در یک سال گذشته در میان تئاتری های ایران میل به ساخت نمایش از فیلم شدت گرفته است. از موزیکال هایی که به جای اقتباس از نسخه های تئاتری شان، به زحمت تکرار نسخه های سینمایی شان می افتند تا حتی اقتباس از انیمیشن های محبوب. ساختن نمایش براساس یک فیلم چند امتیاز ویژه دارد؛ نخست آنکه نیازی نیست برای نوشتن متن تلاش کنید. دیالوگ های آماده و حتی تصویرهای قابل تامل برای تکرار در قاب صحنه، با شرایط فست فودی تئاتر ایران همخوانی دارد. دوم؛ اقتباس از فیلم سینمایی وابستگی کارگردان به نویسنده و نمایشنامه را محو می کند. دیگر از آن جدال های همیشگی میان این دو رکن در نمایش خبری نیست. به قول معروف سری را که درد نمی کند، دستمال نمی بندند. پس بی خیال نمایشنامه نویس و در این وانفسای بی کپی رایتی، یک فیلم جواب پس داده را اقتباس کنید.