اقتصاد ایران در ماه های اخیر دوره پر تلاطمی را پشت سر گذاشته و بازارهای سرمایه گذاری در رقابت با یکدیگر نوسانات کم سابقه ای را به خود دیده اند. با توجه به اهمیت و گستردگی تحولات یاد شده، بررسی علل به وجود آورنده آن در سطح کلان ضروری است. مروری بر داده های مربوط به رشد اقتصادی و رشد نقدینگی در سال های دهه 90 حاکی از عدم تناسب شدید میان رشد تولید ناخالص داخلی و رشد نقدینگی است. بر اساس تئوری مقداری پول نبود تناسب منطقی میان رشد اقتصادی و رشد نقدینگی به شکل تورم بروز کرده و منجر به افزایش سطح عمومی قیمت ها خواهد شد که مصداق آن در تورم های «بالا» و بدتر از آن «مزمن» موجود در اقتصاد ایران دیده و لمس شده است.