«جلیقه زردها قربانی تفکر اقتصاد آزاد و نئولیبرالیسم دولت فرانسه بودند. در ایران نیز تمام اتاق بازرگانی، دولت، قوه قضائیه، قوه مقننه و تمام اصولگرایان و اصلاح طلبان طرفدار سیاست بازار آزاد هستند و از آن دفاع می کنند. این موضوع مستند است و مصداق آن را می توان در اقتصاد دید. از 15 سال پیش وضع امروز اقتصاد ایران را پیش بینی می کردم. از عصر روشنگری تا کنون بهداشت و آموزش جزو حقوق بشر بوده است. دخالت و عدم دخالت دولت واژگان نئولیبرال هاست. در واقع وقتی از این واژگان استفاده می شود در دست آنها بازی شده است. بر اساس قانون اساسی ایران،دولت وظیفه دارد بهداشت و درمان و آموزش و امنیت را برای جامعه تامین کند. این دخالت دولت نیست. جزو حقوق غیرقابل پس گرفتنی مردم جهان است.»

اینها بخشی از اظهارات یوسف اباذری، استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران در گفت وگو با «ایران» است و در وصف وضع موجود می گوید. او مخالف تفکر نئولیبرالیسم است که آن را به مسئولان کشور نسبت می دهد. البته خود نیز منتقدانی دارد. اما آیا بحث هایی از این دست که این روزها میان نخبگان کشور باب شده، اتفاقی مثبت و سازنده است؟ به تصمیم سازان کشور چه کمکی می کند؟ آیا برای گام های بعدی اقتصادی آدرس غلط به آنها نمی دهد؟ مصادیق سیاست های نئولیبرال را در کدام بخش ها می توان پیدا کرد؟

اقتصاد ایران این روزها در برهه حساسی قرار دارد و برخی از صاحب نظران معتقدند که برای حل مشکلات آن می توان سراغ پازل ایده های کارشناسان رفت. اما نخبگان اقتصادی کشور نظرات و ایده های متفاوتی نسبت به علت پیدایش مشکلات کنونی و راه حل آن دارند. برخی معتقدند که دولت در آن جایی که باید قرار داشته باشد، نیست و برخی دیگر از دخالت دولت در تمام امور گله دارند. در همین حال عده ای دیگر نسخه اقتصاد آزاد را در قواره اقتصاد ایران نمی دانند و دولت را در مورد آن متهم می کنند. برای بررسی این موضوع سراغ دو اقتصاددان که یکی منتقد و دیگری بی طرف است، رفته ایم.