جمیله آمادو می داند که آواره و پناهجو بودن چه معنایی دارد. او اکنون پرستاری است که به آوارگان دیگر پناه می دهد و برای بهبود مجروحان تلاش می کند.

جمیله از وقتی به مدرسه ابتدایی می رفت، می دانست که می خواهد پرستار باشد. لبخند بر لب می گوید.«من آماده بودم برای پرستار شدن مبارزه کنم. از همان موقع خودم را در لباس سفید می دیدم».

امروز که این زن سختکوش به 50سالگی رسیده، سرپرست بخش پرستاری است و مدیریت 40 پرستار و انترن پرستار را در مرکز دو سان دو رفرانس در شهر گائو مالی بر عهده دارد. این مرکز یک بیمارستان عمومی برای خدمت به مردم در منطقه ای در شمال کشور مالی با جمعیت حدود 550 هزار نفر است که بسیاری از آنها در جنگ آواره شده اند.