در روزهای پایانی فروردین 98 به اصرار یکی از دوستان، برای تماشای یک نمایش به اصطلاح «کمدی آزاد»، با عنوان «بیمارستان»، به سینما المپیک- واقع در بخش شرقی شهرک المپیک- رفتم و با نمایشی مواجه شدم که همه تصوراتم درباره فرهنگ عمومی کشور و درایت (و حتی صداقت) دستگاه های مدعی متولی گری آن را از اساس دگرگون کرد.

اگر «بیمارستان» را تمثیلی از جامعه امروز ایران، به ویژه در اوضاع و احوال پرآسیب کنونی اش تصور کنیم آن گاه ایده ادعایی موجود در پس طرح نمایش (که در پاره انتهایی بر آن تاکید می شود) را ممکن است بتوانیم ترغیب همدلی میان آحاد ملت و تلاش برای شادی افزایی و کاهش آلام جامعه (بیمارستان) تلقی کنیم