خشونت در دوران کودکی عارضه ای است که اکثر والدین همواره با آن سروکار دارند. خشونت در این دوران با خشونت های دوران بزرگسالی متفاوت است و منظور از آن آسیب هایی است که کودکان، همسالان خود را آزار می دهند؛ برای مثال در کلاس دیگران را مورد تمسخر قرار می دهند یا اسباب بازی و وسایل همسالان خود را خراب می کنند. والدین و مربیان در مواجهه با این کودکان برخورد های متفاوتی دارند؛ برخی از والدین یا مربیان کودک، قدرت طلب اند و تمایل دارند که به شدت همه چیز را به کنترل خود درآورند. آنها بسیار نکته بین هستند و قانون های بسیاری را پیش پای کودکان می نهند و با کلماتی مثل «ندو»، «نپر»، «بنشین»، «پاشو»، «برو»، «بیا»،