آشنایی من با بیژن کامکار به پیش از انقلاب برمی گردد؛ زمانی که از سنندج به تهران آمد و در گروه شیدا با محمدرضا لطفی همکاری داشت. از نگاه من بیژن کامکار یک موسیقیدان و هنرمند است و خواهد بود حال فرقی نمی کند ساز دف بنوازد، یا رباب یا آنکه به خوانندگی مشغول باشد.

به یاد دارم سال ها پیش که در فرانسه زندگی می کردم اغلب اجراهایم درآنجا موسیقی بی کلام و سازی بود. بنابراین تصمیم گرفتم از حضور دو هنرمند آقای شهرام ناظری و آقای بیژن کامکار دعوت شود تا کار متفاوتی ارائه شود این عزیزان هم پذیرفتند و همکاری کوتاه مدتی شکل گرفت. در مدت زمانی که در فرانسه حضور داشتند هرگاه فرصتی پیش می آمد بیژن ترانه های کردی را که برای من بسیار دوست داشتنی بود با همان گویش زیبایش می خواند و خاطرات بسیار خوشی را رقم زد. قطعاتی که به عقیده من به مانند موسیقی پاپ می تواند جهانی شود و همه از شنیدن آن لذت ببرند که اتفاقا با تشکیل گروه کامکارها این کار انجام گرفت و موسیقی های کردی به زیبایی در دنیا شنیده می شد. بیژن کامکار علاوه بر اجرای موسیقی های فارسی و کردی از نوازندگان مطرح ساز دف است و درواقع باید گفت این ساز برای نخستین بار با گروه شیدا و به نوازندگی بیژن در کنسرت معروف نوای آقای لطفی به روی صحنه رفت. بیژن کامکار را همه به عنوان سرآمد نوازندگان دف و پیشکسوت این ساز می شناسند. به عقیده من، او یکی از موسیقیدانان خوب و بااخلاق موسیقی ایران است. تولد ایشان را تبریک می گویم و برای او آرزوی سلامتی دارم.