تیم ملی ایران در دو هفته نخست لیگ ملت های والیبال، بازی های زیبایی از خودش به نمایش گذاشته و توانسته رتبه دوم را در رده بندی کلی بعد از برزیل به دست آورد. جا دارد همین جا به تمام اعضای تیم ملی خسته نباشید بگویم. بچه ها خیلی خوب بازی می کنند و انگیزه بسیار بالایی دارند. خدا را شکر نتایج هم تا اینجا مثبت بوده و امیدواری های زیادی ایجاد کرده است. اما نباید یادمان برود که ما امسال سال سختی داریم و حریفان قدرتمندی در انتظارمان هستند، چراکه معمولا تیم ها در هفته های نخست به بازیکنانی که در لیگ های معتبر بازی کرده اند و احتمالا خستگی و مصدومیت دارند، استراحت می دهند تا ریکاوری شوند و بتوانند به روزهای خوبشان بازگردند. ولی تمام این ستاره ها از هفته سوم قطعا برمی گردند بازیکنان ما انگیزه بسیار زیادی دارند تا در این تورنمنت خودی نشان بدهند چونکه شاید تعدادی از آنها در المپیک حاضر نباشند و این آخرین شانس آنها برای بازی کردن و درخشیدن در تیم ملی والیبال ایران باشد. در بازی با برزیل از کولاکویچ انتقاد شد که چرا غفور را کنار گذاشت و تیم ایران در نهایت 3 بر 2 باخت. ولی به اعتقاد من در بازی هایی که شرایط راحت تر و حریف آسان تر است ما می توانیم از جوانان بیشتر استفاده کنیم تا کمتر به بازیکنان اصلی فشار بیاید. ما دیدارهای پرفشار و حساسی پیش رو داریم و باید توان تیم را برای ارایه نمایشی مطلوب تا پایان این مسابقات حفظ کنیم و این کار جز با توزیع قوای تیم و هدر ندادن آن در بازی های اولیه، امکان پذیر نیست. به نظرم کولاکوویچ در بازی آخر با ژاپن نشان داد انتقادات مرتبط با تعویض هایش را شنیده و آنها را به کار بست تا تیم ایران از این حیث مشکلی نداشته باشد. متاسفانه در حال حاضر شرایط اقتصادی لیگ والیبال ایران اصلا خوب نیست. بازیکنان تیم ملی در این مسابقات در تلاش برای نشان دادن خودشان هستند تا بتوانند به لیگ های اروپایی بروند و شرایط حرفه ای تری را تجربه کنند و ضمنا آورده مالی بیشتری داشته باشند. به دلیل شرایط اقتصادی فعلی، در لیگ برتر دستمزدها به شدت پایین آمده و بسیاری از سرمایه گذاران یا کنار کشیده اند یا بسیار کم خرج می کنند. بازیکنانی که تا چند فصل پیش یک میلیارد یا یک و نیم میلیارد می گرفتند، حالا با پیشنهادات نهایتا پانصد میلیونی روبه رو می شوند. والیبال ایران باید خودش را در جام جهانی و المپیک نشان بدهد. باید مدیریت درستی بشود تا این تیم بتواند نتایجی درخور بگیرد. ما در ایران از نظر ژنتیکی والیبالیست های خوبی داریم و اگر پشتوانه سازی انجام بشود و استعدادیابی خوبی صورت بگیرد، جایگاه مان بسیار فراتر از این خواهد رفت. ما جوانانی داریم که اگر مدیریت صحیحی انجام شود، جایگاه مان تثبیت می شود. در حال حاضر ما بین تیم های ششم تا نهم جهان هستیم، در حالی که با مدیریت درست می توانیم جایگاه ایران را بین شش تیم برتر والیبال دنیا تثبیت کنیم. والیبال می تواند مانند فوتبال و کشتی شور و وفاق ملی ایجاد کند و از این منظر ورزش مورد توجهی است. توقع جامعه والیبال این است که توجه ویژه ای به این پتانسیل فوق العاده بشود. در سال های اخیر و با پیشرفت والیبال ایران، شاهد این هستیم که خانواده ها فرزندان خودشان را به کلاس های والیبال می آورند. اگر زیرساخت های بهتری فراهم شود، مطمئن باشید که هزینه بخش های دیگر زندگی اجتماعی ما جبران می شود. جوانانی که به سمت ورزش می روند، سالم تر هستند و در نهایت هزینه های پزشکی و بیماری ها را کاهش می دهند. در دنیا ثابت شده است که توجه به ورزش، در نهایت باعث کم شدن بزه خواهد شد و ما می توانیم با توجه به همین اصل ساده، روی ورزش های پرطرفدار که والیبال هم از جمله آنهاست، سرمایه گذاری کنیم و شاهد جامعه ای سالم و پویا باشیم.