6- گاهی اقدامی صورت می گیرد تا به نتیجه معینی برسیم. مثلا ما به قصد سفر به مشهد از تهران سفر می کنیم. اما به هر دلیلی به مشهد یعنی به نتیجه نمی رسیم. گاهی عمل و نتیجه با هم آمیخته و توامان است. نمازگزار، نماز را برپای می دارد یا اقامه می کند تا در قیامت به بهشت برود. اما اگر نماز را چنان که بایست و شایسته است، به جای بیاورد در همین دنیا همان نماز بهشت او است!

بیدلی در همه احوال خدا با او بود

او نمی دیدش و از دور خدایا می کرد!

صراط مستقیم، در ابتدا به نظر می رسد، راهی است که ما را به مقصد می رساند، اما وقتی می گوییم: «اهدنا الصراط المستقیم» راه و مقصد در هم آمیخته شده اند. نتیجه و مقدمه با همند و بر یکدیگر موثرند. در دوران پیش از انقلاب مسعود احمدزاده، از رهبران سازمان چریک های فدایی خلق، در تابستان سال 1349 مقاله ای نوشت که در سال 1350 با عنوان: «مبارزه مسلحانه هم استراتژی و هم تاکتیک» منتشر شد. نوشته است:

«هدف این است که به انقلابیون و خلق، راه مبارزه نشان داده شود، آنها را از قدرت خویش آگاه گرداند و نشان دهد که دشمن آسیب پذیر است. نشان دهد که امکان مبارزه هست، دشمن را افشا کند.» (1) چنانکه می دانیم جنبش سیاهکل سرکوب شد، اما تفسیر احمدزاده که مبارزه مسلحانه هم تاکتیک است و هم استراتژی، مورد قبول سازمان های چریکی بود. از زاویه ای دیگر، منیر شفیق، متفکر و نظریه پرداز فلسطینی درباره انقلاب اسلامی ایران تفسیر قابل توجهی دارد. او راهپیمایی ملت ایران در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی را به عنوان: «راهپیمایی، هم استراتژی و هم تاکتیک» تفسیر کرده است. چنانکه می دانیم امام خمینی با مبارزه مسلحانه هم به عنوان تاکتیک و هم استراتژی موافق نبود و به صراحت گفته بود، با این شیوه خودتان را به کشتن می دهید و امکان بسیج مردم را پیدا نمی کنید که نکردند. از این مقدمه، این نکته مورد نظرم است که گاه نتیجه در همان شیوه عمل فشرده می شود. مقصد و صراط مستقیم یکی می شوند. عملیات «وعد صادق»، خود نتیجه بود. دیروز در بیت یکی از مراجع نجف اشرف آیت الله شمس الدین واعظی سبزواری، ایشان از عملیات وعد صادق تقدیر کرد، گفت فارغ از نتیجه بسیار اقدام مهمی بوده است. گفتم خود عملیات نتیجه است! به این نکته قرآنی اشاره کردم که گاه مومنان می خواهند به درجاتی برسند و گاه خود درجه می شوند. وعد صادق چنین بود. اسراییل با تکیه بر حمایت جهانی، امریکا و هم پیمانان، با استفاده از شبکه های تبلیغاتی و مالی که همه را می خرند این باور را مثل تابو ترویج کرده بود که هیچ کشوری توان رویارویی با اسراییل را ندارد. اسراییل هر کاری بخواهد می کند. دیگران باید با امضای پیمان صلح ابراهیم، رهبری و سروری اسراییل را بپذیرند که امارات و بحرین و اردن و مصر کم و بیش پذیرفته اند!عملیات وعد صادق این تابو را شکست. آن هم با طنین به صدا در آمدن طبل توفان و چه تماشایی!

بلافاصله، پس از عملیات که همه بهت زده شده بودند، گفتند: «عملیات موفق نبود و نتیجه نداشت!» اگر چنین است چرا کابینه جنگی اسراییل در سه جلسه یکشنبه و دوشنبه و سه شنبه درباره چگونگی مقابله با ایران به نتیجه نرسید و ادامه بحث برای اتخاذ قرار در پاسخ به ایران به چهارشنبه موکول شده بود؟! از اظهارات مقامات نظامی و سیاسی اسراییلی می توان استنباط کرد که در مخمصه خطرناکی درمانده شده اند. به قول مناشه امیر، ایران 80 برابر اسراییل است. اسراییل توان یک جنگ طولانی فرسایشی را ندارد و جنگ طولانی مخالف دکترین نظامی اسراییل است. ایران با عملیات وعد صادق توانست اسراییل را با این واقعیت و بلکه حقیقت مواجه کند که دوران اعمال اراده اسراییل در منطقه تمام شده است. تصمیم ایران، در واقع تصمیم رهبری به عنوان فرمانده کل قوا، در عملیات وعد صادق تصمیمی بود که نفس تصمیم نتیجه بود! یعنی ایران در موقعیتی قرار دارد که برای دفاع از منافع مشروع خود و انتقام خون فرزندان رشید ملت ایران می تواند چنین عملیات بهت آفرینی را سازماندهی کند. بدیهی است که ما از کم و کیف این عملیات اطلاع دقیق نداریم.

امیدوارم، نیروی هوافضای سپاه در فرصت مناسب و نه چندان دیر اطلاعات لازم قابل نشر را در اختیار قرار دهد تا همگان به روشنی ببینند که عملیات وعد صادق خود نتیجه بود، نتیجه سال های طولانی برنامه ریزی، خلاقیت و تدبیر علمی و فنی افتخارآفرین. البته این عملیات می تواند یکی از درخشان ترین درس های دانشگاه های علوم نظامی باشد. وعد صادق، تدبیری بود که که بر عمق و استحکام امنیت ملی ایران و توانایی بازدارندگی نیروهای مسلح ایران افزوده است.