مجله تحقیقات نظام سلامت حکیم
سال دهم شماره 4 (پیاپی 39، زمستان 1386)

علی رغم ارزش بسیار زیاد اطلاعات زیج حیاتی در پایش و ارزشیابی عملکرد نظام سلامت، تا کنون کمتر به صورت منسجم و دقیق این اطلاعات مورد تحلیل قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات و الگوی نابرابری شاخص های سلامت در جمعیت روستایی کشور در طول زمان، از طریق تحلیل عمیق اطلاعات زیج سلامت انجام گردید.
مقادیر 9 شاخص مهم سلامت زیج حیاتی برای سال های 1372 تا 1384 از گزارش های رسمی سالانه معاونت سلامت استخراج و برای سال های 1385 و 1386 به کمک مدل رگرسیون خطی و رگرسیون فراکشن پلی نومیال پیش بینی شد و سپس روند زمانی شاخص ها تحلیل شد. همچنین شاخص ها توسط روش Z-Score استاندارد شده، نقشه جغرافیایی توزیع شاخص ها برای دو دوره زمانی 79 -1375 و 84 -1380 تهیه گردید و الگوی نابرابری تحلیل شد. میزان های مرگ کودکان زیر پنج سال، زیر یک سال و نوزادان، شاهد یک روند نزولی در طول این 13 سال بوده است. اما کاهش مرگ نوزادان، شیب کمتری (26/0- = b) نسبت به کاهش مرگ کودکان زیر پنج سال (60 /1- = b) و زیر یک سال (16 /1- = b) داشته است. درصد زایمان های انجام شده توسط افراد دوره ندیده در کشور حدود 5/3 برابر کاهش داشته است. همچنین میزان مرگ مادران ناشی از عوارض بارداری نیز طی این سال ها از 47 به 32 مورد به ازای هر صدهزار تولد زنده کاهش داشته است. در شاخص درصد زایمان های انجام شده توسط افراد دوره ندیده، الگوی نابرابری در استان ها در مقطع زمانی اخیر به سمت همگونی بیشتر پیش رفته است. شاخص متولدین با وزن کمتر از 2500 گرم از 9/2% به 6/4% رسیده است و تنها شاخصی بود که میانگین کشوری آن روند افزایشی نامطلوب داشت. میزان باروری کلی و پوشش تنظیم خانواده علی رغم ارتقا مناسب در دهه 70، بعد از آن تقریبا ثابت باقی مانده است و طبق پیش بینی، تا سال 1386 نیز تغییر قابل توجهی نخواهد داشت. الگوی نابرابری در شاخص های باروری تغییرات بسیار ناچیزی در استان ها داشته اما در شاخص میزان باروری کلی، تا حدودی به سمت همگونی بیشتر استان ها رفته ایم.
نتایج این مطالعه نشان داد که در یکی دو دهه اخیر ارتقا قابل قبولی در بسیاری از شاخص های سلامت در مناطق روستایی کشور به دست آمده است. از طرف دیگر علی رغم کاهش نابرابری در بعضی شاخص ها در سال های اخیر، کماکان نابرابری، مشکل مزمن و عمده نظام سلامت روستایی کشور است.

رادیکال های آزاد به خصوص گونه های اکسیژن فعال با ایجاد آسیب به بیومولکول هایی همچون DNA، پروتئین ها، آنزیم ها و یا چربی های غشایی می توانند اختلالاتی را ایجاد کنند. پراکسیداسیون لیپیدها در ذره LDL و دیواره سلو ل های کبدی در تشکیل آترواسکلروز و بیماری کبدی و همچنین قندی شدن غیرآنزیمی پروتئین ها در وخیم شدن اوضاع دیابت نقش دارند. عدم تعادل سیستم آنتی اکسیدانی و اکسیدانی می تواند باعث بروز اثرات مخرب رادیکال های آزاد در طولانی مدت گردد. در این مطالعه اثرات آنتی اکسیدانی یکی از چاشنی های غذایی به نام فلفل سیاه بر واکنش های ذکر شده، بررسی گردید.
ابتدا عصاره فلفل سیاه تهیه و شناسایی گردید. هپاتوسیت های موش تهیه و در مجاورت ترشیوبوتیل هیدروپرکساید mμ 5/1 قرار گرفت و میزان مالون دی آلدئید حاصل از پراکسیداسیون لیپیدی در حضور و غیاب عصاره و میزان آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) آزاد شده ناشی از پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی اندازه گیری شد. تغییرات گلیکوزیلاسیون هموگلوبین و اکسیداسیون LDL نیز در حضور و غیاب عصاره فلفل بررسی و میزان درصد مهار اکسیداسیون نسبت به کنترل محاسبه گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که فلفل سیاه در غلظت μg/ml 10، میزان مالون دی آلدئید را 78/17%، رهاسازی AST از سلول های کبدی را 3/33% و میزان قندی شدن هموگلوبین را در غلظت μg / ml 25/0 به میزان 35/17% مهار می کند. اثر فلفل سیاه بر مهار اکسیداسیون LDL در غلظت μg / ml 1 بسیار چشمگیر بود.
این مطالعه نشان داد که فلفل سیاه در غلظت های به کار برده شده از خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی برخوردار است و احتمالا می توان از آن به عنوان آنتی اکسیدان و مکمل غذایی برای بیماران دیابتیک، کبدی و افراد مستعد به آترواسکلروز استفاده نمود.

پدیده ناباروری خصوصا جنبه های روانی- اجتماعی آن ازاهمیت زیادی برخوردار است و تشخیص چگونگی ارتباط این پدیده و عوامل فوق، تاثیری عمیق در بهبود کیفیت زندگی خواهد داشت. پژوهش حاضر شیوع و شدت افسردگی و تاثیر مداخلات روان پزشکی در میزان افسردگی زوجین نابارورمراجعه کننده به مجتمع بیمارستانی امام خمینی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر(عج) را بررسی می نماید.
این مطالعه در دو مرحله انجام گرفت، در مرحله اول با روش مقطعی 638 نفر بررسی شدند و در مرحله دوم از میان 140 زوج داوطلب 70 زوج در گروه مداخله ای و 70 زوج در گروه کنترل قرار گرفته و گروه مداخله ای به مدت 6 ماه با داروی فلوکستین بر اساس شدت بیماری و درمان های شناختی- رفتاری و روان درمانی حمایتی، تحت درمان قرار گرفتند. ابزارهای به کار برده شده شامل آزمون افسردگی بک (BDI)، مقیاس درجه بندی سازگاری مجدد اجتماعی(هولمز- ریهی) وپرسش نامه دموگرافیک- اجتماعی بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی، آزمون تی زوج، کای دو، رگرسیون لجستیک انجام گرفت.
در این بررسی 48% زنان و 8/23% مردان اختلال افسردگی داشتند، شیوع افسردگی در زنان دو برابر مردان بود. فراوانی افسردگی در طبقه تحصیلی ابتدایی، زنان خانه دار، گروه سنی 25 -19 سال، فرزندان وسط خانواده، افراد با استرس(خصوصا استرس شدید)، در افراد با مکانیزم واکنش هیجانی و در گروه با نگرش تولید نسل به ازدواج بیشتر مشاهده شد واین ارتباطات از لحاظ آماری معنادار بود (0001/0 p<). نتایج به طور کلی نشان داد که در گروه درمان یافته در مقایسه با گروه کنترل، میانگین نمره بک از 7/18 (7/9 SD=) به 7/10 (8/5 SD=) کاهش یافته است که این مطلب بیانگر اثر قابل توجه درمان های روان پزشکی(دارویی- روان درمانی) در کاهش علائم افسردگی می باشد (0001/0 p<). درمان های روان پزشکی(دارویی- روان درمانی) بیشترین تاثیر را در گروه های زنان، دامنه سنی 25 -19 سال، زنان خانه دار، طبقه تحصیلی ابتدایی، طبقه اقتصادی پایین و در گروه با نگرش شانس (اسناد بیرونی) داشته است و این ارتباطات از لحاظ آماری معنادار بود (0001/0 p<).
با توجه به فراوانی افسردگی در زوجین نابارور و موثر بودن مداخله روانی که در این مطالعه اثر آن معنادار بود باید توجه جدی به درمان این گروه بیماران صورت گیرد. بدون شک این امر به سلامت روان و همچنین بهبود کیفیت زندگی آنها منجر خواهد شد.

پیش بینی داروهای مورد نیاز در مناطق زلزله زده از ملزومات برنامه ریزی و مدیریت بحران محسوب می شود. لذا مطالعه حاضر بدین منظور صورت گرفت تا نیاز واقعی به نوع دسته جات دارویی و هم چنین پر مصرف ترین داروهای تجویز شده جهت بیماران سرپایی بم در طی 6 ماه اول پس از زلزله 1382مورد بررسی قرار گیرد.
این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی درطول 6 ماه اول پس از زلزله بم در دی ماه 1382 صورت پذیرفت. اطلاعات لازم ازمیان 3000 نسخه بیماران سرپایی که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، استخراج گردید. این نسخ توسط پزشکان عمومی تیم های فوریت های پزشکی که در 12 مرکز مراقبت های بهداشتی استقرار داشتند، تجویز شده بودند. اطلاعات شامل جنس بیماران، تعداد اقلام دارویی در هر نسخه، دسته دارویی، نام دارو (تجاری- ژنریک) و راه تجویز داروها بود. همچنین اولین 25 قلم دارویی که بیشترین موارد مصرف را داشته اند، ثبت شدند. ارزیابی الگوی مصرف دارو بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت انجام شد.
بیماران مذکر4/47% و مونث 6/52% از کل بیماران را تشکیل دادند. میانگین تعداد اقلام دارویی در هر نسخه 5/3 بود. راه تجویز 7/81% کل داروها خوراکی و 9/10% تزریقی بوده اند.پر مصرف ترین دسته های دارویی که در طی 6 ماه اول پس از زلزله تجویز شده بود به ترتیب شامل داروهای تنفسی (2/14%). داروهای ضددرد و ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDS) (3/11%)، داروهای ضدمیکروبی (2/11%)، داروهای گوارشی (6/9%) و داروهای مؤثر بر سیستم اعصاب مرکزی (7%) بوده اند. پر مصرف ترین اقلام دارویی به ترتیب پنی سیلین ها (8/6%)، فرآورده های سرماخوردگی (8%) و آنتی اسیدهای سیستمیک مانند رانیتیدین و امپرازول را شامل می شدند.
داروهای تنفسی، داروهای ضددرد، داروهای ضدمیکروبی، داروهای گوارشی و داروهای مؤثر بر سیستم اعصاب مرکزی عمده ترین داروهای مصرفی و مورد نیاز در شش ماه اول پس از زلزله بم بوده اند. نتایج این بررسی می تواند به عنوان الگوی نیاز دارویی پس از بروز بلایای طبیعی باشد.

وجود زنان سالم و با نشاط مای ه سلامتی جسم و روح جامعه خواهد شد. در این طرح با هدف شناخت وضعیت سلامت عمومی ورزشکاران حرفه ای تیم های ملی بانوان، سعی در شناخت نقاط ضعف و قوت این سرمایه های ملی داریم. این مطلب در برنامه ریزی جهت ارتقای سلامت و بهبود عملکرد حرفه ای این قشر کاملا موثر خواهد بود. این مطالعه مقطعی - توصیفی با س ر شمار ی 156 ورزشکار حرفه ای تیم های ملی بانوان در سال 1380 صورت گرفت. در این بررسی اطلاعات مورد نیاز بر اساس شرح حال، معاینه بالینی و آزمایش های پاراکلینیک توسط متخصصین ثبت می شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از تست های آماری کای دو، تی و ضرایب همبستگی استفاده شد.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه (41/21-53/19) 47/20 سال بود. از نظر ارتوپدی؛ 1/96%، قلبی؛ 4/74%، دهان و دندان؛ 4/29%، بینایی؛ 2/69% و گوش و حلق و بینی؛ 66% در حین معاینه سالم بودند.
درصد سلامت این افراد از نظر وضعیت ارتوپدی؛ کاملا مطلوب، قلبی و گوش و حلق و بینی؛ متوسط، بینایی تا حدودی نامطلوب و دندان کاملا نامطلوب بود. آگاه کردن و حساس کردن مس و ولین نسبت به وضعیت موجود سلامتی ورزشکاران حرفه ای تیم های ملی بانوان می تواند گامی م و ثر در جهت برنامه ریزی به منظور پیشگیری، غربالگری و درمان این افراد باشد. ارتقای وضعیت سلامتی این افراد قطعا ارتباطی مستقیم با مو فق یت آنها دارد.

نوزادان نارس جزو گروه نوزادان پرمخاطره به شمار می روند. یکی از مشکلات این نوزادان، عدم اضافه وزن در اثر اسیدوز متابولیک دیررس است که در 10 -5 درصد این دسته از نوزادان دیده می شود. معمولا این نوزادان سالم و بدون بیماری زمینه ای هستند. این مطالعه به بررسی اثر استفاده از بی کربنات سدیم خوراکی در بهبود اسیدوز و در نتیجه افزایش وزن و قد آنها می پردازد.
این مطالعه به صورت آینده نگر و مداخله ای 40 نوزاد سالم را با سن حاملگی کمتر از 37 هفته و وزن تولد کمتر از 2 کیلوگرم که در بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز به دنیا آمده و از هفته دوم دچار اسیدوز متابولیک دیررس شده بودند، مورد بررسی قرار داده است. نوزادان به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده و به گروه مورد مقدار یک میلی اکی والان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، هر 8 ساعت تا زمانی که اسیدوز برطرف گردد و یا به مدت 3 هفته بی کربنات سدیم خوراکی داده شده و در نهایت افزایش وزن و قد در دو گروه باهم مقایسه شده است. جهت بررسی آماری نتایج از تست تی استفاده شده است.
متوسط افزایش وزن در روز در گروه مورد 96/4 ± 23/15 گرم و در گروه شاهد 8/4 ± 46/8 گرم و 05/0 p< که از لحاظ آماری معنادار بود. در رابطه با افزایش قد نوزادان اختلاف معناداری بین دو گروه به دست نیامد (05/0 p>) استفاده از بی کربنات سدیم خوراکی در تسریع وزن گیری نوزادان نارس کم وزن، که دچار اسیدوز متابولیک دیررس هستند، موثرمی باشد و در نتیجه می تواند منجر به ترخیص زودتر این نوزادان و کاهش هزینه های بیمارستانی گردد.

استانداردهای بیمارستانی به دلیل نقش با ارزشی که در نشان دادن عملکرد مورد انتظار و کمک در ارزشیابی فعالیت های بیمارستان دارند، یکی از با ارزش ترین عناصر مفهومی سازمان به شمار می روند. در مجموع نتایج تحق‍یقات انجام شده حاک‍ی از آن است که استانداردهای ب‍یمارستان‍ی وزارت بهداشت به دل‍یل ناکارآمدی در نمایش ضعف ها و کاست‍ی های مراکز درمان‍ی، ن‍یازمند مطالعه و بررس‍ی می باشند. بدین منظور در این پژوهش استانداردهای ب‍یمارستان‍ی وزارت بهداشت با استانداردهای ب‍یمارستان‍ی کم‍یس‍یون مشترک، مقایسه شده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تطبیقی می باشد که در نیمه اول سال 1385 انجام شده است. جامعه پژوهش عبارت بودند از: استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک (216 گزاره) و استانداردهای بیمارستانی مورد عمل وزارت بهداشت (724 سوال، شامل کتابچه الف و ب هرکدام به ترتیب با 227 و 497 سوال). در نهایت 335 سوال مربوط به استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، مقایسه شده است. روش گردآوری داده ها استفاده از اطلاعات موجود از طریق اینترنت، پست الکترونیک (استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک) و مراجعه به مراجع مربوط(استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت) بود. گردآوری داده ها با استفاده از 6 چک لیست بر مبنای استانداردهای بیمارستانی کمیسیون انجام شده و تحلیل آنها با استفاده از جداول تطبیقی و روش های آمار توصیفی انجام شده است.
تطبیق نهایی استانداردهای بیمارستانی مورد عمل وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک (تعداد 335 سوال در مقابل 216 گزاره) نشان داد استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت از مجموع 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، 79 مورد (6/36%) را به صورت کامل و 39 مورد (0/18%) را به صورت نسبی پوشش داده اند و 98 مورد باقیمانده (4/45%) را اصلا پوشش نداده اند؛ به عبارتی میزان تطابق استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک به قرار زیر بوده است: 6/36% تطابق کامل، 0/18% تطابق نسبی و 4/45% عدم تطابق.
تطابق نهایی استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک نشان داد که استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت علی رغم این که از جهت کمیت نسبت به استانداردهای مورد مطالعه کمیسیون مشترک بیشتر بوده اند؛ اما نتوانسته اند حدود 50% آنها را پوشش دهند(4/45%). به عبارتی از مجموع 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، 98 گزاره آن اصلا مصداقی در استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت نداشته است. این امر نشان می دهد که وزارت بهداشت در تدوین استانداردهای بیمارستانی به بسیاری از موارد مهم مربوط به فرآیند مراقبت بیمار توجه نکرده است از جمله: تداوم مراقبت ها، حقوق بیمار و خانواده، رضایت آگاهانه، ارزیابی بیمار و آموزش بیمار و خانواده.

تهیه خون و فرآورده ای خونی، نگهداری، انتقال و تزریق این اجزا هر یک فرآیند مخصوص به خود را دارد؛ لذا باید بر تمامی مراحل فوق نظارتی مستمر وجود داشته باشد و این جنبه نظارتی وقتی مناسب خواهد بود که افراد مسوول حداقل آگاهی های لازم را در ارتباط با طب انتقال خون داشته باشند.
این مطالعه به صورت مقطعی انجام پذیرفت. از افراد مقاطع تحصیلی مختلف در بیمارستان آموزشی امام رضا (ع) مشهد، شامل دستیاران رشته های مختلف تحصیلی، کارورزها، کارآموزها و پرستاران، تعداد222 نفر به طور تصادفی انتخاب گردیدند. پس از آن با ارایه پرسش نامه ای حاوی 8 سوال به هر یک از آنها، سطح آگاهی این گروه ها در ارتباط با جنبه های مختلف طب انتقال خون شامل نگهداری، انتقال، تزریق و واکنش های احتمالی ناشی از تزریق به صورت جداگانه و در قیاس با یکدیگر مورد ارزیابی قرار گرفت.
بالاترین نمره اخذ شده از بین این چهار گروه، 6/14و مربوط به پرستارها بود و از نظر آماری نمره آنها اختلاف معناداری با سه گروه دیگر داشت. بعد از آنها دستیاران با نمره متوسط 2/12 قرار گرفتند. از بین دستیاران رشته های مختلف، دستیاران رشته های اطفال، داخلی و پاتولوژی از سطح نمره بالاتری برخوردار بودند. از بین جنبه های مختلف مورد بررسی مرتبط با طب انتقال خون، این گروه ها از شرایط نگهداری خون و فرآورده های خونی کمترین میزان آگاهی را داشتند.
در کل، این بررسی نشان دهنده پایین بودن سطح آگاهی گروه های مختلف پزشکی شاغل در بیمارستان در ارتباط با طب انتقال خون می باشد. بنابراین جهت بهبود این روند پیشنهاد می گردد علاوه بر گنجاندن واحد آموزشی خاص طب انتقال برای دستیاران و دانشجویان پزشکی، کمیته ای مشخص جنبه های گوناگون آموزشی و محتوای درسی طب انتقال خون را در مقاطع تحصیلی مختلف مرتبا مرور نموده و آن را مطابق با استانداردهای پذیرفته شده به روز نماید.

رشد سریع جمعیت درجهان امروز به عنوان اساسی ترین مانع توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورها مطرح است. این مهم خود گویای اهمیت توجه به امر کنترل باروری وتنظیم خانواده می باشد و وازکتومی نیز به عنوان یک روش ساده وموثر پیشگیری از باروری محسوب می گردد. دراین بررسی وازکتومی های انجام شده در مرکز نورسعادت طی سال های 1381-1376 بررسی گردیده است.
این تحقیق به صورت توصیفی بر روی 4379 مرد که در مرکز نور سعادت تحت عمل وازکتومی قرار گرفته بودند انجام شد. در این تحقیق پرونده کلیه افراد مورد مطالعه قرار گرفت و فرمی که حاوی اطلاعات پرونده ها بود جهت استخراج داده های مورد نظر تکمیل شد.
نتایج بررسی بدین شرح می باشد. 9/77% بی سواد یا دارای تحصیلات پایین هستند و 6/21% دارای تحصیلات بالا و دانشگاهی می باشند؛6/28% دارای شغل آزاد، 8/26% کارمند، 9/15% کارگر و 7/28% نیز دارای مشاغل دیگر بودند؛ 8/52% جنس کوچک ترین فرزند آنها پسر و 6/46% کوچک ترین فرزند آنها دختر بوده است؛ از نظر روش پیشگیری قبلی 4/47% روش طبیعی 4/17% کاندوم، 1/3% پیشگیری نمی کردند و مابقی از روش های دیگر پیشگیری استفاده می کردند.
رشد سریع جمعیت، جوانی جمعیت کشور، تاثیرپذیری شاخص های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی و غیره از افزایش جمعیت و آسیب پذیری زنان از جهت حاملگی های متعدد و به خصوص ناخواسته، مشارکت جدی مردان را در امر تنظیم خانواده می طلبد. وازکتومی می تواند نمونه ای از این مشارکت فعال باشد. طرح بررسی وازکتومی های انجام یافته در سال های 1376 -1381 به صورت توصیفی این موارد را بررسی کرده تا ضمن پی بردن به انگیزه انجام این عمل، نحوه آشنایی این افراد با عمل وازکتومی و راه های مختلف تبلیغاتی جهت تشویق کردن به عمل وازکتومی را شناسایی نماید تا جهت گسترش این روش گام های موثرتری برداشته شود.

امید زندگی سالم برای هر کشوری در مطالعات جهانی و ملی قابل برآورد است که داده ها و روش های مورد استفاده و در نتیجه مقدار برآوردها در این دو گروه مطالعات الزاما به طور کامل یکسان نیستند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف برآورد امید زندگی سالم جمعیت ایران برای اولین بار با استفاده از داده ها و روش های مورد استفاده در سطح مطالعات ملی انجام شد.
جهت برآورد امید زندگی در 23 استان، از 28 استان کشور (در سال 1382)، از موارد مرگ ثبت شده 23 استان، استفاده شد. برای جمعیت 23 استان از اطلاعات وزارت بهداشت استفاده شد و توزیع آن مشابه با نتایج مطالعه جمعیت و سلامت سال 1379 و همچنین بر اساس پیشبرد جمعیت از سرشماری 1375 در نظر گرفته شد. امید زندگی به روش مستقیم برآورد شد. سال های زیسته با ناتوانی از روی شیوع بیماری ها و وزن های ناتوانی آنها محاسبه و در روش سولیوان برای برآورد امید زندگی سالم استفاده شد.
امید زندگی سالم در بدو تولد برای کل جمعیت 13/62 سال (حدود اطمینان 95%: 02/61 تا 16/63 سال)، برای مردان 55/61 سال (61/60 تا 50/62) و برای زنان 79/62 سال (84/61 تا 71/63) بود.
برآورد ملی امید زندگی سالم 5/4 سال بزرگ تر از برآورد مشابه بر مبنای مدل توسط سازمان جهانی بهداشت می باشد. علت، تفاوت در روش های مستقیم و غیرمستقیم برای برآورد میزان های اختصاصی مرگ و در نتیجه برآورد امید زندگی، و نیز تفاوت در روش های مورد استفاده در مطالعات ملی و جهانی بار بیماری ها برای برآورد بار ناتوانی است.