فهرست مطالب مهران رستملو

یکی از مهم ترین معیارهای ارزیابی عملکرد در طراحی سامانه های آبیاری تحت فشار و به خصوص سامانه های آبیاری بارانی کلاسیک، شاخص یکنواختی پخش آب می باشد. در این تحقیق، عملکرد سامانه استنتاج فازی- عصبی و برنامه ریزی بیان ژن به منظور تخمین ضریب یکنواختی پخش آب در سامانه آبیاری بارانی کلاسیک ثابت در شرایط مختلف از نظر سرعت باد، آرایش آبپاش ها، دبی و نوع آبپاش ها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. به همین منظور، یک سامانه آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با در نظر گرفتن آرایش های مختلف لوله ها و آبپاش ها طراحی و اجرا شد. تعداد 54 آزمایش مزرعه ای برای ارزیابی عملکرد یک سامانه آبیاری بارانی کلاسیک ثابت انجام شد. کمترین مقدار میانگین خطای مطلق برای روش های استنتاج فازی و بیان ژن به ترتیب برابر با 2/6 و 1/5 درصد و بیشترین مقادیر ضریب همبستگی برای روش های مذکور به ترتیب 77/0 و 72/0 به دست آمد. به طور کلی، اختلاف بین عملکرد دو روش برنامه ریزی بیان ژن و سامانه استنتاج فازی ناچیز بود و حساسیت سنجی مدل ها نشان داد، عامل دما و سرعت باد به ترتیب کمترین و بیشترین اثر را بر تغییرات ضریب یکنواختی پخش آب داشتند. همچنین بررسی مقادیر تخمین یافته ضریب یکنواختی پخش آب نشان داد، مدل های هوشمند به خوبی توانسته اند اثر عواملی همچون سرعت باد و فواصل آبپاش ها را بر کاهش مقدار یکنواختی پخش آب شبیه سازی کنند.