انقلابات موسوم به بهار عربی که از کشور تونس در شمال آفریقا شروع شد، برای مردم این کشورها جز رنج و مشقت چیزی در پی نداشت. تونس، سرچشمه بهار عربی خوش شانس تر از بقیه بود. ثبات نسبتا خوبی در این کشور برقرار شد و برخلاف لیبی، در آن جنگ داخلی به وجود نیامد. اقدامات تروریستی نیز محدود به انجام برخی ترورهای سیاسی و حمله به گردشگران خارجی شد. ضمن اینکه هزاران شهروند تونسی به گروه های تروریستی مانند داعش در سوریه و عراق پیوستند. در لیبی، از زمان سرنگونی قذافی جنگ خونین ادامه داشته و دو دولت موازی در شرق و غرب کشور، قدرت را در دست دارند. تاکنون تلاش های بین المللی برای حل بحران لیبی، راه به جایی نبرده