معمولا تصمیم گیری های ما از یک چارچوب مرسوم و متعارف پیروی می کند. مساله ای پیش می آید، زوایای مختلف آن را بررسی می کنیم، حساب هزینه و فایده را می کنیم، در صورت نیاز با خبرگان و مطلعان مشورت می کنیم و از میان گزینه های موجود یکی را انتخاب می کنیم یا تلفیقی از آنها را بر می گزینیم. هر چه مساله یا مشکل پیش آمده بزرگ تر باشد، حتما دقت ها، حساسیت ها و اصطلاحا حساب و کتاب هایمان هم بیشتر می شود. به قاعده عقل می دانیم و می پذیریم که هر تصمیم ما یک انتخاب است و در ادامه مسئولیت یا آثاری را بر دوش ما بار می کند. باز معمولا می دانیم که تعلل در تصمیم گیری یا ناتوانی در انتخاب نهایی چه بسا پیامدهای بیشتری