در امتداد رودخانه بهمنشیر که به کارون وصل می شد، در محلی پیاده شدیم. کل گردان شب را در یک مرغداری گذراندیم و منتظر ماندیم تا دستور عملیات برسد. کسی اجازه نداشت تجهیزاتش را باز کند. نماز را با تیمم و بدون درآوردن پوتین و بدون طهارت خواندیم. نزدیک روشن شدن هوا بود که صدای هواپیمای عراقی آمد. با صدای انفجاری که به نظر نزدیک نمی آمد، شیشه مرغداری شکست. به علت اصابت ترکش راکت یا نمی دانم شاید تکه سنگی، چیزی، خرج آرپی جی یکی از بچه ها آتش گرفت و صدای فیش فیشی که شبیه ترقه های چهارشنبه سوری بود، فضای مرغداری را روشن کرد. همه مثل گروهی از مرغان آسمانی از جا پریدیم! باورنکردنی بود که محیطی به آن آرامی،