در روابط قدرت های منطقه ای مانند ایران و ترکیه باید دو سطح متغیرهای به هم پیوسته را شناسایی کنیم. هر یک از این دو متغیر مهم، نقش موثری در سطح روابط دوجانبه میان تهران و آنکارا بازی می کنند. پویش های منطقه ای و پویش های جهانی، هر یک چه به صورت متغیر مستقل و چه به شکل متغیر همبسته، بر روابط دو کشور موثر هستند. تهران و آنکارا، بنا بر تعریف منافع مشترک در منطقه و مسائلی که از همجواری جغرافیایی دو کشور نشات می گیرد، به شکل جبری نیازمند همکاری ها و روابطی با یکدیگر هستند، همزمان ملاحظات بین المللی و نقشی که دولت ها و قدرت های فرامنطقه ای در روابط خارجی دو کشور دارند، می تواند بر روابط دوجانبه دو کشور