جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « رهاسازی هدفمند » در نشریات گروه « مواد و متالورژی »

در این تحقیق نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن Fe3O4 اصلاح شده با مخلوط پلیمری نشاسته/کربوکسی متیل سلولز به عنوان حامل برای ارسال هدفمند داروی خوراکی ضد ویروس آسیکلوویر (ACV) سنتز گردید. نانوذرات سنتز شده با تغییر نسبت نشاسته/کربوکسی متیل سلولز، درصد بارگذاری دارو و غلظت اتصال دهنده عرضی اصلاح گردیدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که این نانوذرات دارای شکل تقریبا کروی هستند. طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD)، علاوه بر نشان دادن پوشیده شدن سطح نانوذرات با مخلوط پلیمری نشاسته/کربوکسی متیل سلولز، عدم وجود هر نوع برهمکنش شیمیایی بین دارو، پلیمر و اتصال دهنده عرضی را نیز نشان دادند. طیف سنجی ماوراء بنفش (UV-Vis) نشان داد که بیش از 60/93 درصد داروی آسیکلوویر می تواند در نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده محبوس گردد. روند رهاسازی در محل دارو در هر دو محیط اسیدی و بازی به طور گسترده بررسی گردید که نتایج بدست آمده وابستگی میزان رهاسازی دارو به افزایش مقادیر اتصال دهنده عرضی و کربوکسی متیل سلولز استفاده شده در سنتز نانوذرات را نشان داد. فرآیند رهاسازی آهسته ی دارو حدود 14 ساعت به طول انجامید. نتایج بدست آمده با روند غیر فیکی رهاسازی دارو همخوانی دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات سنتز و بارگذاری شده با داروی آسیکلوویر، برای کاربردهای رهاسازی هدفمند داروهای خوراکی مناسب هستند.