فهرست مطالب

Advances in Medical and Biomedical Research - Volume:15 Issue: 59, 2007

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research
Volume:15 Issue: 59, 2007

  • 104 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1386/05/23
  • تعداد عناوین: 10
|
  • سیمین آتش خویی، مهین جعفری جاوید صفحات 1-8
    زمینه و هدف
    ترامادول داروی ضد درد با اثر آگونیستی مخدری و مهار برداشت مونوآمین است که ممکن است به عنوان ضددرد در حول و حوش عمل و کمک به بی دردی بعد از عمل استفاده شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر تجویز قبل از عمل (بی دردی از قبل داده شده) ترامادول در مقایسه با دارونما در شدت درد، مصرف ضددرد و اثرات جانبی بعد از عمل می باشد.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور و دارونما-کنترل، 70 بیمار نازا با کلاس I یا II درجه بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا جهت لاپاراسکوپی تشخیصی زنان انتخاب شدند. یک ساعت قبل از عمل به 35 بیمار 50 میلی گرم ترامادول داخل عضلانی تزریق شد و 35 بیمار دیگر نرمال سالین دریافت کردند.
    یافته ها
    بیمارانی که ترامادول قبل از عمل گرفتند، نمره درد پایین تر در 6 ساعت اول پس از عمل داشتند (به ترتیب 1.31±0.94 در مقابل 2.93±0.55، P<0.0001). ده (28.57 درصد) بیمار گروه ترامادول و 33 (94.28 درصد) بیمار گروه دارونما درد بعد از عمل داشتند (P<0.0001). میانگین مصرف ترامادول بعد از عمل به طور معنی دار در گروه مورد (9.46±25.92 میلی گرم) کم تر از گروه دارونما (45.95±37.96 میلی گرم) بود (P<0.0001). سطح آرام بخشی بعد از عمل در 15 (P=0.71) و 30 (P=0.88) دقیقه بعد از عمل در دو گروه بیماران تفاوت معنی دار نداشت. فراوانی تهوع بعد از عمل در بیماران گروه مورد (5.71 درصد) به طور معنی دار کم تر از گروه دارونما (25.71 درصد) بود (P=0.04).
    نتیجه گیری
    تجویز یک دوز 50 میلی گرم ترامادول عضلانی یک ساعت قبل از عمل، بی دردی از قبل داده شده موثری در بیماران تحت لاپاراسکوپی تشخیصی زنان بدون اثر در سطح آرام بخشی بیماران فراهم می آورد.
    کلیدواژگان: ترامادول، بی دردی از قبل داده شده، درد پس از عمل، عوارض جانبی
  • محمدحسین اسماعیلی، مهین گنج خانی، علی اوسط ملتی، شهرام رستاک صفحات 9-20
    زمینه و هدف
    لکوس سرولئوس مغز نقش مهمی در بروز رفتارها و علایم ترک اعتیاد ایفا می نماید. این مطالعه به منظور تعیین اثرات غیرفعال سازی موقتی لکوس سرولئوس بر میزان خودتزریقی مورفین و علایم ترک اعتیاد به مورفین در موش انجام شد.
    روش بررسی
    24 موش صحرایی نر (250 تا 300 گرم) به کمک جراحی استرئوتاکسی به صورت دو طرفه دو کانال راهنما در داخل لکوس سرولئوس و یک کاتتر داخل ورید وداج راست آن ها قرار داده شد. حیوانات در 2 گروه کنترل (سالین) و مورفین مورد ارزیابی قرارگرفتند. گروه مورفین به سه زیر گروه شاهد، جراحی و لکوس سرولئوس غیرفعال - 5 دقیقه قبل از آزمون به کمک لیدوکائین 2 درصد لکوس سرولئوس آن ها غیرفعال می شد - تقسیم شدند. به حیوانات هر روز به مدت دو ساعت تا ده روز اجازه داده می شد، با فشار دادن به پدال فعال به خود مورفین یا سالین تزریق کنند. تعداد پدال های فشار داده شده ثبت و ارزیابی شد. در پایان نالوکسان به تمام گروه ها تزریق و علایم ترک اعتیاد برای مدت 30 دقیقه مطالعه شد.
    یافته ها
    غیرفعال کردن موقتی هسته لکوس سرولئوس از وابستگی و تحمل به مورفین و بروز بسیاری از علایم سندرم ترک اعتیاد مورفین جلوگیری کرد.
    نتیجه گیری
    غیرفعال کردن موقتی هسته لکوس سرولئوس از وابستگی و تحمل به مورفین و از بروز بسیاری از علایم سندرم ترک اعتیاد به مورفین جلوگیری می کند.
    کلیدواژگان: لکوس سرولئوس، مورفین، سندرم ترک اعتیاد، موش صحرایی
  • سید لطیف موسوی، جعفر امانی، شهرام نظریان، رحیم سروری صفحات 21-34
    زمینه و هدف
    سم بوتولینوم تیپ A به لحاظ ساختاری از یک زنجیره سبک به وزن 50 کیلودالتون و یک زنجیره سنگین به وزن 100 کیلو دالتون تشکیل شده است که توسط یک باند دی سولفید به هم متصل شده اند. این پروتئین شامل سه بخش (Domain) است که بخش زنجیره سبک آن دارای فعالیت آنزیمی می باشد. در این پژوهش، هدف ما از تولید نوترکیب بخش عملکردی به دست آوردن یک پروتئین مناسب جهت بررسی ایمنی زایی آن است.
    روش بررسی
    باکتری در شرایط بی هوازی رشد داده شد سپس DNA کروموزومی به روش قلیایی استخراج گردید. پس از بررسی ترادف ژن مربوطه و طراحی پرایمر قطعه مورد نظر از طریق واکنش های زنجیره ای پلیمرازی (PCR) فراوان سازی شد. محصول PCR بر روی سه ناقل بیانیpRSETA، pET28a و pET32a همسانه سازی گردید. پروتئین حاصل از بیان توسط SDS-PAGE بررسی و صحت محصول با روش وسترن بلاتینگ و واکنش الیزا مورد تایید نهایی قرار گرفت و سپس به وسیله کروماتوگرافی میل ترکیبی خالص سازی شد، ایمنی زایی بر روی موش سوری در سه مرحله صورت گرفت و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    در این تحقیق بالاترین بیان در شرایط غلظت 0.5 میلی مولار IPTG، جذب نوری 0.6 و زمان القای 15 ساعت در دمای 30 درجه سانتی گراد به دست آمد. پروتئین بیان شده توسط ستون کروماتوگرافی میل ترکیبی خالص سازی گردید. آنتی بادی حاصل از تزریق پروتئین نوترکیب توانست مانع از مرگ موش ها در دوز LD50 100 شود.
    نتیجه گیری
    هر چند بیان ژن هایی با درصد بالایی از AT در سیستم Ecoli ضعیف می باشد ولی ما در این تحقیق توانستیم بیان مناسبی به دست آوریم. تخلیص پروتئین نوترکیب در مراحل اولیه به دلیل اتصال ضعیف هیستیدین انتهایی به ستون دشوار بوده که با تغییر در روش ها این پروتئین تا 90 درصد خالص سازی شد. در بحث ایمنی زایی پروتئین نوترکیب مورد نظر نیز مشخص شد که آنتی بادی های تولید شده در مقایسه با آنتی بادی تولید شده علیه بخش اتصال دهنده از ایمنی زایی پایینی برخوردار است.
    کلیدواژگان: کلستریدیوم بوتولینوم تیپ A، بخش عملکردی، واکنش زنجیره ای پلیمراز، پروتئین نوترکیب
  • سعید عباسی ملکی، مرتضی ثمینی، وهاب باباپور صفحات 35-44
    زمینه و هدف
    افزایش مقدار دوپامین در هسته آکومبنس یک نقش کلیدی در اثرات پاداشی و تقویت کننده مثبت داروهای مورد سو مصرف ایفا می کند. از طرف دیگر، سروتونین سبب تسهیل آزادسازی دوپامین در مغز می شود. هدف این مطالعه، بررسی مصرف هم زمان آمانتادین و پاروکستین بر اثر تقویت کننده مثبت مورفین در مدل رجحان مکان شرطی در موش سوری می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی از موش های سوری نر آلبینو نژاد (20 الی 30 گرم) استفاده شد. در این بررسی تست 6 روزه متوالی؛ مشتمل بر سه فاز پیش شرطی، شرطی شدن و بعد شرطی شدن انتخاب گردید. در روز اول بعد از برداشتن دیوارهای کشویی مدت زمان اقامت حیوان در سه بخش جعبه CPP به مدت 10 دقیقه ثبت گردید. بعد از مشخص شدن مکان کم تر ترجیحی و بیشتر ترجیحی، موش ها طی روزهای دوم و چهارم در بخش کم تر ترجیحی به صورت داخل صفاقی مورفین را با دوز 5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم دریافت نموده و در روزهای سوم و پنجم در بخش بیشتر ترجیحی، نرمال سالین را با دوز 10 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم دریافت کردند. در روز تست یا فاز بعد شرطی شدن، موش ها به جای مورفین، آمانتادین، پاروکستین یا هر دوی آن ها را دریافت نمودند. گروه کنترل به جای داروهای مذکور نرمال سالین دریافت کردند.
    یافته ها
    نتایج حاصله نشان داد که مورفین در مقایسه با گروه شاهد و به صورت وابسته به دوز (5/2، 5 و10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) به طور معنی داری (P<0.001) سبب القای CPP گردید. گروهی هم که آمانتادین دریافت نمودند (2.5، 5 و 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) فقط دوز 5 و 10 آن در مقایسه با گروه شاهد، به طور معنی داری (به ترتیب P<0.01 و P<0.001) سبب القای CPP شد. پاروکستین در تمام دوزهای مورد مطالعه (5، 10 و 20) سبب القای CPP گردید. مصرف هم زمان آمانتادین و پاروکستین (هر دو با دوز10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری سبب تقویت CPP شبه مورفینی شدند (P<0.001).
    نتیجه گیری
    داروهای مختلفی که سبب آزادسازی دوپامین در مغز یا افزایش سروتونین می شوند یا با مصرف هم زمان داروهای این دو دسته که باعث تشدید رجحان مکان شرطی شبه مورفینی می شوند، احتمالا می توانند در کاهش برخی علایم محرومیت ناشی از مورفین مورد استفاده قرار گیرند.
    کلیدواژگان: آمانتادین، پاروکستین، مورفین، اثر تقویت کننده مثبت، رجحان مکان شرطی، موش سوری
  • مهرداد روغنی، توران دخت بلوچ نژادمجرد، مریم فلاح محمدی صفحات 45-54
    زمینه و هدف
    دیابت قندی به ویژه نوع 1 موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت در جامعه انسانی و حیوانات آزمایشگاهی می گردد. با توجه به اثر سودمند گیاه ماریتیغال بر سطح پراکسیداسیون لیپیدی در مدل تجربی هیپرلیپیدمی و سطح چربی های سرم در مدل تجربی دیابت قندی، اثر تجویز خوراکی و درازمدت این گیاه بر یادگیری و حافظه در موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    برای این منظور موش های صحرایی ماده (n=36) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با گیاه ماریتیغال، دیابتی و دیابتی تحت درمان با گیاه ماریتیغال تقسیم بندی شدند. دو گروه تحت تیمار با گیاه ماریتیغال، پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش (6.25 درصد) را به مدت 4 هفته دریافت نمودند. برای دیابتی نمودن موش ها از استرپتوزوتوسین به شکل تک دوز و داخل صفاقی به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان استفاده گردید. به علاوه، برای بررسی حافظه و یادگیری حیوانات، میزان عملکرد از نظر تاخیر اولیه (Initial Latency) و تاخیر در حین عبور (Step-through Latency) در آزمون اجتنابی غیرفعال و درصد رفتار تناوب (Alternation behavior) با استفاده از تست ماز Y در پایان کار تعیین گردید.
    یافته ها
    در موش های دیابتی و دیابتی تحت تیمار با گیاه ماریتیغال افزایش معنی دار در مورد تاخیر اولیه در مقایسه با گروه کنترل به دست آمد (P=0.021). به علاوه، از نظر تاخیر اولیه هیچ گونه تفاوت معنی دار بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار مشاهده نگردید. هم چنین، کاهش تاخیر در حین عبور در موش های دیابتی (P=0.032) و افزایش آن (P=0.027) در موش های دیابتی تحت تیمار در پایان کار به خوبی مشاهده گردید. نتایج تست ماز Y نیز نشان داد که درصد تناوب در گروه دیابتی تحت تیمار با گیاه ماریتیغال تفاوت معنی دار با گروه دیابتی نشان نمی دهد.
    نتیجه گیری
    گیاه ماریتیغال موجب تقویت توانایی نگه داری اطلاعات در حافظه و به یادآوری آن ها در حیوانات دیابتی می گردد ولی در بهبود حافظه فضایی تاثیری ندارد.
    کلیدواژگان: سلیبوم ماریانوم، یادگیری، حافظه، آزمون اجتنابی غیرفعال، دیابت شیرین
  • محمدتقی هدایتی، سعید کابلی، زهره حاج حیدری، طاهره شکوهی، رضاعلی محمدپور صفحات 55-64
    زمینه و هدف
    مطالعات متعددی بر روی آنتی ژن ها کلادوسپوریوم هرباروم (ک. هرباروم) نشان داده است که این آنتی ژن ها نقش مهمی در تولید IgE اختصاصی در افراد آتوپیک داشته و موجب بدتر شدن وضعیت کلینیکی این گونه بیماران از جمله درماتیت آتوپیک می شوند. لذا در مطالعه حاضر اجزای آلرژی زای ک. هرباروم با روش ایمونوبلاتینگ مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش بررسی
    ک. هرباروم در محیط سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. توده میسیلیومی جمع آوری شده با استفاده از ازت مایع و دانه های شیشه ای (glass bead) شکسته شد. سپس نمونه ها سانتریفیوژ شده و محلول رویی (عصاره خام) با روش SDS-PAGE تفکیک شد. پس از انجام بلاتینگ، اجزا پروتئینی با سرم بیماران مورد مطالعه مجاور شدند و باند های پاسخ دهنده به IgE با آنتی بادی های ضد IgEانسانی که به وسیله آنزیم نشان دار شده بود، در یک سوبسترای رنگی نمایان شد.
    یافته ها
    در SDS-PAGE عصاره خام ک. هرباروم تعداد 16 باند با وزن مولکولی بین 15.1 تا110 کیلودالتون را نشان داد. باند های 15.1، 18.4، 25.1، 36.3، 45 و 54 کیلودالتونی به عنوان باندهای قوی معین شدند. در ایمونوبلاتینگ، باندهای پروتئینی با وزن های مولکولی 15.1، 18.4، 42 و 110 کیلودالتونی با IgE سرم های بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک واکنش قوی نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج فوق نشان داد که باندهای قوی در SDS-PAGE، بیشترین واکنش را با آنتی بادی های IgE ضد ک. هرباروم در تکنیک ایمونوبلاتینگ داشته اند. لذا قدرت باند ها در SDS-PAGE می تواند در پاسخ به IgE اثرگذار باشد. مانند دیگر مطالعات، ما نیز تصور می کنیم که آنتی ژن های ک. هرباروم می تواند شروع کننده واکنش های آلرژیک در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک باشد.
    کلیدواژگان: کلادوسپوریوم هرباروم، درماتیت آتوپیک، IgE، ایمونوبلاتینگ
  • نرگس زینال زاده نیق، مرتضی جبارپوربنیادی، محمد برزگر صفحات 65-76
    زمینه و هدف
    بیماری دیستروفی عضلانی دوشن از اختلالات ماهیچه ای عصبی است که به ضعف و تحلیل پیشرونده عضلات اسکلتی در مبتلایان منتهی می گردد. این بیماری ناشی از جهش در ژن دیستروفین بوده که جایگاه آن بر روی کروموزوم X است. الگوی توارث این بیماری به صورت مغلوب وابسته به جنس بوده و فراوانی آن یک در 3500 تولد زنده پسر گزارش شده است. از آن جا که هنوز درمان موثری برای این بیماری شناخته نشده است، تعیین افراد مونث ناقل جهت انجام مشاوره ژنتیکی و تشخیص پیش از تولد، ضروری می باشد.
    روش بررسی
    چهارده خانواده مبتلا توسط متخصصین مغز و اعصاب به آزمایشگاه ژنتیک تبریز معرفی و DNA آن ها برای بررسی های بعدی استخراج گردید. با استفاده از هفت ریزماهواره درون و اطراف ژن دیستروفین، تک تک اعضا این خانواده ها با تکنیک تعقیب ژنی مورد بررسی قرارگرفتند.
    یافته ها
    در مجموع 37 فرد مونث با خطر ناقل بودن و 7 فرد مونث ناقل اجباری مورد مطالعه قرار گرفتند و در نهایت وضعیت 27 فرد مونث (72.97 درصد) از نظر ناقل بودن یا سالم بودن مشخص شد.
    نتیجه گیری
    در خانواده هایی که با استفاده از روش های کلینیکی و پاراکلینیکی به عنوان دیستروفی عضلانی دوشن تشخیص داده شده اند، تکنیک تعقیب ژنی یک تکنیک قابل اعتماد و کم هزینه برای تعیین وضعیت افراد مونث از نظر ناقل بودن با احتمال 95 تا 100درصد می باشد.
    کلیدواژگان: دیستروفی عضلانی دوشن، تشخیص ناقلین، نشانگرهای ریزماهواره ای
  • فرانک سقطچی، اکبر اسلامی، مجتبی صلوتی صفحات 77-84
    زمینه و هدف
    در سال های اخیر تحقیقات بسیاری در سرتاسر دنیا و نیز در بعضی از شهر های ایران در خصوص اندازه گیری تشعشعات زمینه با توجه به اهمیت آن بر روی سلامت انسان سازماندهی و انجام شده است. با توجه به عدم انجام مطالعات مشابه در شهر زنجان انجام چنین تحقیقی جهت تهیه نقشه پرتوزایی شهر ضروری است. هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان تابش گامای محیطی در فضای باز در فصول مختلف سال در شهر زنجان می باشد.
    روش بررسی
    به منظور تعیین آهنگ دوز ناشی از تشعشعات زمینه در فضای باز با استفاده از نقشه جامع شهر 8 ایستگاه (4 ایستگاه در امتداد 4 جهت اصلی و 4 ایستگاه در مناطق مرکزی شهر) انتخاب گردید. برای هر ایستگاه انتخاب شده 8 بار اندازه گیری (2 بار در هر یک از چهار فصل سال) با استفاده از یک آشکارساز گایگر - مولر انجام گرفت.
    یافته ها
    اندازه گیری آهنگ دوز جذبی در فصول مختلف سال در نقاط مختلف شهر نشان می دهد؛ میانگین آهنگ دوز جذبی در شهر زنجان 126nGy/h است. دوز موثر سالانه ناشی از تابش طبیعی ساکنین شهر زنجان در فضای باز مقدار 0.15mSv تعیین شد. تغییرات آهنگ دوز در فصول مختلف سال نشان داد میانگین آهنگ دوز جذبی در تابستان بیشترین (134±18nGy/h) و در بهار کمترین (120±21nGy/h) مقدار می باشد.
    نتیجه گیری
    نتایج اندازه گیری نشان می دهد آهنگ دوز جذبی پرتو گاما در زنجان در مقایسه با مقدار میانگین جهانی (59nGy) بالاتر است. دوز موثر سالانه ساکنین شهر زنجان ناشی از تابش گامای طبیعی در فضای باز 0.15mSv است که حدودا بیش از 2 برابر میانگین جهانی آن (0.07mSv) است. جهت برآورد دوز موثر کل در زنجان به مطالعاتی در زمینه آهنگ دوز در فضاهای بسته نیاز است.
    کلیدواژگان: تابش گامای زمینه، دوز موثر، آشکارساز گایگر RDS، 110
  • محمدرضا دین محمدی، اکورش مینی، محمدرضا یزدان خواه صفحات 85-94
    سابقه و هدف
    اعتیاد به مواد مخدر به عنوان نابسامانی اجتماعی، پدیده ای است که آن را بلای هستی سوز نام نهاده اند. یکی از مسایلی که پدیده اعتیاد را پیچیده تر کرده است موضوع عود آن است، چرا که حدود 50 درصد از معتادان ایرانی پس از ترک به سمت مصرف مجدد موادمخدر روی می آورند. هدف از این مطالعه تعیین عوامل محیطی و اجتماعی مرتبط با بازگشت به مواد افیونی در معتادان خود معرف می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی، تعداد 96 نفر از معتادان مرد خودمعرف مراجعه کننده به مرکز پذیرش، درمان و پیگیری سازمان بهزیستی زنجان از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه بوده که پس از تعیین اعتبار محتوا و پایایی (آزمون مجدد) مربوطه مورد استفاده قرار گرفت. گردآوری داده ها از طریق مصاحبه ساختاریافته و توسط دو کارشناس آموزش دیده، در مدت سه ماه انجام یافت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS _ Win استفاده گردید.
    یافته ها
    بررسی یافته های پژوهش نشان داد که میانگین سنی واحدهای پژوهش 34.66 سال با انحراف معیار 8.52 سال بوده است. تمام واحدهای پژوهش حداقل یک بار سابقه ترک مصرف مواد مخدر را تجربه کرده بودند. بررسی دیدگاه های واحدهای پژوهش در زمینه عوامل شغلی، نداشتن شغل دایم (51 درصد)، در زمینه عوامل اقتصادی، فشار هزینه های زندگی (53.1 درصد)، در زمینه عوامل تحصیلی، کم سوادی (33.3 درصد) و بیسوادی (19.8 درصد)، در زمینه عوامل خانوادگی مجرد، عامل عدم وجود ارتباطات مناسب در خانواده (43.7 درصد) و در زمینه عوامل خانوادگی متاهل، عدم تفاهم با همسر (22.5 درصد) و برخورد بد همسر و فرزندان (21.2 درصد) بیشترین اهمیت را داشته اند. در زمینه عوامل اجتماعی، در دسترس بودن مواد افیونی (85.4 درصد)، مرسوم بودن استفاده از مواد افیونی در جامعه (80.2) و معاشرت با دوستان معتاد و منحرف (80.7 درصد) به ترتیب دارای بیشترین اهمیت از دیدگاه واحد های پژوهش بوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که در بین عوامل مورد بررسی، عوامل اجتماعی، شغلی و اقتصادی بیشترین میزان پاسخ های مثبت را از دیدگاه واحدهای پژوهش کسب کرده اند. در ادامه پیشنهاداتی بر اساس یافته های پژوهش ارایه شده است.
    کلیدواژگان: گرایش مجدد، مواد افیونی، عوامل محیطی و اجتماعی، زنجان
  • ایرج جعفری انارکولی، علیرضا محمودیان، حسین حقیر، مختار جعفرپور صفحات 95-100
    عصب سیاتیک بزرگ ترین شاخه شبکه ساکرال و قطورترین عصب بدن (به عرض 2 سانتی متر) است که به وسیله شاخه های قدامی L4 - S3 تشکیل و از طریق سوراخ سیاتیک بزرگ و از زیر عضله پیریفورمیس از لگن خارج شده، وارد ناحیه گلوتئال می گردد. سپس از فاصله بین تروکانتر بزرگ و برجستگی ایسکیال عبور کرده، وارد خلف ران می شود که معمولا در زاویه فوقانی حفره رکبی با تقسیم به دو شاخه انتهایی به نام عصب های تی بیال و پرونئال مشترک پایان می یابد. اگرچه تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه اصلی انتهایی در لگن شایع است ولی وقوع هم زمان واریاسیون هایی نظیر تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه انتهایی در حفره لگنی، وجود عضله پیریفورمیس با دو بخش فوقانی و تحتانی کاملا مجزا، تقسیم عصب گلوتئال تحتانی به دو دسته الیاف فوقانی و تحتانی، عبور شاخه پرونئال مشترک به همراه الیاف فوقانی عصب گلوتئال تحتانی از بین دو قسمت عضله پیریفورمیس و عبور شاخه تی بیال به همراه الیاف تحتانی عصب مذکور از زیر بخش تحتانی عضله در ناحیه گلوتئال یک طرف پدیده ای نادر و بسیار مهم است که می تواند از نظر گیرافتادن این عناصر در بین دو بخش عضله و ایجاد سندرم پیریفورمیس و همین طور به لحاظ مجاورت نزدیک تر با محل تزریقات عضلانی ناحیه گلوتئال دارای اهمیت فوق العاده باشد. این واریاسیون نادر برای متخصصین علوم پزشکی به خصوص جراحان و متخصصین علوم تشریح بسیار ارزشمند است و آگاهی از وجود چنین واریاسیونی می تواند از عوارض جانبی در حین عمل جراحی بکاهد.
    کلیدواژگان: عصب سیاتیک، واریاسیون، عضله پیریفورمیس
|
  • S. Atashkhoyi *, M. Jafari Javid Pages 1-8
    Background And Objective
    Tramadol is an analgesic with combined opioid agonist and monoamine reuptake blocker properties which may be useful as a preoperative analgesic and antinociceptive adjuvant. The aim of this study was the evaluation of preoperative tramadol administration on pain intensity, postoperative analgesic consumption and side effects compared to placebo.
    Materials And Methods
    In this randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial 70 infertile, ASA class I or II patients were scheduled for diagnostic gynecologic laparoscopy. Fifty mg tramadol was injected into 35 patients before the operation and the other 35 patients received normal saline.
    Results
    The patients who received preoperative tramadol, had a lower pain score within six hours after the operation (1.31±0.94 compared to 2.93±0.55 p< 0.0001). Ten patients (28.57%) in tramadol group and 33 patients in placebo group had post-operative pain (p< 0.0001). The mean consumption of post-operative tramadol was statistically lower in treatment group (9.46 ±25.92) than in placebo group (45.95 ± 37.96) (p<0.0001). Post- operative sedation level 15 minutes (p=0.71) and 30 minutes (p=0.88) after the operation had no significant difference between the two groups. The frequency of post-operative nausea in treatment group (5.71 %) was significantly lower than placebo group (25.71 %) (p=0.04).
    Conclusion
    Administration of a single dose of tramadol one hour before operation provides effective pre-emptive analgesia in patients undergoing diagnostic gynecologic laparoscopies without affecting sedation level.
    Keywords: Tramadol, Pre, emptive analgesia, Postoperative pain, Side effects
  • Mh Esmaeili *, M. Ganjkhani, A. Melati, S. Rastak Pages 9-20
    Background And Objective
    Locus coeruleus (LC) has been hypothesized to play an important role in a variety of behaviors and opiate withdrawal. This study was designed to determine the effects of reversible inactivation of LC on self-administration of morphine and morphine- withdrawal syndrome signs (MWS).
    Materials And Methods
    24 male rats (250-300gr) were surgically implanted bilaterally with cannula in LC then implanted with catheters in the right jugular vein. The rats were tested in 2 groups:Control(saline) and morphine. Morphine group was divided into 3 subgroups: control, sham-operated and LC-inactivated group where they received 1µL 2% Lidocaine 5 minutes prior to testing. Animals were allowed to self-administer morphine (1mg/infusion) during 10 consecutive days for 2 hours. The number of lever pressing was recorded. At the end of the training day all groups received naloxone (2mg/kg I.P) and MWS were studied for 30 minutes.
    Results
    LC inactivation prevents the development of tolerance and dependence on morphine and greatly attenuates morphine-withdrawal syndrome.
    Conclusion
    LC inactivation not only attenuates morphine withdrawal syndrome but also prevents morphine tolerance and dependence in rats.
    Keywords: Morphine, withdrawal syndrome, Locus coeruleus, Self, administration, Rat
  • Sl Mousavi *, J. Amani, Sh Nazarian, R. Sorouri Zanjani Pages 21-34
    Background And Objective
    Botulinum neurotoxin type A, structurally consists of a 50KD light chain and a 100 KD heavy chain linked by a disulfide bond. The protein can further be divided into three functional domains of which catalytic domain corresponds to the light chain. In this research we aimed to produce recombinant catalytic domain in order to obtain a protective protein.
    Materials And Methods
    Bacteria were grown in anaerobic conditions and genomic DNA was extracted by alkaline method. Following the gene coding a set of primers was designed and the catalytic domain was amplified through PCR. The PCR product was then cloned into three expression vectors namely pRSETA, pET28a and pET32a. The expressed protein was analyzed on SDS-PAGE and confirmed by ELISA and western blotting and then purified by affinity chromatography.
    Results
    In this research the maximum expression was obtained at 0.5 mM IPTG,OD600:0.6 and 15 hours of induction at 30˚C. The protein so expressed was purified by affinity coulmn chromatography. The antibody raised against recombinant protein could protect the rats by 100 LD50.
    Discussion
    Though the expression of AT- rich genes in E.coli system is low, we could obtain an appropriate level of expression in this study. The purification of recombinant protein in the early stages was elusive in the extreme by affinity chromatography due to the weak binding of histidine N-terminal to the column, howerer 90% purification was achieved through modification of the technique. The antibody produced against this domain was less protective compared to that of binding domain.
    Keywords: Clostridium botulinum type A, Catalytic domain, PCR, Recombinant protein
  • Sa Maleki *, M. Samini, V. Babapour Pages 35-44
    Background And Objective
    Increased level of dopamine in accumbens nucleus has a key role in the rewarding effects or positive reinforcement of abused drugs, whereas serotonin facilitates dopamine release in brain. The aim of this study was to investigate the effect of concurrent use of amantadine and paroxetine on reinforcing effect of morphine in conditioned place preference model in mice.
    Materials And Methods
    In this experimental study male NMRI mice (20-30 g) were used within 6 consecutive days including preconditioning, conditioning and postconditioning phases. On the first day, after removal of the partitions, time spent in every 3 compartments was measured for 10 minutes. After determination of low and high preferred side, animals received morphine sulfate (5 mg/kg) intraperitoneally on the 2nd and 4th days in the least preferred side, but on the 3rd and 5th days of the test, animals received saline (10ml/kg) in high preferred side. On the test day or postconditioning phase, animals received amantadine, and paroxetine alone or their concurrent does, instead of morphine. Control group received saline in both sides (n = 8).
    Results
    Our results show that morphine significantly and dose dependently (2.5, 5,10 mg/kg) induced CPP (P<0.001). Amantadine, only in doses of 5 and 10 mg /kg (P<0.01, P<0.001, respectively) induced CPP. Paroxetine induced CPP in all doses. Concurrent use of amantadine(10mg/kg) and paroxetine (10mg/kg) significantly enhances morphine - like CPP (P <0.001).
    Conclusion
    Concurrent use of drugs, releases dopamine and inhibit reuptake of serotonin, and may potentiate morphine-like CPP and could be useful in decreasing some opioid withdrawal signs.
    Keywords: Amantadine, Paroxetine, Morphine, Positive reinforcement, Conditioned place preference
  • M. Roghani *, T. Baluchnejadmojarad, M. Fallah, Mohammadi Pages 45-54
    Background And Objective
    Diabetes mellitus (DM) especially type A, is accompanied by disturbances in learning, memory, and cognitive skills in human society and experimental animals. Regarding the beneficial effect of SM on lipid peroxidation in hyperlipidemia and on serum lipids in DM, this study was conducted to evaluate the effect of prolonged oral administration of SM on learning and memory in diabetic rats.
    Materials And Methods
    Female wistar rats (n = 36) were randomly divided into control, SM-treated control, diabetic, and SM-treated diabetic groups. Treatment groups received a mixture of SM and standard rat food at a weight ratio of 6.25% for 4 weeks.To induce diabetes, streptozotocin was injected intraperitoneally at a single dose of 60 mg/kg. For evaluation of learning and memory, initial latency (IL) and step-through latency (STL) were determined at the end of the study using passive avoidance test. Meanwhile, alternation behavior percentage was determined using Y maze test.
    Results
    There was a significant increase (p = 0.032) in IL in diabetic and SM-treated diabetic groups after 4 weeks compared to control group. There was no significant difference between diabetic and SM-treated diabetic groups. On the other hand, STL decreased significantly (p = 0.032) in diabetic group while it increased significantly (p = 0.027) in SM-treated group compared to control group at the end of the study. The results of Y maze showed that alternation score was not different between treated and untreated diabetic groups.
    Conclusion
    SM could enhance the consolidation and recall capability of stored information but did not affect spatial memory of diabetic animals.
    Keywords: Silybum marianum, Learning, Memory, Passive avoidance Test, Diabetes mellitus
  • Mt Hedayati *, S. Kabuli, Z. Hajheydari, T. Shokohi, Ra Mohammadpour Pages 55-64
    Background And Objective
    Numerous studies on Clasporidium herbarum antigens have shown that these antigens play a major role in produceing specific IgE in atopic individuals and exacerbate the patients’ clinical conditions like atopic dermatitis. Thus, in this study allergenic components of clasporium herbarum were investigated using immunoblotting technique.
    Materials And Methods
    Cladosporium herbarum was cultured on Sabouraudۥs dextrose agar. The grown mycelia were harvested and ruptured by liquid nitrogen and glass beads. Samples were centrifuged and the supernatant was collected as crude extract. The crude extract was separated through sodium dodecyl sulfate-polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE). The separated proteins were transferred to nitrocellulose filter and then soaked through atopic dermatitis patients’ sera. The responsive bands to IgE were revealed by antihuman IgE antibodies conjugated with enzyme in chromogenic substrate.
    Results
    In SDS-PAGE, the crude extract of Cladosporium herbarum showed 16 different protein bands with molecular weight between 15. 1 and 110 kDa. The bands with 15. 1, 18. 4, 25. 1, 36. 3, 45 and 54 kDa were identified as strong bands. In immunoblotting, the bands with molecular weights of 15. 1, 18. 4, 42 and 110 kDa showed a strong reaction with IgE sera from patients with atopic dermatitis.
    Conclusion
    The results of this study showed that the strong bands in SDS-PAGE had the highest reaction with anti- Cladosporium herbarum IgE antibody in immunoblotting technique. Thus, we speculate the intensity of bands can affect IgE response. Like other studies we contend that Cladosporium herbarum antigen can initiate allergic reaction in atopic dermatitis patients.
    Keywords: Cladosporium herbarum, Atopic dermatitis, IgE, Immunoblotting
  • F. Saghatchi *, A. Eslami, M. Salouti Pages 77-84
    Background And Objective
    Due to importance of ionizing radiation on human health, many studies have been performed to measure the background gamma radiation all around the world as well as some cities in lran. This study was carried out to measure the amount of background gamma radiation in outdoor areas in different seasons in Zanjan to determine the annual effective dose of the city residents.
    Materials And Methods
    To determine the dose rate of background gamma radiation in outdoor areas, 8 stations (4 in the main directions and 4 in the downtown areas) were selected using the map of the city. Eight measurements were performed for each station (twice in each season) using Geiger-Muller detector (RDS-110) calibrated by Cs-137.
    Results
    The mean value of dose rate and the annual effective dose due to background gamma radiation in different season in Zanjan were determined 126 nGy/h and 0.15 mSv respectively. The minimum and maximum mean values of dose rate were found 120±21 nGy/h and 134±18 nGy/h in summer and spring respectively.
    Conclusion
    The results show that the dose rate and the annual effective dose for the city residents due to the background gamma radiation in outdoor areas is twice as much as international mean value reported by UNSCEAR-2000. To determine the total annual effective dose of Zanjan residents, measuring the dose rate in indoor areas is necessary.
    Keywords: Background Gamma Radiation, Effective dose, Geiger, Muller detector RDS, 110
  • Mr Din Mohammadi *, K. Amini, Mr Yazdan Khah Pages 85-94
    Background And Objective
    Opioid addiction is a major social problem among all societies worldwide. According to official reports there are about 1,200,000 chronic addicts and 800,000 recreational consumers throughout the country. One of the perplexing problems regarding addiction is its relapse since 50% of rehabilitated Iranian addicts tend to reconsumption. The aim of this study is to determine the socicl and environmental factors related to the relapse of opioid addiction.
    Materials And Methods
    In this descriptive study 96 volunteer male addicts referring to rehabilitation center of welfare organization were selected through convenient sampling. The survey tool was the questionnaire whose validity and reliability had bean confirmed before the application. Data collecting wa carried out by two trained experts through structured interview within three months. The data was analysed using SPSS -Win software.
    Results
    The results showed that the mean age of research population was 34.66 ± 8.52. All study cases had experienced at least one attempt to quit drug use. The investigation regarding the career factor showed that they believed lack of permanent job (51%), exhausting work conditions (42.7%), failure in career achievement (41.7 %) were the leading factors in relapse of opioids substance use. The addicts reported their viewpoints regarding the other factors as follows: cost of living burden (53.1%), educational factors (poor literacy skills (33.3%), and illiteracy (19.8%). Among familial factors in singles, lack of appropriate family relations (43.7%), and in married addicts, marital discord (22.5%), and lack of proper interaction among family members (21.2%) were the major factors. Regarding the social factors convenient availability of opioids substance (85.4%), common use of opioids in public (80.2%), and association with addicted friends (70.8%) were the leading factors.
    Conclusion
    the study results indicated that among investigated factors, social, occupational and economic factors rank the most important factors in relapse of opioid addiction. Accordingly, a few recommendations have been given.
    Keywords: Relapse, Opioid, Enviromental, social factors, Zanjan
  • I. Jafari Anarkooli *, Ar Mahmodian, H. Haghir, M. Jafarpour Pages 95-100
    Sciatic nerve, as the largest branch of the sacral plexus and the thickest nerve of the body, forms from the union of ventral branches of L4-S3. Then it leaves the pelvis via the greater sciatic foramen below the piriformis and descends between the greater trochanter and ischial tuberosity. Afterwards, it divides into the tibial and the common proneal nerves, most frequently at the level of the upper angle of the popliteal fossa. Bifurcation into its two major divisions may occur, anywhere, between the sacral plexus and the upper angle of the popliteal fossa. However, concurrent occurrence of these variations: dividing of the sciatic nerve into two terminal branches in pelvis, existence of piriformis with completely separated upper and lower parts, the common proneal nerve passing through the two parts of piriformis in which one part of inferior gluteal nerve fibers and tibial nerve passing under the lower part of this muscle in company with the other part of inferior gluteal nerve, is a rare and very important phenomenon. This phenomenon may be of great importance in view of both entrapment of these members between two parts of piriformis which can lead to "piriformis syndrome", and being next to the muscular injection site of the gluteal region. Furthermore, it might be of major significance for medical specialists in particular for anatomists and surgeons to reduce the postoperative complications.
    Keywords: Sciatic nerve, Variation, Piriformis