وقوع حادثه جانگداز آتش سوزی در یکی از مدارس غیردولتی شهر زاهدان و درگذشت سه دانش آموز عزیز همه ملت ایران را متاثر کرد. این حادثه یک بار دیگر به همه ما و به خصوص مسوولان حوزه آموزش یادآوری کرد که چه مسوولیت خطیری بر عهده داریم. هر بار بعد از بروز اتفاقات مشابه کمیته هایی برای بررسی دلایل وقوع حادثه تشکیل می شود که درباره حادثه زاهدان هم همین اتفاق افتاده است. آنچه در این رهگذر اهمیت دارد؛ اطمینان از نتیجه بخش بودن این بررسی ها است به طوری که در کاهش حوادث بعدی نقش موثری ایفا کند. باید با اتخاذ شیوه مناسبی برای اطلاع رسانی دقیق درباره سرنوشت پرونده چنین حوادثی به بازسازی اعتماد کمک کنیم. در غیر این صورت بروز حوادث مشابه ممکن است این تلقی برای جامعه پیش بیاید که اگر حوادث قبلی به دقت علت یابی شده بودند؛ شاهد تکرار آنها نمی بودیم. همچنین تحقیقات درباره این حوادث نباید محدود به این بماند که چه کسانی در سطح خرد دچار خطا شده اند بلکه این بررسی ها باید منجر به اصلاح روندها و رفع نواقص در سراسر کشور شود.

بازنگری در استانداردهای مراکز آموزشی و پایش مستمر این مراکز باید به عنوان یک سیاست جدی در دستور کار وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد. بازنگری در استانداردها و تقویت نظارت البته بدون بودجه مکفی ممکن است نتیجه بخش نباشد. از همین رو لازم است سیاستگذاری اقتصادی در آموزش و پرورش مورد بازنگری قرار گیرد. در این بازنگری ها، توجه به سیاست عدالت آموزشی و توزیع عادلانه امکانات خصوصا در مناطق محروم یکی از اولویت های فوری این بازنگری است. نمی توانیم به دلیل کمبود بودجه هر ساله شاهد بروز اتفاقات ناگوار باشیم. هم اندیشی درباره شیوه های معقول برای برون رفت از وضعیت کنونی میان دولت، مجلس و کارشناسان و تدوین راهبرد اجرایی در کوتاه مدت جزو ضرورت های نظام آموزش و پرورش است.

امیدوارم تا زمان تغییر اصولی ساز و کارهای مالی، با عنایت وزیر محترم آموزش و پرورش فعلا شیوه های نظارتی به نحوی بهبود یابند که دست کم حالا که در آستانه فصل سرما هستیم احتمال بروز خطا و مشکلات و حوادث تا حد بسیار زیادی کاهش یابد. بدیهی است که از سوی دیگر باید تغییر روندها و بهبود ساختار مالی و پشتیبانی آموزش و پرورش مورد توجه جدی قرار گیرد.