اطلاعات محرمانه بر اساس میزان آسیبی که ممکن است در صورت افشای احتمالی به کشور و مردم برسانند، طبقه بندی می شوند. اطلاعاتی که در سطح پایین محرمانگی قرار داده شده و به عنوان «محرمانه» علامت گذاری می شوند، آن دسته از اطلاعات هستند که در صورت افشا، برخی آسیب ها را برای امنیت ملی امریکا به دنبال خواهند داشت. اطلاعاتی که مهر «سری» می خورد، به اطلاعاتی اشاره دارد که انتظار می رود فاش شدن آنها لطمات جدی به امنیت ملی وارد کند. اطلاعات «فوق سری» نیز اسناد و مدارکی هستند که افشای آنها می تواند آسیب های سنگین و استثنایی برای امنیت ملی ایالات متحده به دنبال داشته باشد. حفاظت از این سیستم طبقه بندی با انواع اقدامات تنبیهی و مجازات های اداری تضمین شده است؛ از بین رفتن صلاحیت امنیتی یک فرد و حتی اخراج از مشاغل دولتی از جمله تنبیهات اداری در نظر گرفته شده برای افشا کنندگان اسناد طبقه بندی شده است. در موارد مهم تر و جدی تر، پیگرد قضایی نیز یکی از احتمالات است.

یک رشته قوانین و مقررات مرتبط با جاسوسی وجود دارد که سرقت یا حتی بازگو کردن اطلاعات مرتبط با امنیت ملی به افرادی که صلاحیت و اجازه دریافت چنین اطلاعاتی ندارند، جرم تلقی می کند. این قوانین و مقررات در اکثر مواقع وقتی مورد استناد قرار می گیرند که کسی جاسوسی کرده باشد یا اطلاعات طبقه بندی شده را برای انتشار در اختیار روزنامه نگاران قرار داده باشد. قانونی که در این گونه موارد بیشتر مورد استناد قرار می گیرد، قانونی است که به مدیریت غلط اطلاعات طبقه بندی شده و جابه جا کردن آنها از مکان و سیستم اصلی شان اشاره دارد و این تخلف را یک جرم جنایی کوچک تلقی می کند که می تواند تا یک سال حبس برای مرتکبان به دنبال داشته باشد. وزارت دادگستری امریکا از مدت ها قبل تاکید کرده بود که حتی در این گونه موارد هم بازپرسان و تحقیق کنندگان باید شواهد محکمی ارائه کنند که نشان دهد کارکنان دولت با آگاهی نسبت به اینکه کارشان نادرست و غیرقانونی است، باز هم دست به این کار زده اند.