روز جهانی بهترین دوست توسط شبکه های اطلاع رسانی پناهندگان همراه با انتشار ویدئوهایی از دوستان خوب در شرایط سخت مهاجرت و پناهندگی و آوارگی بود. در یکی از این ویدئوها دو دوست نوجوان در یکی از بزرگ ترین اردوگاه های پناهندگی روهینگیایی ها مشغول پختن شیرینی های خاصی هستند. آنها سالیان سال است با هم دوست هستند و حالا در نانوایی شان خاجاهایی درست می کنند که مشتریان برای خریدشان صف می بندند. روزانه بیش از 400 تا 600 تا از این دسر هندی یا شیرینی نپالی با قیمت پنج تاکا (حدود 0.06 دلار) فروخته می شود. در کل این اردوگاه مغازه های کوچکی همچنین نانوایی هایی وجود دارد و روهینگیایی های زنده مانده از کشتار جمعی مذهبی با تمام مشکلات سعی می کنند زندگی خود را بازسازی کنند.

یکی دیگر از ویدئوها درباره دو زن سودانی است با نام «جویس» که داستان های متفاوتی دارند. آنان پس از سه سال همدیگر را در اردوگاهی در کنگو پیدا کردند. آنان که در سودان همسایه بودند، حالا درحالی که فکر نمی کردند هرگز همدیگر را ببینند، دوباره توانستند با هم همسایه شوند. آنها از خوشحالی دیدار با یکدیگر و صحبت کردن دوباره با یکدیگر می گویند. آنها اکنون می توانند با مهارت هایی که پیدا کرده اند در آرامش بیشتری زندگی کنند. آنها خوشحال اند از اینکه دوباره یکدیگر را دیده اند و می توانند با هم زمان بگذرانند. می توانند در ساختن خانه به یکدیگر کمک کنند. آنها حالا می توانند با همدیگر بسیاری از کارها را برای رسیدن به زندگی بهتر انجام دهند.