قریب به یک دهه است که پایداری ها «مساله» اصولگرایان هستند، همان راست گرایانی که از دل دولت محمود احمدی نژاد بروز و ظهور یافتند، با اینکه عمدتا سن و سالی نداشتند اما خود را از السابقون انقلاب هم انقلابی تر می دانستند و یک تنه جلوی مفاهیمی چون «شیخوخیت» و «رهبری کاریزماتیک» و... ایستادند تا ثابت کنند وقت آن رسیده که در اردوگاه اصولگرایی خانه تکانی انجام شود و سنتی های سن و سال دار و محافظه کار جای خود را به جوانان تند و تیز بدهند که به هر قیمتی سودای مدیریت و حذف رقیب را در سر دارند. پیش و پس از همین چند انتخاباتی که دو جریان سیاسی از سر گذرانده اند، همواره این پرسش مطرح بوده که این بار پایداری