جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نارنجین » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

بررسی اثرات سلولی نارنجین برپیشگیری از سمیت ژنتیکی ناشی از میفه پریستون بر روی لنفوسیت های خون محیطی انسان

محمد شکرزاده، محبوبه رحمتی کوکنده، نرگس کارگردارابی، منا مدانلو، مرجان فلاح، عباس محمدپور

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 161 (خرداد 1397)، صص 115 -120

سابقه و هدف
میفه پریستون یک استروئید صناعی خوراکی با فعالیت های آنتی گلوکوکورتیکوییدی و آنتی پروژسترونی است. لذا استفاده از میفه پریستون درطی دوران بارداری می تواند برای خانم های باردارخطرناک باشد چرا که منجر به آسیب های سیتوژنتیکی و در نتیجه سقط جنین می شود. ترکیبات فلاو نوییدی مثل نارنجین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند و سبب از بین بردن رادیکال های آزاد مختلف می شوند و از آن جایی که این ترکیب در ایران فراوان است، این مطالعه با هدف بررسی اثرات سلولی نارنجین در برابر آسیب های سیتوژنتیکی ناشی از میفه پریستون بر روی لنفوسیت های خونی با روش میکرونوکلئوس انجام شد.
موادوروش ها
در این مطالعه تجربی با استفاده از سرنگ آغشته به هپارین ml5 از نمونه خون وریدی از 5 داوطلب مرد سالم و غیرسیگاری تهیه گردید. غلظت های مختلف نارنجین و بعد از آن μg/ml43 از دوز آسیب زای میفه پریستون به سلول تزریق شدند. جهت ارزیابی تولید میکرونوکلئوس در لنفوسیت های دوهسته ای مهارشده در سیتوکینز، لام تهیه و با میکروسکوپ نوری بررسی شد. با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون Anova (posttest:Tukey)، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شدکه 05/0< p به عنوان معنی داری درکار آمده است.
یافته ها
بالاترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه کنترل مثبت به مقدار 528/1±67/17 وکم ترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه نارنجین با دوز μg/ml232 به مقدار5774/0±333/1می باشد (05/0< p). دوز μg/ml232 نارنجین به همراه میفه پریستون باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در تعداد هسته های میکرونوکلئوس در مقایسه با نمونه بدون نارنجین شده است.
استتنتاج: نارنجین یک آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب های ناشی از میفه پریستون می باشد. بنابراین احتمالا می توان از آن به عنوان یک عامل محافظتی در برابر اثرات سمی میفه پریستون استفاده کرد.

کلید واژگان: میفه پریستون, نارنجین, سمیت ژنتیکی, میکرونوکلئوس}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Cellular Effects of Naringin in Prevention of Genotoxicity Caused by Mifepristone on Human Blood Lymphocytes

Mohammad Shokrzadeh, Mahboube Rahmati Kukandeh, Narges Kargar Darabi, Mona Modanloo, Marjan Fallah, Abass Mohammadpour

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:28 Issue: 161, 2018, PP 115 -120

Background and
Purpose
Mifepristone is an oral synthetic steroid with antiglucocorticoid and antiprogesterone activities. Therefore, it could be dangerous during pregnancy since it causes cytogenetic damage and, consequently, abortion. Flavonoid compounds such as naringin have antioxidant properties and eliminate various free radicals. Naringin is abundantly found in Iran, so, we investigated its cellular effects against cytogenetic damage caused by mifepristone on blood lymphocyte using micronucleus method.
Materials And Methods
In this experimental study, 5ml Venous blood were collected from 5 healthy and non-smokers using heparin syringe. Different naringin concentrations followed by 43µg/ml damage dose of mifepristone were injected to the cells. To evaluate the production of micronucleus in restrained binucleated lymphocytes in cytokine, the slides were prepared and evaluated by optical microscopy. The mean values were compared applying ANOVA test (posttest: Tukey) in SPSS and p
Results
The highest frequency of micronucleus was observed in the positive control group (17.67±1.528) and the lowest was seen in the naringin group at 232µg/ml (1.33.5774) (P
Conclusion
Naringin is a potent antigenotoxin against the damage caused by mifepristonethan, therefore, it could be used as a protective agent against the toxic effects of mifepristone.

Keywords: mifepristone, naringin, genotoxicity, micronucleus}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
اثر نارنجین و کوئرسیتین بر اکسیداسیون LDL از طریق تاثیرشان در اتصال مس به LDL در محیط آزمایشگاهی (In Vitro)

سید محمد علی غفاری، طیبه قیاسوند

مجله دیابت و متابولیسم ایران، سال هفتم شماره 1 (پیاپی 22، پاییز 1386)، صص 23 -33

مقدمه
اکسیداسیون لیپوپروتئین با دانسیته پائین (LDL) احتمالا نقش مهمی در ایجاد آتروز بازی می نماید. شناخت سازوکار اکسیداسیون LDL و عواملی که موجب حساسیت آن به این فرایند می شوند هنوز کامل نمی باشد. یون مس به عنوان یکی از عوامل دخالت کننده در اکسیداسیون LDL طی آترواسکلروز معرفی شده و تصور بر آن است که اتصال یون های مس به LDL از شرایط لازم برای این اکسیداسیون است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر دو فلاونوئید نارنجین و کوئرسیتین روی اتصال مس به LDL و بنابراین اکسیداسیون آن می باشد.
روش ها
LDL از پلاسمای محتوی EDTA توسط اولتراسانتریفوژ به صورت گرادیانی جدا گردید. اکسیداسیون LDL توسط یون های مس در غیاب و حضور نارنجین و کوئرسیتین به روش تیوباربیتوریک اسید (TBARS) ارزیابی شد. در نهایت اثر نارنجین و کوئرسیتین بر تشکیل کمپلکس مس-LDL توسط ژل فیلتراسیون مطالعه گردید.
یافته ها
این مطالعه نشان داد که نارنجین تشکیل TBARS و کمپلکس مس-LDL را مهار نموده در حالی که کوئرسیتین موجب افزایش تشکیل TBARS و کمپلکس مس-LDL می شود.
نتیجه گیری
نتایج فوق مشخص می نمایند که نارنجین با مهار اتصال مس به LDL ممکن است حساسیت این لیپوپروتئین را به اکسیداسیون در مقابل یون مس کاهش دهد و به این طریق احتمالا در پیشگیری از عوارض آترواسکلروز نقش دارد، در حالی که کوئرسیتین با تحریک اتصال مس به LDL احتمالا موجب افزایش حساسیت LDL به اکسیداسیون شده و بدین طریق ممکن است موجب پیشرفت فرایند آترواسکلروز شود.

کلید واژگان: لیپوپروتئین با دانسیته پائین, نارنجین, کوئرسیتین, مس}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

IN VITRO EFFECT OF NARINGIN AND QUERCETIN ON LDL OXIDATION VIA THEIR INFLUENCE IN COPPER BINDING TO LDL

Mohammad Ali Ghaffari, Taibeh Ghiasvand

Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders, Volume:7 Issue: 1, 2007, PP 23 -33

Background
The oxidative modification of low density lipoprotein (LDL) may play an important role in atherogenesis. Mechanism of LDL oxidation and factors that determine its susceptibility to oxidation is unknown. Copper is account as an attributing factor in LDL oxidation atherosclerotic lesions. The binding of copper ions to LDL is usually thought to be a prerequisite for LDL oxidation by copper. The aim of study was to investigate the effect of Naringin and Quercetin on copper bound to LDL and furthermore effect of this binding on the susceptibility of LDL to oxidative modification.
Methods
LDL was isolated from EDTA-plasma by ultracentrifugation using a discontinuous gradient. The oxidizability of LDL was measured by thiobarbitoric acid reactive substances (TBARS) after addition of CuSO4 in absence and/or presence of Naringin and Quercetin. Finally effect of Naringin and Quercetin on formation of LDL-copper complex was studied by gel filtration.
Results
This study showed that Naringin suppresses formation of TBARS and LDL-copper complex, whereas Quercetin enhances formation of TBARS and LDL-copper complex.
Conclusion
Results revealed that Naringin with inhibition of binding of Copper to LDL may decrease the susceptibility of LDL oxidation in counter to this ion and thus may have a role in prevention of atherosclerosis. But Quercetin with stimulation of binding of copper to LDL may increase the susceptibility of LDL oxidation to this ion and thus may have a role in progression atherosclerosis.

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نارنجین » در نشریات گروه « پزشکی »