به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Quranic terminology » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

تکرار جستجوی کلیدواژه « Quranic terminology » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • جواد ایروانی*، رضا حق پناه، محمدرضا انجم شعاع

    تکفیر فرق اسلامی، از چالش های مهم جهان اسلام در عصر حاضر و از عوامل اختلاف و تفرقه امت اسلامی است. بن مایه های تکفیر، در برداشت های ناصواب از آیات و روایات ریشه دارد و دستاویز لازم را برای گروه های منحرف و خشن فراهم می آورد. این امر، ضرورت بازخوانی و نقد مبانی و بن مایه های تکفیر را روشن می سازد. از سوی دیگر، وجود روایات شیعی موهم تکفیر فرق اسلامی و برخی از برداشت های نااستوار در این زمینه، بهانه ای برای جریانات رسانه ای معاند برای دمیدن بر آتش تفرقه و تنش فراهم ساخته است. این نوشتار، که به شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانه ای سامان یافته، تلاش می کند مبتنی بر اصطلاح شناسی «مومن» در قرآن و «مراتب کفر، شرک و ضلالت» در آیات، تحلیلی استوار و نسبتا جامع از مجموعه روایات شیعی موهم تکفیر فرق اسلامی ارایه دهد و با عرضه آن ها بر قرآن، به نقد برداشت های ناصواب بپردازد و برخی از آثار فقهی مهم آن را نیز ارایه نماید. یافته های تحقیق نشان می دهد کفر، شرک و ضلالت در قرآن، در مراتب گوناگون به کار رفته است و نکته کانونی در تحلیل روایات یادشده و رفع تنافی ظاهری آن ها با روایات معارض، در توجه به همین نکته است. همچنین، «مومن» در اصطلاح قرآن، «عموم مسلمانان» را- به جز مواردی خاص- شامل است و احکام فقهی همچون طهارت و حرمت غیبت نیز فرق مختلف اسلامی را دربرمی گیرد.

    کلید واژگان: تکفیر, مراتب کفر و شرک و ضلالت, اصطلاح شناسی قرآنی}
    Javad Irvani *, Reza Haghpanah, MohammadReza Anjomshoaa

    Takfir is one of the most important challenges of the Islamic world in the present age and one of the causes of division between Muslims. The principles of Takfir root in incorrect interpretations of verses and hadiths and bring forth excuses for deviant and vicious groups. On the other hand, some hadiths from Shiite sources which express points of Takfir (in their first layer of meaning), beside their unstable understanding, has provided a groundwork for dissident medias to provoke enmity among Muslims. This article, which uses descriptive-analytical and library method, tries to present a true, firm and comprehensive analysis around these hadiths based on the terminology of "believer" in the Qur'an and "degrees of infidelity, polytheism and misguidance" in the verses. By adjustment hadiths accordingly to Holy Qur'an, incorrect interpretations have been criticized also their important jurisprudential effects discussed. The findings show that as infidelity, polytheism and misguidance have been used in the Qur'an in various levels, so the practical and pivotal point to analyze hadith and solving apparent conflicts is the same. Also, "believer" in its Qur'anic term includes all Muslims - except in special cases - and the judicial verdicts such as purity and forbiddance of Gheebah (backbiting) for all Muslims sects.

    Keywords: Takfir, Levels of Kufr, Levels of al-Zelalah, Quranic Terminology}
  • قاسم فائز، خدیجه مسرور
    اشتقاق از مباحث واژه شناسی و راهی برای درک دقیق مفاهیم کلمات، شناخت و تولید گونه های مختلف واژگان است، اشتقاق کبیر یکی از انواع اشتقاق بوده و در واژگانی یافت می شود که تعداد و نوع حروف اصلی شان یکسان اما در ترتیب آن متفاوتند. ازآنجا که واژه شناسی قرآن مقدمه ای برای فهم آیات است و اشتقاق کبیر نیز یکی از مباحث واژه شناسی است، از این رو، مقاله حاضر در صدد آن است تا وجود یا عدم وجود این نوع واژگان را بررسی کند و در صورت وجود، ارتباط معنایی میان آنها را مورد تحقیق قرار دهد و در صورت وجود رابطه معنایی بین آنها، دامنه تاثیر آن را بر تفسیر و فهم کلام الهی بررسی نماید. از بررسی آمار و تحقیق انجام یافته نتایج زیر به دست آمده است: واژگان اشتقاق کبیر در قرآن 348 ماده است که از این تعداد 234 ماده دارای دو مشتق، 82 ماده دارای سه مشتق، 23 ماده دارای چهار مشتق، 7 ماده دارای پنج مشتق و 2 ماده دارای مشتقات ششگانه است. در بیشتر موارد وجود رابطه معنایی میان واژگان مشهود بوده و در تعدادی از واژگان ارتباط معنایی مشهودی در قرآن یافت نگردید. کشف ارتباط معنایی، به یافتن گوهر معنایی واژه در آیه کمک نموده و در موارد اختلافی میان مفسران، راهی در جهت گزینش نظر صحیح تر ارائه می نماید.
    کلید واژگان: تفسیر ادبی, واژه شناسی قرآن, اشتقاق کبیر}
    Qasem Fa`ez, Khadijeh Masroor
      Ishtiqaq, derivation, is a terminological field and a way for exact perception of the meanings of words and forming various types of words. Ishtiqaqi kabir is a kind of ishtiqaq found in the words of three identical main letters but in various orders. As the Quran`s terminology, of which ishtiqaqi kabir is a topic, is a necessary ground for perceiving the verses, the paper has intended to survey the existence or non-existence of ishtiqaqi kabir and, given the former, to find their semantical relation and its domain in the Quran Exegesis. As described in the paper, 348 cases of ishtiqaqi kabir are found in the Quran of which 234 cases are of two derivations, 82 of three, 23 cases of four, 7 cases of five and two cases of six ones. In more cases the existence of semantical relation of the words are clear; in some cases, however, there may not be found any semantical relation. Finding semantical relation is helpful for finding semantical substance of the word in the verse and, in the case of disagreement, it may be a clue to the correct view.
    Keywords: Literal Exegesis, Quranic Terminology, Ishtiqaqi Kabir, Great Derivation}
  • سوسن آل رسول، پروین بردابرد
    مفهوم شناسی واژگان قرآنی از دانش هایی است که پرداختن به آن با شیوه صحیح « عبرت » علمی می تواند در علوم قرآنی و تفسیر، بسیار راه گشا باشد. به این منظور واژه را، که در قرآن کریم و روایات معصومین:، بسیار به کار برده شده است، گزینش کردیم. علت این انتخاب نیز فرمان خداوند با الفاظ و عبارات متفاوت به مردم است. دقت و تاملی که در آیات قرآن نهفته شده و تنها با عبرت گرفتن از آنها آشکار می شود و بر دل خردمندان نقش می بندد. مقاله حاضر، حاصل تحقیقی است بر این واژه که علاوه بر استخراج معنای آن از کتب لغت عربی و قرآنی، حوزه معنایی آن در واژگان نظیرش و نحوه کاربرد آن در سیاق آیات مورد بررسی قرار گرفته است.
    کلید واژگان: قرآن, علوم قرآنی, مفهوم شناسی, عبرت, اعتبار, تامل}
    Soosan Ale Rasool, Parvin Bardabard
    Quranic terminology is of the knowledge thatto deal with it in a scientific correct waycan be very useful in the Qur’an science and its interpretation.For this purpose, wehave selected the word “byword”that is very used in The Holy Quran and in the infallibletradition, peace be upon them.The reasonfor thischoice is the divine mandatetothe peoplein different words and phrases.The certitude and thecontemplationthat arehiddenin theQuranicversesare only revealedand fall in theheart of wise men by learning from them.The present article is a result of the researchon this term andinaddition tothe extraction ofits meaningfrom the Quranicand the Arabicdictionariesitssemantic domain amongits similar wordsand itsapplicationin thestyleof verseshas been studied.
    Keywords: Quran, Quran science, Quranic terminology, byword, tolearn, contemplation}
  • عبدالله موحدی محب
    یکی از ترکیب های قرآنی که از دیرباز بحث های نحوی و تفسیری فراوانی را برانگیخته، ترکیب «ویکان الله » و «ویکانه» در آیه 82 سوره قصص است. این مقاله، آراء نحویان و مفسران را درباره ساختار این ترکیب بررسی می کند. ابتدا سخن دانشوران نحو و تفسیر سده های نخستین نقل و ارزیابی و در پایان مقتضای بلاغت قرآن در آن باره بازگو شده است. درباره ساختار این ترکیب، بیشتر محققان دانش نحو نظر سیبویه را مبنی بر مرکب بودن آن از «وی» و «کان» پذیرفته و آن را بهترین نظر دانسته اند.
    امروزه میان اهل فن در این اختلافی نیست که «وی» در ترکیب «ویکان» موقعیت و معنایی جدا از «کان» دارد واسم صوتی است که بی اختیار در رویارویی با امری خلاف انتظار بر زبان جاری می شود. تنها گفتگو در مفهوم «کان» است که آیا برای تشبیه است یا تحقیق و یقین یا چیز دیگر. حاصل بررسی آن است که ترکیب نامبرده آمیزه ای از گمان و شگفتی را با مایه ای از غافلگیری و بیداری پس از توهم زدگی افاده می کند. علاوه بر تایید این معنی از جهت تحلیل نحوی و زبان شناختی، فضای وقوع داستان هلاکت قارون و مضامین آیات پیرامونی آیه مورد بحث، قرینه ای روشن بر این معنی است.
    کلید واژگان: مفردات قرآن وی, ویک, ویکان الله, ویکانه, آیه 82 قصص}
    Abdullah Muvahhidi Muhib
    One of the Quranic expressions giving rise to numerous syntactic and exegetical discussions for long is that of "waykaannallaha" and "waykaannahu" in Sura al-kaṣaṣ، Verse 82. The present article surveys the views of grammarians and exegetes concerning this expression. The study opens with quotations of experts in syntax and exegesis of first Islamic centuries along with their analysis، and closes with a view supported by certain evidence along with the requirements of Quranic eloquence in this regard. Concerning the structure of this expression، majority of researchers in syntax have adopted Sybawaih's view considering it a compound formed of "way" and "kaanna" as the best view. There is no difference today among experts in syntax on the fact that "way" has a distinct meaning and position from "kaanna" in the compound "waykaanna". It is also clear that "way" is an exclamation pronounced outomatically when facing and unexpected affair. However، there is disagreement on whether by "Kaanna" is meant likeness and simile or emphasis، or even something else. The outcome of our discussion is that this compound indicates a composition of surmise and surprise along with a sense of coming upon unawares and being awakened after being under illusions. This view is supported by the syntactic and linguistic analysis of the compound as it is strengthened by the context of the story of the perishing of ḳārūn.
    Keywords: Quranic terminology, way, Wayka, waykaannallaha, waykaannahu, Ḳasa, verse 82}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال