سوفیا... عشقم... نامه امروز نامه نوستالژیک است.

می دانی چرا؟ چون ما داریم بازمی گردیم به دوران ژوراسیک کم کم. چرا؟ چون کمیسیون تلفیق بودجه مصوبه کرده که «کالابرگ (کوپن) الکترونیکی برای تامین کالاهای اساسی به مردم داده می شود».

چه عیبی دارد سوفیا؟ تو هی می گفتی دهه 60 خفن بوده... تو هی می گفتی قورمه سبزی هم قورمه سبزی قدیم... هی می گفتی هیچی مثل دوغ دهه 60 گاز ندارد... هی می گفتی دلت برای توپ پلاستیکی تنگ شده... بیا... دولت و مجلس هم دست به دست هم دادند تا فضا را برای ما نوستالژیک کنند. منتها اول از همه با کوپن شروع کرده اند! البته این عمل افتخارآمیز را که هر ایرانی با کارت ملی برود توی صف بایستد که گوشت و برنج هم بگیرد نباید از نظر دور داشت.

البته عزیزان مسئول مدت هاست دارند سعی می کنند فضا را برای ما نوستالژیک کنند.

نوستول خاکی

مثلا هشت سال در خوزستان و ایلام جنگ بود و گردوخاک انفجار هوا را پر کرده بود. الان سال هاست که مسئولان کاری کرده اند (یا هیچ کاری نکرده اند) تا هوای خوزستان و ایلام پر از گردوخاک باشد.

نوستول گازی

یا دهه 60 آب و برق و گاز مدام قطع می شد. الان طوری قیمت را کشیده اند بالا که خودبه خود دو هفته از یک ماه را ما به دلیل تاخیر در پرداخت پول آب و برق و گاز در قطعی به سر می بریم.

نوستول بشقابی

قدیم تلویزیون دوتا کانال بیشتر نداشت. الان هر خانه ای دوتا بشقاب ماهواره جدا نصب کرده.

نوستول کارگری

قدیم کارگر نانش را از زیر سنگ پیدا می کرد. الان کارگر دستش زیر سنگ است.

نوستول وطنی

قدیم هر ایرانی یک لگن داشت که توی حموم با آن آب می ریخت سرش. الان به یاد آن روزها خودرو مونتاژ می کنیم و سوارش می شویم.

خلاصه سوفیا... می بینی؟ ما نباید از مسئولان مربوطه تشکر کنیم که کشور را همان طور کرده اند که ما دوست داشتیم؟

عاشق نوستول تو؛ میدون دوم