به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شعر مدرن » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

تکرار جستجوی کلیدواژه « شعر مدرن » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • نیلوفر بهروز، زهرا جان نثاری لادانی*
    سروده های ویلیام کارلوس ویلیامز به دلیل تصویرسازی زیبا و کارآمد و نیز ایجاز آن مشهور است. دستاورد شعری ویلیامز تنها در طول چند مصرع، چیزی شبیه به معجزه است. پیوند نزدیکی که این شاعر با جهان پیرامونش بنیان می گذارد، در حالی که به نظر می رسد اهمیت چندانی نداشته باشد، فضایی از امر شگرف را بر شعرهای او حاکم می کند؛ هرچند این احساس شگفتی و حیرت در شعرهای ویلیامز از موضوعاتی مجلل، خارق العاده، و بی کران سرچشمه نمی گیرد. ویلیامز به آشناترین، عادی ترین و ساده ترین لحظات زندگی روزانه، رنگ و بویی متعالی می بخشد. یافتن ویژگی های شگرف در عادی ترین مسایل و اشیاء زندگی مفهومی است که «شگرف خرد» نامیده می شود. این پژوهش با ترسیم نظریه های موجود پیرامون مفهوم امر «شگرف» (امر والا) و همچنین تعالی گرایی رمانتیک و ژانر هایکو می کوشد تا چگونگی این تعالی، شگفت انگیزی، و شگرف سازی سروده های ویلیامز را بررسی کند. در این راستا به نظریات ادموند برک و امانویل کانت و نیز نظریه های متاخر درباره امر شگرف اشاره خواهد شد و در کنار آنها از نظریه های ویلیامز نیز بهره خواهیم گرفت.
    کلید واژگان: ویلیام کارلوس ویلیامز, شگرف (خرد), تعالی گرایی رمانتیک, هایکو, شعر مدرن}
    Niloufar Behrooz, Zahra Jannessari Ladani *
    William Carlos Williams’s poetry is known for the vividness of its imagery and the minimalism of its form. But what Williams achieves within just a few lines is nothing short of magic. The intimate bond he makes with his seemingly insignificant surrounding world gives an air of sublimity to his poems. The sense of indefinable awe that pervades Williams’s poetry, however, does not stem from a grand and boundless source. Williams finds an almost transcendent aura in the most familiar, mundane, and homely moments of everyday life. This quality of finding the extraordinary in the ordinary has been called the ‘trivial sublime.’ Drawing on theories of the sublime, as well as those of romantic transcendentalism and the genre of haiku, this paper attempts to examine the modality of such sublimity in the poetry of Williams. Such theories will include Edmund Burke's and Immanuel Kant's notions of sublime as well as the theoretical issues proposed by Williams himself.
    Keywords: William Carlos Williams, the (Trivial) Sublime, Romantic Transcendentalism, Haiku, Modernist Poetry}
  • مجاهد غلامی*

    < p>نقدهایی که طی دوره پنجاه ساله رواج شعر سهراب سپهری (1359- 1307) متوجه آن شده است، یا نقدهایی اند که به قلم ناقدان و شاعران سنت گرا رفته و هدف آن ها اساسا طعن و تحقیر شعر مدرن ایران است و یا نقدهایی اند که هدف آن ها مشخصا تحلیل شعر سپهری است و با تمرکز بر آن نوشته شده است. نقدهای دسته نخست، تاریخ مصرفی داشته اند که با تثبیت شعر نو در ایران، به سرآمده. نقدهای دسته دوم در دو ساحت «نقدهای غیرنظریه مدار» و «نقدهای نظریه مدار»، قابل ارزیابی و بررسی هستند. نقدهای غیرنظریه مدار بر شعر سپهری، عمدتا متوجه این موضوعات اند: 1) فقدان تعهد در شعر سپهری؛ 2) جدولی بودن شعر سپهری؛ 3) عدم انسجام شعر سپهری. در مقابل، نقدهای نظریه مدار، کوشش های روش مندی هستند برای بیان معانی ضمنی اشعار سپهری. عیبی که بر این گونه نقدها متوجه تواند بود، عمدتا به اصول و مفروضات آن رویکرد نظری ای بازمی گردد که نقدهای مذکور بر مبنای شان صورت گرفته است. ازآنجاکه سپهری، یکی از شاعران برجسته معاصر است و چه در زمان زندگی و چه پس از درگذشت وی نگاه های گوناگون و در جاهایی نیز کاملا متضاد به شعر وی وجود داشته، جستار پیش رو به شیوه تحلیلی و توصیفی در صدد نقد نقدهای نوشته شده بر شعر این شاعر کاشانی برآمده است. ازجمله دستاوردهای این جستار آن است که به گونه شناسی نقدهای نوشته شده بر شعر سپهری پرداخته و با تحلیل آن ها نشان داده است که کدام نقدها و به چه دلایلی اعتبار پیشین خود را از دست داده و کدام نقدها همچنان حرفی برای گفتن دارند و یا می توانند داشته باشند.

    کلید واژگان: نقد نظریه مدار, سهراب سپهری, شعر مدرن, تعهد ادبی, انسجام شعری}
    Mojahed Gholami *

    Criticisms written over the last fifty years on Sohrab Sepehri’s (1928-1980) poetry, are either criticisms that basically intended to disparage modern poetry, or criticisms that intended to examine and evaluate his poetry. The critiques of the first group ended where modern poetry in Iran was prevalent enough and got acceptability. The second type of critiques is divided into two categories: 1) Theory-based critiques, 2) Non-theory-based critiques. Non-theory-based critiques often discuss lack of commitment in Sepehri’s poetry, poetry of sepehri as crossword puzzle, and lack of coherence in his poetry. On other hand, theory-based critiques are methodological attempts to express the implicit meanings of Sepehri’s poems. The disadvantage of this type of critique is related to the principles and assumptions of the theory on which these critiques are based. As Spehri is one of the leading contemporary poets and various and sometimes contradictory evaluations have been made about his poetry, this study was conducted analytically-descriptively in order to examine these criticisms of Sepehri’s poetry.

    Keywords: Theoretical criticism, Modern Poetry, Sohrab Sepehri, Literary commitment, coherence in poetry}
  • محسن تاج آباد، حمید صمصام
    یکی از عناصر اصلی شعر فارسی از ابتدا تا شعر سپید، عنصر «معنی» بوده است و شاعران همواره در کنار «ساخت» به محتوا نیز توجه داشته اند. به گونه ای که در طول صد‏ها قرن شعر فارسی دری از طاهریان تا دوره معاصر تغییر در معنی، در نحوه بیان و چگونگی زبان خلاصه می شده است. اما با طرح شعر مدرن در دهه سی «معنی» دچار نوعی ابهام می‏شود تا آنجا که شعر را تا مرز بی معنایی پیش می‏برد. این برداشت تازه از معنی با سرایش شعر‏های پسامدرن تفسیر تازه ای می‏پذیرد و با برجسته شدن «فرم» و نظریه «عدم خود ارجاعی» شعر به عناصر بیرونی، مطرح می‏گردد و به جای توجه به معنی، که در اختیار القای پیام قرار دارد، «اجرای درونی شعر» اهمیت پیدا می‏کند. نظریه ای که می‏کوشد تنها هنرورزی های اجرای شعر را مورد توجه قرار دهد و تک معنایی را به سوی نوعی تکثر در معنی سوق دهد. درک و دریافتی که شاعر در خلق آن کمترین سهم را دارد و خواننده می‏تواند با هر بار خواندن شعر به نمود تازه ای از معنی دست یابد. مشخصه ای که تحت عنوان «مرگ مولف» از شعر پست مدرن اروپا وام گرفته شده است.
    کلید واژگان: اشکال معنی, قالب, فرم شعر, شعر فرم, شعر مدرن, شعر پست مدرن}
    Mohsen Taj Abad, Hamid Samsam
    One of the key elements of Persian poetry, from the beginning to the blank verse period, has been the 'meaning' element. Persian poets, over hundreds of centuries, from Dary Persian language in the reign of Taherians to the modern Persian era, beside the construction of poems, have always considered the content of their poems in a way that a change in meaning would only be limited to the enunciation and the expressing language.
    With modern poetry in Persian prose in the thirties ‘meaning’ perception becomes vague, and takes the poetry to the point of meaninglessness. This new version of 'meaning' of postmodern poetry composition requires a new interpretation, and with the outstanding of this prose form, a new theory as "lack of self –referent" poetry appears to exist as the external elements in which, instead of paying attention to the meaning of prose to convey the message, the implementation of poem becomes important and preferable.
    This theory attempts just extras in the poetry performance and leads single meaning to the multiplicity of meaning, which is only perceived and received by the reader , and the poet has the lowest share in that.Therefore, each time, the reader, by reading the poem, can achieve to and get a new and a different understanding –a feature which is known as "the death of the author/ poet " and which is ofcourse borrowed from the European postmodern poetry.
    Keywords: Modern poetry, meaning, perception, contemporary poetry, postmodern poetry, Ali Babachahi, Reza Baraheni}
  • عیسی امن خانی*، مونا علی مددی
    انسجام یا فقدان انسجام شعر گذشته یکی از مسائل محل مناقشه میان نوگرایان و سنت گرایان بوده است؛ نوگرایان به تبعیت از نیما شعر گذشته را فاقد انسجام دانسته، به آشفتگی آن رای داده اند حال آنکه برخی دیگر (عمدتا سنت گرایان) شعر گذشته را نیز دارای و انسجام دانسته اند. به نظر نویسندگان این مقاله آنچه سبب این تناقض گردیده است، صورت بندی نادرست مسئله ساختار شعر پیشامدرن و مدرن می باشد؛ برای رسیدن به پاسخ های قانع کننده تر باید این سوال را طرح نمود که هر کدام از این اشعار(پیشامدرن و مدرن) چه نوع ساختاری دارند؟
    برای ارائه پاسخی به این سوالات می توان از آراء جامعه شناسانی چون دورکیم استفاده فراوان برد. به باور این جامعه شناسان نوع همبستگی میان افراد جامعه های پیشامدرن نه آشفته بلکه مکانیکی است همچنانکه نوع همبستگی میان افراد جامعه های مدرن نه منسجم بلکه ارگانیک است(یعنی در هر جامعه نوع خاصی از همبستگی و انسجام میان اجزاء/افراد آن جامعه وجود دارد). اگر بتوان این دیدگاه را به حوزه ادبیات تعمیم داده، ساختارهای ادبی را در ارتباط با ساختار) جوامع بدانیم، آنگاه می توان ادعا کرد که ساختار شعر پیشامدرن مکانیکی(و نه لزوما پراکنده) و ساختار شعر مدرن ارگانیک است.
    کلید واژگان: انسجام, همبستگی مکانیکی, همبستگی ارگانیک, شعر پیشامدرن, شعر مدرن}
  • سیدبختیار سجادی ناصر رستمی
    در مقاله حاضر، با به کارگیری نظریه های ترجمه مرتبط با استعاره که پیتر نیومارک (1998) در زبان انگلیسی و سیروس شمیسا (1386) در زبان فارسی ارائه کرده اند، به بررسی مقایسه ای شعر «سرزمین بی حاصل» از تی. اس. الیوت با ترجمه های فارسی متناظر با شعر ذکرشده پرداخته شده است. متاسفانه، در زبان فارسی، چارچوبی برای ترجمه استعاره ها وجود ندارد. در بررسی حاضر، ارائه استعاره با توجه به بازنمایی ها در تلمیحات شعر یادشده، بررسی شده است. در روند ترجمه این شعر، شواهد قانع کننده ای وجود دارند که مترجمان از ترجمه های پیش از خود به نوعی تقلید کرده اند. علاوه بر این، با بررسی اطلاعات آماری ترجمه های انجام شده، می توان نتیجه گرفت که شباهت های چشمگیری بین استعاره مرده در انگلیسی با استعاره تبعیه در فارسی، استعاره ابتکاری در انگلیسی با استعاره بعید در فارسی و استعاره اقتباسی در انگلیسی با استعاره مرکب در فارسی وجود دارد؛ اما چنین به نظر می رسد که مترجمان در یافتن معادل برای دیگر استعاره ها در هر دو زبان با مشکل بزرگی مواجه هستند.
    کلید واژگان: راهکارهای ترجمه, سرزمین بی حاصل, تی, اس, الیوت, شعر مدرن, استعاره}
    Seid Bakhtiar Sajjadi, Naser Rostami
    This study is critically engaged to compare and contrast T. S. Eliot’s poem، “The Waste Land”، with its corresponding Persian translations in order to analyze strategies adopted by Iranian translators to deal with the metaphorical nature of his poetry in terms of Peter Newmark’s theory of translation in English and SirusShamisa’s approaches to classifying metaphors in Persian. Moreover، it argues whether the frameworks presented by Newmark and Shamisa for metaphor are applicable to poetry translation and literary metaphors or they need some additions or deletions. To this end، Eliot''s heavily metaphorical and allusive “The Waste Land” was studied along with its seven Persian translations. In spite of the fact that translators made much endeavor trying to keep SL’s metaphors، it should be mentioned that the two categories of metaphors in two languages، according to Newmark and Shamisa، are rather distinct. Unfortunately، in Persian، there is no framework or foundation for translation. This condition can lead to failure while translating from non-identical languages or cultures. In addition، convincing evidence exists that there is a link between imitation and the dominant strategy.
    Keywords: Metaphor, The Waste Land, T.S.Eliot, Peter Newmark, Translation Strategies, Modern Poetry}
  • سعید حسام پور، سیدفرشید سادات شریفی
    مقاله ی حاضر می کوشد با بازخوانی «محتوا» و «صورت» در شعر «ققنوس» نیما، وجوه «مدرن» بودن را در آن واکاود و نشان دهد که اگر ققنوس «سرآغاز شعر مدرن فارسی» قلمداد می شود، این «مدرن بودن» در کدام وجوه این اثر و چگونه خودنمایی می کند. برای رسیدن به هدف یاد شده، نخست ویژگی های «پارادایم»های «پیشامدرن» و «مدرن» به شکلی گذرا و فشرده از منابع استخراج و ذکر گردیده و پس از آن، آرای منتقدان درباره ی شعر «ققنوس»، با آن مطابقت داده می شود و در صورت یافتن جنبه های مشترک میان این دو نظرگاه (ویژگی های اصلی و حداقلی شعر و ادب مدرن و محوری ترین ویژگی های ققنوس) و هم سویی آن ها کوشش می شود جنبه های مدرنیستی شعر ققنوس، بازخوانی و بررسی و تحلیل شود. یافته های پژوهش نشان داد شعر ققنوس هم از جنبه های صوری به سوی مدرنیسم حرکت کرده است که تغییر و آزادسازی قالب و واکاوی نمودهای چندمعنایی در این بخش، نقش ویژه ای داشته است و هم از جنبه ی محتوایی، این حرکت دیده می شود؛ چون یکی از ویژگی های مهم مدرنیسم، نشان دادن مصادیق و اهمیت ویژه ی تنهایی است. «گونه شناسی» تنهایی های ققنوس، نشان می دهد اصلی ترین تنهایی مطرح شده در شعر، تنهایی وجودی و باطنی از نوع «درک ناشدگی» است که با نگاه و خصلت پیامبرگونه ی نیمای نوپرداز، تناسبی تام دارد و با تنهایی مطرح در شعرهای قبل به ویژه «افسانه» که بیش تر رنگ و بوی «جداماندگی» یا «غربت» دارد، به طور کلی متفاوت است.
    کلید واژگان: شعر نو فارسی, شعر مدرن, مدرنیسم, ققنوس, نیما یوشیج}
    S. Hessampour, S. F. Sadat Sharifi
    This article explores different modernist aspects of Nima’s The Phoenix by examining its content and form. Since The Phoenix is considered as the «beginning of the modernist Persian poetry” by some literary critics، the main goal of this paper is to show the modernist aspects of The Phoenix. In order to achieve this goal، first، some of the characteristics of pre-modernism and modernism are studied from the relevant sources. Then، the points of view of various literary critics on this work، The Phoenix، are compared with the aforementioned modernist characteristics. If we find any similarities between them (the main and the minimum required characteristics making a piece of poetry or a literary text a modernist work and the most crucial aspects of The Phoenix)، we try to reinvestigate the modernist aspects of The Phoenix. The results of our study indicate that the form of The Phoenix shows a movement towards modernism and the changes of the poetic forms and the polysemy of the lines play an important role in this movement. In addition، the very same characteristic is seen in the content of the poem. Expressing various instances of solitude is one of the main characteristics of modernism which is seen in this poem. The typology of solitude in The Phoenix shows that the main type of solitude mentioned in the poem is a non-understandable، existential and spiritual solitude، which is perfectly in harmony with the modernist poet، Nima، and his prophetic views، and is completely different from the kind of solitude described in Nima’s previous works، specifically Afsanah، which is much more similar to isolation or alienation.
    Keywords: Modernist Persian poetry, Modernist poetry, Modernism, The Phoenix, Nima Yushij}
  • احمد طحان، خلیل نیکخواه
    «مدرنیسم» اصطلاحی است که در حوزه های گوناگون: فلسفه، جامعه شناسی، علوم سیاسی و... کاربرد گسترده ای دارد، اما مدرنیسم درعرصه ی ادبیات به نظامی زیباشناسانه پس ازجنگ جهانی اول گفته می شود که شامل گسست کامل از سنت های هنری و فرهنگی است. در ایران هر چند شعر نو با نیما آغاز می شود، اما مدرنیسم از دهه ی چهل و با آغاز تحولات اجتماعی و «مدرنیزاسیون» کردن جامعه تاثیرات خود را در ادبیات نشان می دهد و شعر مدرن با ویژگی هایی هم چون: نسبی نگری، فرد گرایی، تعهدگریزی، گرایش به نثر، تصویرگرایی و... از این دوره شروع می شود. منوچهر آتشی هرچند از پیروان نیماست، ولی از همان آغاز خود را به عنوان شاعری نوگرا می شناساند. هر چند نمی توان ادعا کرد،آتشی شاعری کاملا مدرن است و تمام ویژگی های شعر مدرن در اشعار او دیده می شود، اما وجود بسیاری از این ویژگی ها را در اشعار وی می توان نشان داد
    کلید واژگان: ویژگی های مدرن, شعر مدرن, منوچهر آتشی, مدرنیسم}
    Dr.A. Tahan, Kh. Nik Khah
    Modernism is a term applied in various fields including Philosophy, sociology, art …. After World War I, however, Modernism refers to an aesthetic discourse which points to a radical break from cultural and artistic traditions. Although Modern poetry commences with Nima Yushij in Iran, Modernism reveals its influences in literature with the beginning of social changes and modernity from the 1340s. Consequently, Modern poetry emerges with the following characteristics: relativity, individualism, imagism, and an inclination towards prose. In spite of being a follower of Nima, Manuchehr Atashi comes to be known a Modern poet from the beginning of his career. Even though one cannot claim that Atashi has all the features of a Modern poet, one can still observe a majority of these features in his poetry.
    Keywords: Manuchehr Atashi, Modernism's Characteristics, Modern poetry, Modernism}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال