فهرست مطالب

Govaresh - Volume:9 Issue: 3, 2005

Govaresh
Volume:9 Issue: 3, 2005

  • 71 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1384/03/31
  • تعداد عناوین: 15
|
  • سخن سردبیر
  • گوارش: دریافت رتبه علمی پژوهشی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
    صادق مسرت صفحه 153
  • مقالات پژوهشی
  • فریده سیاوشی، علی هاتف سلمانیان، فرشته اکبری، رضا ملک زاده، صادق مسرت صفحه 154
    مقدمه و هدف
    معده انسان تنها زیستگاه شناخته شده هلیکوباکترپیلوری (H.pylori) است، با این وجود دانشمندان توانسته اند با به کارگیری روش های ملکولی، وجود باکتری را در آب و حفره دهانی انسان به اثبات برسانند. بر این اساس راه های انتقال هلیکوباکترپیلوری، مدفوعی - دهانی یا دهانی - دهانی ذکر می شوند. در این بررسی مخمر به عنوان یک عامل برای انتقال هلیکوباکترپیلوری مطرح شده است. به دنبال مشاهده میکروسکوپی اجسام متحرک شبه باکتری درون واکونول مخمر و عدم کشت پذیری این اجسام، از روش PCR برای بررسی طبیعت باکتریایی و هویت آنها استفاده شد و پرایمرهای اختصاصی برای هدف قرار دادن ژنهای S rDNA16 و cagA مربوط به H.pylori طراحی شدند.
    مواد و روش ها
    18 مخمر دهانی از 18 بیمار مبتلا به بیماری های گوارشی مختلف جدا شدند. مطالعات میکروسکوپی برای مشاهده اجسام شبه باکتری درون واکوئول مخمرها انجام شد. استخراج DNA با روش فنل - کلروفرم صورت گرفت. شرایط PCR، 33 سیکل و درجات حرارت annealing، 0C63 برای S rDNA16 و C051 و C52 0برای ژن cagA، که در دو مرحله هدف قرار داده شد، تعیین شدند. DNAهای استخراج شده از H.pylori و S. cerevisiac که به عنوان شاهد استفاده شدند. به منظور تعیین ترادف نوکلئوتیدی، محصولات PCR ژنهای ذکر شده از یک مخمر دهانی و H.pylori در پلاسمیدهای pCAP و سپس در پلاسمید pSK+ کلون شدند.
    نتایج
    مشاهدات میکروسکوپی نشان داد که اجسام متحرک شبه باکتری درون واکوئول تمام مخمرهای دهانی وجود دارند. اندازه محصول PCR ژن S rDNA16 به دست آمده از 18 مخمر دهانی با اندازه همان محصول از H.pylori شاهد یکسان بود. از 18 مخمر، 15 مخمر (83%) واجد ژن cagA مشابه H.pylori شاهد بودند. ژن cagA از 3 مخمر دهانی و S. cerevisiae به دست نیامد. ترادف نوکلئوتیدی ژنهای S rDNA16 و cagA به دست آمده از یک مخمر دهانی دارای 98% هومولوژی با ژنهای مربوط به H.pylori بود.
    نتیجه گیری
    شناسایی ژنهای S rDNA16 و cagA در مخمر نشان می دهد که اجسام متحرک شبه باکتری، H.pylori می باشند. به نظر می رسد مخمرها که در طبیعت و سطوح مخاطی بدن انسان به وفور یافت می شوند، می توانند مخازن H.pylori در خارج از معده انسان باشند و باکتری را به معده انسان انتقال دهند.
    کلیدواژگان: هلیکو باکتر پیلوری، راه های انتقال، مخمر دهانی، ژن 16SrDNA، ژن PCR، cagA
  • سعید لطیفی نوید، فریده سیاوشی، طلعت مختاری آزاد، رضا ملک زاده، مسعود رضا سهرابی، صادق مسرت صفحه 161
    مقدمه
    در این مطالعه اثر خنثی سازی امپرازول برتوکسین ایجاد کننده واکوئول (VacA)، اوره آز و حرکت باکتری بررسی گردید.
    مواد و روش ها
    MIC امپرازول در مورد پانزده سویه هلیکوباکترپیلوری تعیین گردید. سوپرناتانت کشت باکتریایی تغلیظ شد و همراه با غلظتهای مختلف امپرازول به سلولهای vero تلقیح گردید. مایع رویی حاصل از سانتریفوژ سوسپانسیون باکتری ها در بافرفسفات نمکی، همراه با اوره و امپرازول به سلولهای vero تلقیح شد. مهار ایجاد واکوئول با روش جذب قرمز خنثی اندازه گیری شد. اثرات امپرازول بر حرکت هلیکوباکتر پیلوری در محیط نیمه جامد بروسلاآگار غنی شده با ایزوویتال -X و سرم جنین گوساله نیز مورد مطالعه قرار گرفت.
    نتایج
    MIC امپرازول 20 میکروگرم در میلی لیتر تعیین گردید. تولید واکوئول در سلولهای vero، توسط سوپرناتانت کشت باکتریایی تغلیظ شده، در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر امپرازول به شدت مهار شد. امپرازول در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر، از تولید واکوئول در اثر فعالیت اوره آز هلیکوباکتر پیلوری ممانعت کرد. هم چنین امپرازول در غلظتهای کمتر از MIC، باعث اختلال در حرکت سویه های هلیکوباکترپیلوری گردید.
    نتیجه گیری
    عقیده بر این است که امپرازول، همان طور که فعالیت پمپ پروتون سلولهای اپیتلیال معده و P-ATPase غشای سلولی هلیکوباکترپیلوری را مختل می کند، شاید V-ATPase غشای اندولیزوزوم ها را که تحت تاثیر VacA فعال می گردد، نیز مهار کند. نتایج این مطالعه نشان داد که امپرازول ایجاد واکوئول توسط VacA هلیکوباکترپیلوری، فعالیت اوره آز و حرکت باکتری را مختل می کند. بنابراین این دارو نه تنها به عنوان یک مهارکننده پمپ پروتونی سلولهای اپیتلیال، در جهت درمان بیماری های گوارشی مفید واقع می شود، بلکه دارای اثرات ضد باکتریایی علیه هلیکوباکترپیلوری می باشد.
    کلیدواژگان: هلیکوباکتر پیلوری، امپرازول، مهار، vacA، اوره آز، حرکت
  • سید موید علویان*، پردیس مستجابی، رضا ملک زاده، کوروش عظیمی، هومن وثوق، مهدی صرافی، بهناز دانشفر، شیلا ریاضی، مسعود احمدزاده اصل صفحه 169
    مقدمه

    با توجه به شیوع بالای هپاتیت B در ایران و لزوم اجرای اقدامات پیشگیرانه، شناخت علل و عوامل خطرساز ابتلا به این بیماری می تواند دست اندرکاران سلامت را در کنترل بیماری راهنمایی کند.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مورد - شاهدی، اهداکنندگان خون در شهر تهران در سالهای 1376 تا 1379 مورد بررسی قرار گرفتند. 2447 مورد HBsAg مثبت از افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره هپاتیت سازمان انتقال خون به عنوان گروه مورد و 2425 نفر اهداکننده خون HBsAg منفی به عنوان گروه شاهد، مورد بررسی قرار گرفتند. در هر دو گروه، عوامل دموگرافیک و رفتارهای پر خطر بررسی شدند. در تعدادی از افراد مبتلا نیز بررسی وضعیت HBsAg در مادر و همسر صورت گرفت.

    نتایج

    عوامل دموگرافیک و رفتارهای پر خطر در انتقال هپاتیت B به ترتیب عبارت بودند از: سابقه وجود HBsAg در یکی از اعضای خانواده، سابقه دریافت خون، جنس مذکر، سابقه بستری در بیمارستان، سابقه تماس جنسی مشکوک، سکونت در شهر و سن بالاتر، هم چنین سابقه HBsAg مثبت در مادر و همسر بین گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی داری داشت.

    نتیجه گیری

    با توجه به نقش مادر و دیگر اعضای خانواده در انتقال عفونت HBV، توجه به غربالگری مادران باردار و تلقیح واکسن به اعضای خانواده افراد HBsAg مثبت حائز اهمیت است. هم چنین دقت بیشتر به غربالگری فرآورده های خونی و رعایت نکات بهداشتی در بیمارستانها گامی موثر در پیشگیری از بیماری خواهد بود. واکسیناسیون نوزادان، افراد در معرض خطر و افراد در آستانه ازدواج، از اقدامهای موثر در کاهش بیماری است.

    کلیدواژگان: هپاتیت B، عوامل خطر ساز، اهدا کننده خون، پیشگیری
  • محمدرضا بوجاری، مهدی فروزنده، امیر هوشنگ الوندی، سید مرتضی هاشمی، فرامرز مسجدیان، احمد نظیفی صفحه 176
    مقدمه
    عفونت با هلیکوباکتر پیلوری عموما با التهاب معده همراه است؛ اما تنها در برخی مواقع منجر به ایجاد بیماری های دارای اهمیت بالینی مانند زخم دوازدهه و زخم معده می شود. توسعه بیماری به بیماریزایی سویه هلیکوباکتر پیلوری عفونی کننده فرد، حساسیت میزبان و عوامل کمکی محیطی بستگی دارد. پروتئین وابسته به سیتوتوکسین (cytotoxin associated gene protein) که توسط ژن cagA کد می شود، عامل بیماریزایی مهمی است که تنها توسط دسته ای از سویه های هلیکو باکتر پیلوری کد می شود و در بعضی از جمعیتها به صورت مارکر بیماریزایی سویه های هلیکوباکتر پیلوری استفاده شده است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع CagA در میان سویه های هلیکوباکترپیلوری جداشده از بیماران مبتلا به بیماری های دستگاه گوارش فوقانی و بررسی ارتباط حضور این ژن و شدت بیماری در بیماران ایرانی است.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق از 180 بیمار، نمونه بیوپسی از ناحیه آنتروم معده گرفته شد. پس از جداسازی سویه های هلیکوباکترپیلوری از نمونه بیوپسی بیماران، DNA بآکتری به روش استاندارد استخراج گردید و حضور ژن CagA با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    از مجموع 180 بیمار 92 سویه هلیکوباکتر پیلوری جدا شد و توسط واکنش های بیوشیمیایی تعیین هویت گردید. 70% سویه های دارای ژن CagA بودند. تمام 19 بیمار با زخم دوازدهه و عفونت هلیکوباکتر (100%) در حالی که 24 بیمار از 72 بیمار با سوهاضمه و عفونت هلیکو باکتر(CagA (61% مثبت داشتند (p<0.01).
    نتیجه گیری
    تفاوت معنادار بین فراوانی ژن CagA می تواند نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به زخم های گوارشی در افراد عفونی با سویه های هلیکوباکترپیلوری دارای این ژن باشد.
    کلیدواژگان: هلیکوباکتر پیلوری، زخم گوارشی، cagA
  • رضا ملک زاده، سید موید علویان *، علی کبیر، نوید آهنچی صفحه 181
    مقدمه

    پیشگیری از عفونت ویروس هپاتیت B در کودکان، به منظور پیشگیری از ابتلا به سیروز و سرطان سلول کبدی در مراحل کبدی زندگی ضروری است. علی رغم در دسترس بودن واکسن موثر هپاتیت B هنوز هم یک معضل عمده بهداشتی به شمار می رود. هدف از انجام این مطالعه، مشخص نمودن تاثیر ایمن سازی فعال و غیر فعال، جهت پیشگیری از انتقال عمودی حین تولد هپاتیت B در ایران است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه آینده نگر با شاهدهای گذشته نگر، 823 فرزند متعلق به مادران HBsAg مثبت بررسی شدند. از این تعداد، 637 مورد واکسن و ایمونوگلوبولین دریافت نکرده بودند؛ 125 نفر فقط واکسن گرفته بودند و به 60 نوزاد هم واکسن و هم ایمونوگلوبولین تجویز شده بود.

    نتایج

    شیوع HBsAg در کسانی که واکسن و ایمونوگلوبولین دریافت نکرده بودند و بالای 16 سال سن داشتند (گروه A1)، مساوی یا کمتر از 16 سال بودند. (گروه B1)، فقط واکسن زده بودند (گروه 2) و مواردی که هم واکسن و هم ایمونوگلوبولین گرفته بودند (گروه 3) به ترتیب 56.1%، 40.3%، 12.6% و 3.6% بود. شیوع HBsAb با سیر نزولی قابل توجه در گروه ها به ترتیب زیر به دست آمد: گروه 3 (85.7%)، گروه 2 (68.8%)، گروه(B1 (33.3% و گروه (A1 (21.8%.

    نتیجه گیری

    افزودن ایمونوگلوبولین به واکسن در مقایسه با استفاده از واکسن به تنهایی به میزان قابل توجهی محافظت در برابر عفونت ویروس هپاتیت B را افزایش می دهد. بعد از سالها تمرکز بر روش انتقال عمودی (از طریق جفت) و اجرای راهکارهایی چون تزریق واکسن و ایمونوگلوبولین به نوزادان مادران HBsAg مثبت، اکنون باید توجه بیشتری را به راه های انتقال افقی از طریق سایر افراد در ایران مبذول داریم.

    کلیدواژگان: هپاتیت B، واکسن هپاتیت B نو ترکیب، ایمنی زایی، ایمونوگلوبولین هپاتیت B
  • مقالات گزارش مورد
  • ناصر ابراهیمی دریانی، مریم تاجیک، محمد بشاشتی، بابک حق پناه صفحه 188
    بیماری های التهابی روده می توانند با سندرم های عصبی مختلفی همراهی داشته باشند. اخیرا در مطالعاتی بروز همزمان بیماری های التهابی روده و مولتیپل اسکلروز در تعدادی از بیماران گزارش شده است. بروز علائم و نشانه های یکی از این دو بیماری در بیماران مبتلا به بیماری دیگر باید ضمن برانگیختن شک بالینی متخصصین، در صورت لزوم با انجام اقدامات تشخیصی نیز همراه باشد.
    در این گزارش، به معرفی دو بیمار مبتلا به بیماری های التهابی روده، که به طور همزمان به بیماری مولتیپل اسکلروز نیز مبتلا بودند، پرداخته شده است.
    کلیدواژگان: بیماریهای التهابی روده، کولیت زخمی، مولتیپل اسکلروز
  • رحیم آقازاده، سید رضا فاطمی*، امیر هوشنگ محمد علیزاده، محمدرضا زالی صفحه 191

    بیمار مردی 42 ساله مبتلا به هپاتیت C بود، که با ضایعات پوستی به صورت قرمزی و درد مختصر همراه با ضایعات تاولی شکل در جلوی ساق پای چپ مراجعه نمود. این تاولها به تدریج به عرض یک هفته پاره و دچار پوسته ریزی شدند و تغییر رنگ قهوه ای در محل ضایعات ایجاد شد.
    بیمار، ضایعات مشابه قدیمی نیز در ساق پای راست و داخل پای راست داشت. در بررسی های به عمل آمده با شک به ضایعات پوستی پورفیری کوتانه تاردا در زمینه هپاتیت C، آزمایش اوروپورفیرینوژن ادراری صورت گرفت که تشخیص مذکور را تایید کرد. این ضایعه از عوارض پوستی هپاتیت C است که با افزایش حساسیت به نور و شکنندگی پوست خود را نشان می دهد. درمان با اینترفرون آلفا شروع شد و در پیگیری بعدی، ضایعات پوستی بعد از ماه دچار هیپرپیگمانتاسیون شدند و بعضی از ضایعات بهبود کامل پیدا کردند.

    کلیدواژگان: پورفیری کوتانه تاردا، هپاتیت C، اوروپورفیرینوژن
  • سید رضا فاطمی، محمد جواد احسانی اردکانی، ژاله محسنی فر، محمدرضا زالی صفحه 194
    بیمار خانم 33 ساله ای است با شکایت درد متناوب شکم و حملات خونریزی شدید دستگاه گوارش تحتانی که از 2 هفته قبل مراجعه کرده و مورد بررسی قرار گرفته است.
    در بررسی دستگاه گوارش فوقانی و تحتانی نکته خاصی به دست نیامد. جهت بررسی بیشتر از بیمار اسکن هسته ای گلبول قرمز به عمل آمد که محل خونریزی را در بخش فوقانی و راست شکم منطبق با روده باریک گزارش کرد. به دنبال آن بیمار، تحت عمل جراحی قرار گرفت، تومور گزارش شده به ابعاد 1×2 سانتی متر در ژژونوم بیمار در فاصله 65 سانتی متری از رباط تراتیز خارج شد. در بررسی پاتولوژی کوریوکارسینوم متاستاتیک به ژژونوم گزارش شد. در ارزیابی آزمایشگاهی 57000: β-hCG بود؛ در بررسی رحم نیز تومور منطبق با کوریوکارسینوم کشف شد.
    کلیدواژگان: کوریوکارسینوم، متاستاز، ژژونوم
  • گزارش همایشهای علمی، خلاصه مقالات دیگر و...
  • خلاصه مقالات منتشر شده در مجلات بین المللی گوارش و کبد
    صفحه 197
  • خلاصه مقالات فارسی منتشر شده در نشریات علمی و پژوهشی داخل کشور
    صفحه 202
  • گزارش چهارمین همایش بین المللی بیماری های گوارش و کبد ایران
    صفحه 205
  • اعزام دو نفر از اعضای انجمن برای شرکت در کارگاه Train the Trainers در Crete یونان
    صفحه 206
  • گزارش برگزاری اولین همایش آموزش مداوم، ویژه متخصصین داخلی
    صفحه 207
  • خلاصه مقالات (به زبان انگلیسی)
    صفحات 209-216
|
  • Farideh Siavoshi, Ali Hatefsalmanian, Fereshteh Akbari, Reza Malekzadeh, Sadegh Massarrat Page 154
    Introduction and
    Aims
    Until today human stomach is the only recognized habitat of H. pylori. However, recruitment of DNA-based methods has made possible the detection of H. pylori in water and oral cavity, thus suggesting faecal-oral and oral-oral routes for transmission of H. pylori, respectively. In this study yeast has been proposed as a common vector for transmission of H. pylori. Thus designed primers were recruited to target 16S rDNA and cagA genes in the oral yeasts by PCR.
    Materials And Methods
    Eighteen yeasts were examined microscopically for the presence of bacterial-like bodies. DNAs were extracted from oral yeasts using phenol-chloroform method. Amplification conditions were optimized as 33 cycles and annealing temperatures of 63 |o|C for 16S rDNA and 51 |oC and 52 |oC for cagA gene which was targetted in two steps. DNAs of H. pylori and saccharomyces cerevisiae were used as controls. PCR products of two genes from One yeast and from H. pylori were cloned in pCAP and subsequently subcloned in pSK+ and sequenced.
    Results
    Bacterial-like bodies were observed in all oral yeasts. The amplified products of 16S rDNA from all oral yeasts were homologous in size with those of H. pylori. 15/18 (83%) yeasts contained cagA gene, homologous to H. pylori. CagA was not amplified from three yeasts and S. cerevisiae. Analysis of sequenced products of 16S rDNA and cagA from one oral yeast showed 98% homology with those of H. pylori.
    Conclusions
    The presence of H. pylori inside the yeast was indicated by light microscopy and PCR. It appears that yeasts which are abundant in nature and thrive the mucosal surfaces of human might serve as reservoirs and vehicles of H. pylori.
    Keywords: H. pylori, Transmission routes, Oral yeast, 16SrDNA, CagA, PCR
  • Seyedmoayyed Alavian, Pardis Mostajabi, Reza Malekzadeh, Kourosh Azimi, Houman Vosoogh, Mehdi Sarrafi, Behnaz Daneshfar, Shila Riyazi, Masoud Ahmadzadasl Page 161
    Introduction and
    Aims
    Considering high prevalence of hepatitis B virus (HBV) in Iran and need for its prevention, determination of causes and risk factors can help health policy makers in control of disease.
    Materials And Methods
    All blood donors of Tehran city from April 1997 to March 2000 were studied in a case control design. HBsAg positive donors who were referred to hepatitis consultation office in Tehran blood transfusion center (2447 donors) were compared with 2425 HbsAg negative donors. Demographic factors and high risk behaviors were studied in both groups and in some subjects HBsAg status in donor's mother and spouse was studied.
    Results
    Factors predicting HBV infection included family history of positive HBsAg, history of blood transfusion, male gender, history of hospitalization, history of unsafe sex and living in city area. There was a significant difference among cases and controls regarding HBsAg status in donor's mother and spouse.
    Conclusions
    Because of the role of mothers and other family members in transmission of HBV infection, it is important to consider screening of whole family, pregnant women and whole family vaccination for all HBsAg subjects. Adding notice to blood derivatives screening and safe work in hospitals are important steps in HBV prevention. Neonates, couples and at risk people vaccination is another effective step in HBV prevention.
    Keywords: Hepatitis B, Risk factors, Blood donors, Prevention
  • Saeid Latifinavid, Farideh Siavoshi, Talat Mokhtariazad, Reza Malekzadeh, Masoudreza Sohrabi, Sadegh Massarrat Page 169

    Introduction and

    Aims

    Omeprazole is a gastric parietal cells proton pump inhibitor that is also active against H. pylori in vitro. This study was designed to examine the neutralization of H. pylori cytotoxicity on Vero cells by omeprazole micronized in strains isolated from gastritis, ulcer, cancer and Barrett's ulcer, to determine whether omeprazole can inhibit vacuolation of the Vero cells induced by cytotoxin of H. pylori or by urease. The effect of omeprazole on motility of H. pylori was assessed using concentrations lower than MIC.

    Materials And Methods

    The antimicrobial activity of omeprazole micronized was studied by determining the MICs for 15 H. pylori strains. Water extract of the bacteria (concentrated culture supernatant) and different concentrations of omeprazole were added to Vero cells in culture. Also extracted urease from H. pylori strains with urea (10 mM) and omeprazole were added to Vero cells in culture. The inhibitory effect of omeprazole on motility of H. pylori was tested in semi-solid medium.

    Results

    MIC of omeprazole micronized was 20 µ|g/ml. Omeprazole could inhibit induced vacuolation by the water extract of H. pylori strains in Vero cells. It could also inhibit vacuolation induced by urease. Inhibition of vacuolation strains was assessed microscopically and by the neutral red method. It was also found that omeprazole inhibits the motility of H. pylori strains at concentrations lower than MIC.

    Conclusions

    The results of this study suggest that omeprazole micronized could neutralize the vacuolation effect of H. pylori cytotoxin on Vero cells probably by targeting v-type ATPase. The bacterial motility was also inhibited by low concentrations of omeprazole. The results of this study considers omeprazole micronized as an effective drug which targets important virulence factors of H. pylori including vacuolating cytotoxin, urease, and motility.

    Keywords: Helicobacter pylori, Omeprazole, Inhibition, VacA, Urease, Motility
  • Mohammadreza Bojary, Mehdi Foroozandeh, Amirhoushang Alvandi, Seyedmorteza Hashemi, Faramarz Masjedian, Ahmad Nazifi Page 176
    Introduction and
    Aims
    Helicobacter pylori commonly is associated with gastritis: but only sometimes it causes clinically significant diseases such as gastric and duodenal ulcer. The development of disease depends on the virulence of the infecting H. pylori strain, the susceptibility of the host, and environment co-factors. The cytotoxin associated protein encoded by cagA gene is an important virulence factor that is produced by some H. pylori strains, and has been used as virulence marker in some populations. The aim of the study was to examine the prevalence of cagA gene in the isolated strains of H. pylori from patients with dyspeptic disease and to investigate the association of cagA gene and the severity of H. pylori related diseases in Iran.
    Materials And Methods
    In this study, biopsy specimens were obtained from the antrum of 180 patients. After isolation of H. pylori and its DNA by standard methods, polymerase chain reaction (PCR) technique was used for detection of cagA bacterial gene.
    Results
    92 out of the 180 patients had H. pylori strains. 70% were cagA gene positive. All patients with peptic ulcer (100%) and 44 out of 72 (61%) patients with non-ulcer dyspepsia were cagA positive (p<0.01).
    Conclusions
    There was significant difference in frequency of cagA gene in peptic ulcer disease and non-ulcer dyspepsia (p‹0.01). It showed that the risk of PUD in patients with cagA+ H. pylori infection may be higher than in those with cagA- H. pylori infection.
    Keywords: Helicobacter pylori, PUD, CagA
  • Reza Malekzadeh, Seyedmoayyed Alavian, Ali Kabir, Navid Ahanchi Page 181

    Introduction and

    Aims

    In order to prevent liver cirrhosis and hepatocellular carcinoma in later life, it is essential to prevent Hepatitis B virus (HBV) infection in infants. Despite the availability of an effective vaccine, hepatitis B still continues to be a significant health problem. The aim of this study is to reveal the efficacy of passive and active immunoprophylaxis for preventing perinatal transmission of the hepatitis B virus in Iran.

    Materials And Methods

    In this cohort study with historical controls, 823 children of the HBsAg positive mothers were evaluated. There were 637 cases who had received neither Hepatitis B (HB) vaccine nor hepatitis B immunoglobulin (HBIG), 125 persons received only HB vaccine and 60 neonates that we administered them HB vaccine and HBIG together.

    Results

    The prevalence of HBsAg in cases who have received neither vaccine nor HBIG and aged › 16 years (group1) or ≤ 16 years (group 2), cases who have received vaccine alone (group 3), and in cases who have received both vaccine and HBIG (group 4) was 56.1%, 40.3%, 12.6%, and 3.6%, respectively. The prevalence of HBsAb had a significant descending rate in groups 4 (85.7%), 3 (68.8%), 2 (33.3%), and 1 (21.8%) respectively.

    Conclusions

    The addition of HBIG to recombinant vaccine will significantly increase the protection against HBV infection in comparison with HB vaccine without HBIG. After focusing on the vertical route for many years, and implementing strategies such as vaccination and HBIG injection to neonates of HBsAg positive mothers, nowadays it seems that we should pay more attention to horizontal way of HBV transmission in Iran.

    Keywords: Hepatitis B, Recombinant hepatitis B vaccine, Immunogenicity, Hepatitis B immunoglobulin
  • Nasser Ebrahimidaryani, Maryam Tajik, Mohammad Bashashati, Babak Haghpanah Page 188
    The Inflammatory bowel diseases (IBD) have been found to accompany some neurological syndromes including multiple sclerosis (MS). Recently, Several studies have reported and discussed the simultaneous presence of IBD and MS in some patients. Thus, in patients with either disease, the presence of signs and symptoms of the other should raise the clinical suspicion of the clinician and warrant special considerations. In this report, we introduce two IBD patients who have concomitant involvement of MS.
    Keywords: Inflammatory bowel diseases, Ulcerative colitis, Multiple sclerosis
  • Rahim Aghazadeh, Seyedreza Fatemi, Amirhoushang Mohamadalizadeh, Mohammadreza Zali Page 191

    A 42-year-old male with history of HCV, presented with cutaneous lesions which were initiated from 2 weeks ago. Lesions presented with tenderness and red bulla in anterior aspect of left leg. The lesion gradually began to rupture and desquamation. Patient had similar lesions during the last year. Hyperpigmentation in old lesions was seen. Porphyria cutanea tarda was suspected. Diagnosis was confirmed with high urinary levels of uroporphyrinogen.

    Keywords: Porphyria cutanea tarda, Hepatitis C, Urophorphyrinogen
  • Seyedreza Fatemi, Mohammadjavad Ehsaniardakani, Zhaleh Mohsenifar, Mohammadreza Zali Page 194
    A 33-year-old female presented with intermittent abdominal pain and severe attacks of lower gastrointestinal (GI) bleeding since 2 weeks. She has had history of irregular menses in last 3 months. In the labeled RBC-Scan study, the bleeding site was detected in left upper quadrant (LUQ). In surgery, a tumor with the diameter of 2×1cm in a 65 cm distance of ligament of Trietz was detected. In pathological assessment jejunal metstatic choriocarcinoma was reported. Generally, choriocarcinoma is very rare among the intestinal metastatic tumors, including less than 5% of these tumors. Its presentation is acute lower GI bleeding and organ rupture, especially splenic rupture. These tumors will respond appropriately to the treatment in initial stages. Chemotherapy is the treatment of choice in these tumors.
    Keywords: Choriocarcinoma, Metastasis, Jejunum