به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پدیدارشناسی اخلاق » در نشریات گروه « فلسفه و کلام »

تکرار جستجوی کلیدواژه « پدیدارشناسی اخلاق » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • محمدرضا ریخته گران*، علیرضا صیادمنصور
    هایدگر در هستی و زمان به بحث از بدن مندی «دازاین» نپرداخته است و آن را به مجالی دیگر موکول کرده است، یعنی در درس گفتارهای زولیکون (1969۔1959م) - که برای پزشکان و روان شناسان سوئیسی ارائه شده اند. او این واقعیت بنیادین که بدن مندی دازاین گشایشی به روی جهان است، اگزیستانس او فرای بدن فیزیکی اوست و می تواند جهان را در افق بدن مندی اش تفسیر نماید را با عنوان «بدن بخشی پیش رونده» معرفی می کند. در طرف مقابل، لویناس با رویکرد اخلاقی خاص خود به نقد دازاین هایدگری می پردازد: دازاین هایدگری آن جوری که باید انضمامی و «از گوشت و خون» دیگر آدمیان نیست! لویناس بر این عقیده پافشاری می کند که مواجهه چهره به چهره سوژه با دیگری - در مقام شرط امکان اخلاق - ذیل واقعیت بدن مندانه می گنجد. حکمت نوین بدن در بستر برقراری رابطه اخلاقی من با دیگری و گشودگی من دربرابر طلب و نیازهای او شکل می گیرد. در این مقاله، ضمن واکاوی پدیده بدن مندی سوژه در پدیدارشناسی های متفاوت این دو فیلسوف به مداقه درباب نقد لویناس، یعنی «از گوشت و خون» نبودن دازاین هایدگری پرداخته خواهد شد.   [1]. این مقاله مستخرج از رساله دکترای تخصصی فلسفه (محض) با عنوان «اهمیت بدن مندی سوژه در پدیدارشناسی اخلاقی امانوئل لویناس» است.
    کلید واژگان: امانوئل لویناس, بدن مندی, پدیدارشناسی اخلاق, درس گفتارهای زولیکون, مارتین هایدگر, هستی شناسی بنیادین}
    Mohammadreza Rikhtegaran *, Alireza Sayadmansour
     In his Being and Time, Heidegger does not illustrate Dasein’s embodiment but he postpones his illustration for some time in the future, namely in his Zollikon Seminars (1959-1969). In the seminars, Heidegger provides his clearest elucidation for this primordial fact that Dasein’s embodiment is openness to the world; Dasein’s existence extends beyond and over its physical body thereby construing and analysing the world from an existential standpoint. He puts forward the title “bodying forth” for this primordial fact. Dissimilarly, Levinas, by adopting his peculiar ethical approach, criticises the Heideggerian Dasein: Heideggerian Dasein is sufficiently not human (i.e. “from flesh-and-blood”). Levinas lays stress upon the fact that the subject’s face-to-face encounter with the Other can be taken from the perspective of embodied reality. A novel wisdom of the body will be constituted in the context of the I’s ethical relationship with the Other and the I’s widely open receptivity to fulfilling the Other’s demands and needs. In this paper, having made an investigation into the subject’s embodiment in both philosophers’ different phenomenologies, a serious scrutiny will be given to the Levinasian critique of Dasein as it is insufficiently constituted “from flesh-and-blood.
    Keywords: Embodiment, Emmanuel Levinas, Ethical Phenomenology, Fundamental Ontology, Martin Heidegger, Zollikon Seminars}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال