افزایش بودجه صداوسیما در لایحه بودجه سال آتی درحالی با برخی واکنش های انتقادی روبه رو شده که منتقدان درباره سایر ردیف های بودجه فرهنگی در این لایحه سکوت کرده اند.

حوزه فرهنگ ازجمله بخش هایی است که نمی توان خروجی سرمایه گذاری در آن را با متر و معیار مشخصی سنجید. با این حال روشن است که در بسیاری از دستگاه های فرهنگی خروجی قابل دفاعی به چشم نمی خورد.این درحالی است که رسانه ملی ازجمله شفاف ترین دستگاه های فرهنگی با خروجی مشخص است که منتقدان خواسته یا ناخواسته با حاشیه سازی برای آن جلوی تحول و پیشرفت در این رسانه را می گیرند. آن هم درست در شرایطی که کشور درگیر جنگ تمام عیار رسانه ای است.منتقدان رسانه ملی عمدتا خود در دستگاه هایی مستقر هستند که از خزانه ملی ارتزاق می کنند. همین باعث می شود این شبهه مطرح شود که انگار منتقدان با حاشیه سازی برای رسانه ملی در حال فرار از پاسخگویی در قبال عملکرد خود در حوزه فرهنگ هستند؛ بودجه خوارانی که سال هاست درمراکز دولتی و شبه دولتی درحال استفاده ازبودجه ملی هستند حالا نگران بیت المال شده اند وحرف ازچرایی تخصیص اعتبار به رسانه ملی می زنند. این منتقدان، صداوسیما را متهم به ساخت وپخش برنامه های بی کیفیت می کنند. با این حال به گونه ای متناقض خواهان عدم تخصیص بودجه بیشتر به این رسانه می شوند تا جلوی گام های تحولی جهت بهبود کیفیت برنامه های صداوسیما را بگیرند!

در واقع برخی منتقدان افزایش بودجه صداوسیما نه نگران حیف و میل بیت المال هستند و نه حتی دغدغه قدرت تریبون رسمی نظام در جنگ روایت ها را دارند، بلکه آنها می خواهند با سنگ اندازی در مسیر تحول صداوسیما، مانع از بهبود وضعیت این رسانه در میان افکارعمومی شوند.برای مخاطبان رسانه ملی روشن است که گام های بلندی جهت افزایش کیفیت برنامه های این رسانه برداشته شده اما سرعت بالاتر این تحول نیاز به تخصیص اعتبارات بیشتری دارد که صداوسیما بتواند به جایگاه بالاتری در اثربخشی رسانه ای دست یابد.در همین راستا انتظار می رود منتقدان افزایش بودجه صداوسیما به جای تضعیف رسانه ملی به کارآمدی بیشتر دیگر نهادهای فرهنگی در کشور بیندیشند.