بعد از جنگ های جهانی اول و دوم و پیامدهای جبران ناپذیر جانی و مالی آنها، میل به تخاصم و دامن زدن به مناقشه ها در بسیاری از کشورها فروکش کرد. ولی به تدریج، با فراموش شدن فجایع هولناکی که تقریبا همه کشورها درگیر آن بودند، مجموعه ای از عوامل باعث شد خویشتن داری در مناسبات بین المللی دهه به دهه کم رنگ تر شود. به این ترتیب در سال 1995 اعضای سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در صدوچهل و هفتمین جلسه خود، بیانیه اصول مدارا را تصویب کردند. پیش از آن نیز در سال 1993 سازمان ملل به تاثیر نقش آموزش مدارا پرداخته بود. متعاقب آن در سال 94 یونسکو ضمن نکوهش تبعیض، نسل کشی های قومی، تروریسم و افراط