بیش ازیکصد سال پیش امیل دورکیم جامعه شناس شهیر فرانسوی در بررسی های اجتماعی خود متوجه رشد پدیده فردگرایی منفعت گرایانه و بی اعتنایی طبقات جدید به مصالح سایر افراد در جامعه نوین فرانسه شد. او هسته اولیه مطالعات اجتماعی خود را پیرامون چرایی رویش و پرورش این نوع از رفتار و کنش و جست و جوی راه های تعاطی بین منفعت گرایی فردی و مصلحت بینی اجتماعی قرار داد. تحقیقات جامعه شناسی دورکیم به این نتیجه منجر شد که رهایی و گریز مردم از سلطه سنت و باورهای دیرپای عمومی و نیز مقابله با اقتدار اجتماعی نهادهای گذشته، آنان را با مشکلات جدید و نوظهوری از نوع دیگر روبه رو کرد و آن فراموشی و غفلت و نیز به حاشیه کشانده شدن بسیاری از اصول و قواعد اخلاقی و معنوی بوده که قرن ها شالوده حیات خانواده و اجتماع و محیط های تعامل و کسب و کارمردم را  در این کشور تشکیل می داده است.