برای اعتراف به اینکه مجلس ما کارآیی و کارآمدی خود را از دست داده آنقدر ادله روشن و واضحی وجود دارد که بعید است کسی بتواند براحتی در این گزاره تشکیک کند. مجلس دارای دو وظیفه بنیادی و اصلی است که به قانونگذاری و نظارت بر حسن اجرای قوانین خلاصه می شوند. از مجموعه شرایط کشور کاملا بر می آید که هیچ کدام از این وظایف بخوبی مورد عمل قرار نگرفته اند که اگر چنین بود امروز ما می بایست مجموعه قوانینی توانمند و موثر و در کنار آن سیستمی کم ایراد و پربازده به دلیل نظارت دقیق می داشتیم. اما وقتی هیچ کدام از این دو را نداریم و حتی در بخش هایی از هر دو مورد دچار وضعیتی بحرانی هستیم به آن معنا است که بسیاری از