رویکرد فعلی امریکا نسبت به مذاکرات همچون گذشته است و راهبرد و سیاست هسته ای «جو بایدن» همان سیاست «دونالد ترامپ» است که حالا با بکارگیری ابزارهای دیگری ادامه پیدا می کند. تنها تفاوت آن دو، در کارزار فشاری است که در دوره قبل بر صورت «حداکثری» آن تاکید شده و در این دوره بر محور ابزارهای «دیپلماتیک» و مذاکراتی می چرخد.

بر همین اساس، هدف کلی امریکا بویژه در دولت بایدن، حل مسائل و مشکلات بدون توجه به خواسته ها و مطالبات معقول و منطقی ایران است. منطق مذاکراتی بایدن، «جمع جبری صفر» است و به عبارتی اخذ امتیازات بدون واگذاری امتیازات دیگر را در دستور کار دولت خود قرار داده است. از همین رو، هر نوع انحرافی از این منطق، از منظر امریکایی ها غیر سازنده تلقی می شود و پیشنهادات سازنده از نظر امریکایی ها آن پاسخ هایی هستند که اهداف و خواسته های غرب را تامین کنند.