در روان شناسی اجتماعی عموم مردم ایران می توان به این جمع بندی رسید که جامعه ایرانی تمایل دارد بخت و اقبال همیشه همراهش باشد و در همه مراحل از او پیروی کند. برای مثال، جوانی که سال پایان تحصیلات دبیرستانی خود را سال سرنوشت زندگی خود می داند و اگر در رشته دانشگاهی خود پذیرش نشود، پایان حیات ثمربخش خود می داند یا ورزشکاری که در قالب ورزش فردی یا گروهی در یک مبارزه ملی یا فراملی شرکت می کند، نمی تواند بپذیرد شکست بیش از آنکه یک ناهنجاری تلقی شود، اگر با برنامه ریزی مطلوب، واقع گرایانه و عقلانی رخ داده باشد، بیشتر یک هنجار خواهد بود و در برابر، توهم «شکست ناپذیری» می تواند به تعبیر آلبرت اینشتین،