبان این کودک را گرفته است. تلاش برای عرضه شکلی ایرانی -اسلامی از مد که عنصری پرطرفدار