با بررسی روند تکنیکال شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران از تاریخ 7 خرداد 1399 تاکنون می توان دریافت که برآیند کلی روند تغییرات این نماگر تالار شیشه ای بر مدار بلندمدت صعودی با شیبی ملایم قرار دارد. با وجود تمامی افت و خیزها و جهش های زیاد و هیجانی در طول این بازه زمانی یادشده، حال دیده می شود که از روزهای پایانی تیر1402 تاکنون این دماسنج 7 مرتبه محدوده میانگین کانال صعودی بلندمدتی خود را لمس کرده است.

در این میان نیز 2مرتبه محدوده نیمه کانال خود را شکست و شاخص کل با ثبت روند بازگشتی صعودی (پولبک) همراهش شد که نتیجه این اتفاق منجر به ایجاد کانال فیبوناچی 0.5 تا 0.618درصدی شد که به عنوان زیر کانال روند اصلی به حساب می آید، حبس شده است. علاوه بر این در بازه تیر1402 مذکور تاکنون شاخص کل دو الگوی هارمونیک سر و شانه صعودی و نزولی را به صورت کامل به نمایش گذاشته است. همچنین حبس این الگوها در کانال صعودی فیبوناچی می تواند حاکی از آن باشد که بازار همچنان متمایل به ایجاد الگوی جدید است. حال با توجه به موارد گفته شده و رفتار شاخص ابتدای 1403 تاکنون نیز می توان گفت نشانه هایی از ایجاد مجدد الگوی سر و شانه و تغییر موقعیت را دارد. به این ترتیب در محدوده 2میلیون واحد و 2میلیون و150هزار واحد سطح حمایتی روانی قویی به چشم می آید که می تواند سرمایه گذاران را برای حفظ روند صعودی ترغیب به تداوم معاملات خود کند تا در میان مدت سودهای مطلوبی را شناسایی کنند.

روند این شاخص در سری زمانی هفتگی نیز تحلیل مشابهی دارد، به طوری که کانال صعودی فیبوناچی و برآیند کانال اصلی روند نیز تطابق دارد، به عبارتی کندل های هفتگی این نماگر نشان می دهد که سطح فیبو 0.618درصدی 3مرتبه شکسته شده و مجددا به این سطح بازگشته است. بسیاری از تحلیلگران تکنیکال بر این باور هستند که روند میان مدتی شاخص کل در کنار نوسانات منفی، صعودی خواهد بود. این سناریو می تواند تا نیمه اردیبهشت طبق الگو و رفتارهای گذشته با افت هایی همراه باشد و از آن پس به بعد بر مدار رشد قرار بگیرد. سناریوی دیگری که گفته می شود این است که موقعیت شاخص در سری زمانی هفتگی به صورت روند بازگشتی (پولبک) است و می تواند نوسانات مثبت خود را در 10 اول اردیبهشت آغاز کند که این نوع تحلیل برای بازه های کوتاه و میان مدتی تا پایان فصل بهار درنظر گرفته می شود.