تحریم های امریکا علیه اقتصاد ایران باعث شده، صادرکننده و واردکنندگان ایرانی شرایط خاصی را تجربه کنند. امروز بانک های بین المللی هیچ مبادله ای را که مبدا یا مقصد ایران داشته باشد، انجام نمی دهند. از این رو تاجران ایرانی در ماه های گذشته مجبور شده اند با استفاده از روش های مختلف، صادرات غیرنفتی ایران را حفظ و از این طریق روند ارزآوری به کشور را تداوم بخشند. در چنین شرایطی آنچه بیشترین اهمیت را دارد، بسیج حداکثر ظرفیت ها و توانایی داخلی در کشور، برای مقابله با تحریم ها و فشارهاست و در این زمینه حفظ دسترسی به اینترنت اهمیت بسیار زیادی دارد. هرچند در روزهای گذشته بخش هایی مانند بانک ها یا برخی شرکت های دولتی توانستند با استفاده از امکانات موجود، خدمت رسانی خود را ادامه دهند اما آنچه در عمل رخ داد، محدودیت قابل توجه فعالیت بخش خصوصی و به طور خاص حوزه صادرات و واردات بود. امروز در تجارت بین المللی، تمام اقدامات به وسیله اینترنت انجام می شود و به خصوص برای تجارت ایران حفظ ارتباط و حضور دائمی اهمیت بسیار زیادی دارد. در کنار آن وقتی اینترنت و ارتباط قطع می شود، فضا برای شایعه پراکنی قوت گرفته و اخباری از ایران منتشر می شود که رسانه های خارجی به دنبال انتشار آن هستند.

در روزهای گذشته وقتی ارتباط اینترنت بازگشت تعدادی از همکاران خارجی صادرکنندگان ایرانی بسیار نگران وضعیت ما بودند، زیرا هیچ اطلاعات درستی به آنها نمی رسید و رسانه های خارجی چیزی را مخابره می کردند که می خواهند مردم جهان از ایران بدانند در شرایطی که با حفظ ارتباط، وضعیت واقعی کشور به بیرون مخابره خواهد شد، نامشخص بودن وضعیت، یکی از اصلی ترین مسائلی است که به اقتصاد آسیب می زند. حتی اگر بنا بر قطع کردن اینترنت باشد نیز باید شرکت های صادرکننده و شرایط خاص شان لحاظ شود تا با همکاری اتاق بازرگانی، این شرکت ها از شبکه استفاده کنند. در روزهای گذشته مدیران و صادرکنندگانی بودند که دست به دامان هکرها شدند تا به طریقی بتوانند با خارج از کشور ارتباط برقرار کرده و از سرنوشت کالاها و معاملات شان با خبر شوند. از این رو می توان این طور نتیجه گیری کرد آنچه در روزهای گذشته رخ داد یک سکته صادراتی بود و برای فعالان اقتصادی مشکل آفرین شد و امروز دغدغه این فعالان ثبات و پیش بینی پذیری آینده است.