به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تضاد » در نشریات گروه « تاریخ »

تکرار جستجوی کلیدواژه « تضاد » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • محمد نجفی، حسن شادپور*، محبوبه اسماعیلی
    مخالفین اصلی دولت و اندیشه اسماعیلی، خلافت عباسی و سلطنت ‏سلجوقی و هم‏پیمانان آن دو بودند.اسماعیلیه نیز در مقابل این مخالفین، بدون واکنش ننشسته و از هر فرصتی برای ضربه زدن به آنان، خصوصا به دولت سلجوقی که در دسترس اسماعیلیان بودند فروگذار نکردند. نتیجه این تقابل ها، مواضع مبتنی بر تضاد میان دولت سلجوقی و اسماعیلیان بوده است. بر این اساس، بررسی زمینه های این تضاد دایمی و فراگیر، ضرورتی است انکارناپذیر که روشن کننده بخشی از تاریخ فکری و سیاسی ایران زمین خواهد بود. از این رو در پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی جنش اسماعیلیه و مناسبات و تضادهای آن با دولت سلجوقیان پرداخته و زمینه های مختلف مواضع آنان را مورد ارزیابی قرار می دهیم.نتایج این تحقیق بیانگر آن است رابطه دولت‏بزرگ سنی مذهب سلجوقیان با اسماعیلیان، عموما براساس نگرش مکتب فقهی عالمان سنت و جماعت‏شکل می‏گرفت.علاوه بر این، نبود راهکاری مسالمت آمیز برای ابراز نارضایتی، یکی از عوامل عمده به خشونت گراییدن فرقه اسماعیلیه و تضاد آن با دولت سلجوقی بوده که مهمترین نتیجه و پیامد آن، رادیکالیزه شدن فضای سیاسی و توسل اسماعیلیان به ترور بود. نقطه مقابل این وضعیت، نادیده گرفتن فرصت گفتگو، توسل به قوه قهریه برای سرکوب مخالفان و اعمال فشارها، تبعیضها و محدودیتهای اجتماعی، سیاسی، دینی و فرهنگی از سوی سلجوقیان بوده است.
    کلید واژگان: اسماعیلیه, سلجوقیان, تعامل, تضاد}
    Mohammad Najafi, Hasan Shadpoor *, Mahbibeh Esmaeili
    The main opposition of the Ismailis' government and thought were the Abbasid Caliphate and the Seljuk monarchy. The Ismailis didn't stop to react and utilized any opportunity to harm them, especially the Seljuk government which was accessible for the Ismailis. The outcome of such conflict was confrontation, positions based on conflict a between the Ismailis and the Seljuks. Thus, studying the background of this continuous and pervasive conflict is an undeniable necessity which will reveal a part of Iran's political and intellectual history. Therefore, the current research investigates the Ismailis movement and its ties and conflict with the Seljuk government by using an analytical- descriptive method. Also, their positions will be studied in different viewpoints. The results of the current research indicated that the relationship of the big Sunni government of the Seljuks with the Ismailis was established as based on the attitude of jurisprudence school of the Sunni scholars. In addition, the lack of a peaceful solution to express dissatisfaction was one of the main reasons for the violence of the Ismaili sect and its conflict with the Seljuk government, the most important result and consequence of which was the radicalization of the political atmosphere and the Ismailis' resorting to terror. The opposite point of this situation was the neglect of the opportunity for dialogue, the use of force to suppress the opposition and the application of social, political, religious and cultural pressures, discrimination and social restrictions by the Seljuks.
    Keywords: Ismailis, Seljuks, interaction, Conflict}
  • صفورا ترک لادانی*

    مطالعه آداب ورسوم ایرانی همواره در کانون توجه سیاحان و شرق شناسان بوده است. بررسی تصویر ترسیم شده از ایرانی ها در عصرهای مختلف در یک سفرنامه، در قالب بازنمایی بیگانه یا «دیگری»، باعث شده است نوعی جدید از مطالعه های بین رشته ای در حوزه تاریخ و ادبیات شکل بگیرد. در رویکرد تصویرشناسی که در حیطه مطالعه های بین رشته ای است، ممکن است از مشاهده مفاهیمی همچون دوگانگی خود/دیگری برای شناخت قضاوت دیگری درباره خود استفاده شود؛ قضاوتی که با تمام پیش داوری ها، دیگرسازی ها یا تحریف هایی شکل می گیرد که ممکن است نویسنده سفرنامه انجام داده باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تبیین تصویری است که جیمز موریه (James Morier)، سفرنامه نویس انگلیسی و پیر لوتی (Pierre Loti)، سفرنامه نویس فرانسوی، از آداب ورسوم و فرهنگ ایرانی ها در دوران قاجار ترسیم کرده اند. این مقاله بر رویکرد تصویرشناسی با مطالعه های بین رشته ای تاریخ و ادبیات پایه گذاری شده است و به روش توصیفی تحلیلی است. در این راستا، ابتدا تصویر ارایه شده این دو سفرنامه نویس از فرهنگ ایرانی ها در سطح کلی و به صورت نگاه مثبت و نگاه منفی مطرح شده است؛ بنابراین در این پژوهش، هدف نخست مطالعه تصویرهای ارایه شده با نگاه مثبت در قالب همسان انگاری و تحسین گری «من» غربی به فرهنگ «دیگری» شرقی (ایرانی) است. هدف دوم نیز بررسی چگونگی این ترسیم گری با نگاه منفی براساس الگوی رایج شرق شناسی است که بر همان تضاد و تقابل میان دو هویت «من» و «دیگری» یا «غرب» و «شرق» بنا شده است. در پایان با بررسی نتایج حاصل از این نوع نگاه در قالب کلیشه پردازی و تعمیم سازی و نیز بزرگ نمایی تقابل ها و تضادها، مشخص خواهد شد تا چه اندازه این سفرنامه ها در تغییر نگرش غربی ها به مردم ایران زمین موثر بوده اند. در واقع، این سفرنامه نویسان ایرانی را متفاوت تر از آنچه معرفی کرده اند که در قرون پیش وجود داشت.

    کلید واژگان: آداب ورسوم ایرانی, موریه, لوتی, همسان انگاری, تضاد}
    Safoura Tork Ladani *

    Imagology in comparative literature deals with the study of representations and the image of the others in a travelogue or a literary work. Alterity is one of the conceptions of this branch of history/ literature and in reality; it is an attempt to know the opinion of others about yourself with all the prejudices or derivations made by the writer. In this study, we will see through the writing of an English traveler, James Morier, and Pierre Loti, a French writer, the described image of the customs of the Iranians of the Qajar era. First of all, a general image, positive or negative, which gives in the foreground a vision of self-identification and admiration of the Western "self" focused on the culture of the Eastern (Iranian) "Other" and in a second plan, a negative look according to the current example in the orientalist context in the opposition between the self and the other or the East and the West, Stereotyping and generalization, amplification of conflicts and contradictions, humiliating and insulting.

    Keywords: Iranian Customs, Culture, Morier, Loti, self-identification, Opposition}
  • جواد منظمی تبار *

    امنیت از مفاهیم بسیار با اهمیت و متطوری است که درگذشته و حال در حیات سیاسی و اجتماعی کلیه جوامع مطرح بوده است. این واژه با مشتقاتش به کرات در کلام الهی و سایر منابع اسلامی آمده است. متفکر بزرگ اسلامی و اندیشه پرداز قرن هفتم هجری عبدالرحمن ابن خلدون مورخ بزرگ تونسی در کتاب العبر و به ویژه در مقدمه این کتاب، این مفهوم را به روشنی مورد توجه عمیق خویش قرار داده است. با توجه به جایگاه ویژه امنیت در تفکر و حوزه عمل اسلامی، این مقاله تلاش دارد تا ضمن بررسی نوع تفکر این اندیشمند بزرگ اسلامی درباره امنیت، به ارتباط این مفهوم با ماهیت طبع انسان و روابط آن با پدیده های دولت، عصبیت و تضادهای اجتماعی بپردازد. همچنین، هم سنخی و هم پیوندی اندیشه ابن خلدون را با ساختارگرایان و کارکردگرایان عصر جدید نشان دهد و بر غیرانتزاعی بودن و تجویزی بودن آرای این متفکر بزرگ تاکید نماید و همچنین نوآوری ها و برخی ابداعات خاص او را که مشابه دیدگاه های امروزی است؛ خاطرنشان سازد. روش پژوهش حاضر، کتابخانه ای-اسنادی است. بدین گونه که کتاب العبر و همه کتابها و مقالات اندیشمندانی که در مورد امنیت از دیدگاه ابن خلدون منتشر شده، با روش قیاسی- منطقی مورد مطالعه قرار گرفتند. مهم‏ترین یافته این پژوهش، مشابهت گفتمان امنیتی ابن‏خلدون با نگرش ساختی– کارکردی است که با دیدی مادی و طبیعت گرا پدیده های نظم و امنیت را تحلیل می کند.

    کلید واژگان: امنیت, عصبیت, تضاد, ماهیت انسان, دولت}
    tuba zamani *, fatemeh helali

    The present research investigates the political culture and identify the strategic treatment of Kordish ethnic movement in Iran from reform period (Mr.Khatami government called reforms) to the next by using Grand theory method. The analyzed data was obtained via interviews with reporters in a Grand theory method. The objective of this paper is to find a paradigmatic model which can relate the important factors of the mentioned phenomenon. Findings indicate two political cultures and two different strategies consistent with them in the case of Kordish movement from the very beginning of the reform government up to now. One is the closed political culture consistent with which is the strategy of unequal pluralism and the other is the open political culture consistent with which is the strategy of equal pluralism. To adopt each strategy a series of casual,interferential and contextual factors have played special roles and the adoption of each strategy has had it's own consequences. The sum of these factors had been related to each other in a paradigmatic model.

نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال