مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
سال چهاردهم شماره 2 (پیاپی 53، تابستان 1387)

این بررسی با هدف گردآوری و مقایسه پژوهش های انجام شده درسطح کشور در ارتباط با خودکشی و اقدام به خودکشی انجام شد.
با بهره گیری از اطلاعات موجود در سیستم اینترنتی و پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بررسی مقاله های منتشرشده در زمینه اقدام به خودکشی و خودکشی، پرداخته شد.
در پژوهش های بازبینی شده 3477 نفر مورد بررسی قرار گرفته اند. دامنه سنی مردان 39-30 و زنان زیر30 سال بود. 8/71% سابقه اختلال خلقی و 5/53% اقدام به سوءمصرف دارو به منظور خودکشی داشته اند. شیوع خودکشی درایران 4/9 در 100000 به دست آمد.
شیوع خودکشی در ایران نسبت به آمار جهانی پایین تر و مهم ترین روش برای اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بوده است. زنان دو برابر مردان اقدام به خودکشی می کنند و روش شایع تر خودکشی در مردان حلق آویزکردن و در زنان خودسوزی است.

در این بررسی تاثیر توپیرامات به عنوان درمان کمکی همراه با لیتیوم با داروی والپروات سدیم بر اختلال دوقطبی نوجوانان مقایسه شده است.
در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 30 نفر از نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی در فاز مانیا یا مختلط، تحت درمان با توپیرامات یا والپروات سدیم قرار گرفتند. همه آزمودنی ها پس از 4 تا 6 هفته درمان با کربنات لیتیوم پاسخ کافی به درمان نداده بودند یا پس از یک دوره پاسخ دچار عود علایم شده و نیازمند افزودن یک داروی دیگر تثبیت کننده خلق بودند. ارزیابی نشانه ها به کمک مقیاس نمره دهی مانیای یانگ، مقیاس تاثیر کلی بالینی و مقیاس ارزیابی کلی کودکان انجام شد.
دو گروه در بسیاری از ویژگی های جمعیت شناختی یکسان بودند. در هر گروه به طور جداگانه کاهش میانگین نشانه ها و میزان بهبودی معنی دار بود (001/0p<)، ولی در مقایسه بین دو گروه تفاوت چشم گیری از نظر آماری دیده نشد.
هردو داروی توپیرامات و والپروات سدیم در درمان کمکی اختلال دوقطبی نوجوانان ممکن است موثر باشند و احتمالا تفاوتی بین اثربخشی آنها وجود ندارد.

این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی داروی سلژیلین که یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز نوع B می باشد و خاصیت دوپامینرژیک دارد، در درمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با علایم منفی بارز انجام شده است.
در یک کارآزمایی بالینی 80 بیمار بستری در بیمارستان حجازی مشهد که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR، تشخیص اسکیزوفرنیا داشته اند و علایم منفی آنها بارز بود]نمره بیشتر از 15 در مقیاس علایم مثبت و منفی PANSS))[، در پژوهش وارد شدند. بیماران به تصادف در سه گروه دریافت کننده پنج میلی گرم سلژیلین، 10 میلی گرم سلژیلین و یا دارونما همراه با داروی آنتی سایکوتیک جای داده شدند. سپس بیماران به مدت شش هفته به کمک PANSS و آزمون عوارض دارویی پی گیری شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری تحلیل واریانس و t تحلیل شدند.
هشت بیمار به دلیل تشدید علایم پسیکوز و چهار بیمار به دلیل عوارض دارویی از بررسی کنار گذاشته شدند. میانگین سنی بیماران مورد بررسی 6/47 سال و میانگین مدت بستری در بیمارستان 9/8 سال بود. گرچه علایم منفی در هر دو گروه دریافت کننده سلژیلین پس از شش هفته بهبود نشان داد، تفاوت معنی داری میان دو گروه پنج میلی گرم و 10 میلی گرم سلژیلین و دارونما دیده نشد.
در بیماران بستری در بیمارستان، سلژیلین در بهبود علایم منفی اسکیزوفرنیا بر دارونما برتری ندارد.

با توجه به اهمیت تاثیر افزایش رادیکال های آزاد مانند سوپراکسیداز و نیتریک اکساید بر نارسایی دفاع آنتی اکسیدانی و آسیب به مغز، این پژوهش با هدف مقایسه استرس اکسیداتیو در اسکیزوفرنیا و افراد سالم انجام شده است.
این بررسی به صورت مقطعی، بر روی 60 بیمار که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR توسط روانپزشک، مبتلا به اسکیزوفرنیا تشخیص داده شده بودند و 180 فرد عادی که از نظر سن، جنس، سیگاری بودن و نیز میزان درآمد هم سان شده بودند، انجام شد. بیماران به صورت در دسترس در بیمارستان امیرکبیر اراک نمونه گیری شدند. از نمونه ها پس از پرکردن رضایت نامه، پنج سی سی خون وریدی برای اندازه گیری شاخص های استرس اکسیداتیو گرفته شد. برای اندازه گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی از روش ساتو و معرف TBA، برای گروه های تیول از روش هیو و معرف DTNB و برای ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما از روش FRAP (بنزی) که توانایی پلاسما را در احیای یون های فریک به فرو ارزیابی می کند بهره گرفته شد. داده ها به کمک آزمون آماری t، ضریب همبستگی اسپیرمن و الگوی رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
میانگین سنی آزمودنی ها 13/32 سال (انحراف معیار 46/9) بود. 7 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای حاد و 53 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن بودند. میانگین شاخص گروه های تیول بین دو گروه مورد و گواه دارای تفاوت معنی دار بود (001/0p<). میانگین شاخص FRAP بین گروه های مورد و گواه نیز تفاوت معنی دار داشتند (005/0p<). میانگین شاخص TBA در گروه مورد نسبت به گروه گواه از نظر آماری معنی دار نبود.
با کاهش میزان تیول و FRAP، دفاع آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا کاهش می یابد.

نظر به اهمیت بررسی جنبه های به زیستی افراد و نقش آن در سلامت بدنی و روانی آنان، این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی مقیاس به زیستی روانشناختی ریف انجام گردیده است.
در یک بررسی توصیفی- مقطعی 145 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر (96 زن و 49 مرد) که به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شده بودند، به پرسش های مقیاس های به زیستی روان شناسی ریف، مقیاس رضایت از زندگی، پرسش نامه شادمانی آکسفورد و مقیاس عزت نفس روزنبرگ پاسخ دادند. داده ها به کمک روش های آماری توصیفی و ضریب همبستگی تحلیل شدند.
ضریب پایایی به روش بازآزمایی مقیاس به زیستی روانشناختی ریف 82/0 و خرده مقیاس های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد شخصی به ترتیب 71/0، 77/0، 78/0، 77/0، 70/0 و 78/0 به دست آمد که از نظر آماری معنی دار بود (001/0p<). همبستگی مقیاس به زیستی روانشناختی با مقیاس رضایت از زندگی، پرسش نامه شادکامی آکسفورد و پرسش نامه عزت نفس روزنبرگ به ترتیب 47/0، 58/0 و 46/0 به دست آمد (001/0p<).
مقیاس به زیستی روانشناختی ریف از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و برای سنجش به زیستی روانشناختی دانشجویان ایرانی مناسب است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی نسخه های سه، نه و 14 سوالی مقیاس های به زیستی روانشناختی ریف (RSPWB)- که دربردارنده ابعاد شش گانه استقلال، تسلط محیطی، رشد فردی، روابط مثبت با دیگران، هدف در زندگی و پذیرش خود است- انجام شد.
نسخه 14 سوالی مقیاس های به زیستی روانشناختی ریف بر روی 374 نفر دانشجو (158 مرد و 216 زن) که به روش نمونه گیری خوشه ای- چندمرحله ای و تصادفی انتخاب شده بودند، اجرا شد. به کمک تحلیل عاملی تاییدی سه الگوی رقیب برای هر یک از مقیاس های سه، نه و 14 سوالی ارزیابی شدند. داده ها به کمک تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دادند، در حالی که الگوی چندبعدی مقیاس های به زیستی روانشناختی ریف در نسخه های سه، نه و 14 سوالی برازش قابل قبولی با داده ها دارد، الگوی سلسله مراتبی مقیاس های به زیستی روانشناختی ریف برای نسخه های یادشده برازش بهتری با داده ها به دست داد. هم چنین، نتایج نشان دادند که در این نمونه الگوی تک عاملی مقیاس های به زیستی روانشناختی ریف برای سه نسخه سه، نه و 14 سوالی یک الگوی اندازه گیری غیرقابل قبول است.
نتایج به دست آمده در این پژوهش، یافته های برخی از بررسی های پیشین را تکرار و از الگوی سلسله مراتبی با یک عامل مرتبه بالاتر به زیستی روانشناختی ریف (مبنی بر این که RSPWB از شش بعد تقریبا متمایز تشکیل شده است)، حمایت نمود.

با توجه به اهمیت فرآیندهای تشخیصی در برنامه های درمانی و ضرورت ساخت ابزار های روا و پایا، این پژوهش با هدف طراحی یک مقیاس دارای پایایی و روایی برای ارزیابی فرآیندهای خانواده های ایرانی انجام شده است.
این بررسی از نوع ابزارسازی است و در دو مرحله مقدماتی (225 زوج) و بررسی اصلی (1100 زن و مرد متاهل) انجام شد. آزمودنی ها در مرحله مقدماتی به شیوه نمونه گیری هدفمند و در مرحله بررسی اصلی به شیوه خوشه ای- تصادفی انتخاب شدند. بر پایه بررسی مقدماتی یک مقیاس 55 سوالی تهیه شد و در بررسی اصلی، فرم اولیه مقیاس (مقیاس فرآیندهای خانواده) تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها روش های تحلیل عامل، ضریب همبستگی و آزمون t مستقل به کار برده شد.
تحلیل عاملی نشان دهنده وجود پنج عامل در مقیاس فرآیندهای خانواده (انسجام خانوادگی، ارتباطات خانوادگی، راهبردهای مقابله، مهارت های حل مساله و باورهای مذهبی) بود. برای بررسی روایی و پایایی این مقیاس روش های بازآزمایی، ضریب آلفا و روایی همگرا و واگرا به کار برده شد که نتایج این تحلیل ها گویای کفایت مقیاس فرآیندهای خانواده بود.
مقیاس فرآیندهای خانوادگی دارای روایی و پایایی برای استفاده در ایران است.

نظر به ارتباط هوش هیجانی با توانایی حل مساله و انتخاب خودکشی به عنوان یک روش انطباق با مشکلات، این پژوهش، با هدف بررسی هوش هیجانی در زنان اقدام کننده به خودکشی به روش مسمومیت انجام شده است.
در یک طرح پژوهشی پس رویدادی (علی- مقایسه ای) و شبه آزمایشی 80 نفر از زنان اقدام کننده به خودکشی به روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به اورژانس مسمومین بیمارستان نور اصفهان به عنوان گروه آزمایشی و 80 نفر از زنان عادی از میان ملاقات کنندگان بیماران بخش داخلی بیمارستان نور اصفهان، به عنوان گروه گواه به روش تصادفی انتخاب و به کمک پرسش نامه هوش هیجانی بار- ان بررسی شدند. برای تحلیل داده ها، روش تحلیل واریانس چندمتغیره و روش تحلیل تمایزات به کار برده شد.
نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که نمره کل هوش هیجانی و زیرمقیاس های آن در گروه خودکشی کنندگان در مقایسه با گروه گواه به شکل معنی داری پایین تر بوده است (001/0p<). هم چنین بر پایه نتایج تحلیل تمایزات، همراه با نقطه برش 86/253 برای تفکیک دو گروه اقدام کننده به خودکشی و سالم، حساسیت و ویژگی هر دو به طور جداگانه برابر با 100% محاسبه گردید.
هوش هیجانی در زنان اقدام کننده به خودکشی پایین تر از زنان عادی است. پایین بودن هوش هیجانی می تواند به عنوان یک عامل خطر اقدام به خودکشی در نظر گرفته شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین ارتباط سبک های مقابله ای با هوش هیجانی در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران بود.
420 دانش آموز (195 پسر و 225 دختر) از سه منطقه شهر تهران (منطقه های یک، شش و 16) و در سه مقطع اول، دوم و سوم راهنمایی که به روش نمونه گیری خوشه ای- چندمرحله ای و تصادفی انتخاب شده بودند، دو پرسش نامه راهبردهای مقابله ای نوجوانان و هوش هیجانی را تکمیل کردند. داده ها به کمک ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.
بین هوش هیجانی و مولفه های آن با هر یک از سه سبک مقابله ای کارآمد، ناکارآمد و رجوع به دیگران (و راهبردهای مقابله ای مربوط به این سبک ها) ارتباط مثبت معنی دار دیده شد (001/0p<). هم چنین هوش هیجانی می توانست هر یک از این سه سبک مقابله ای را به طور معنی داری پیش بینی کند (001/0p<).
نتایج این پژوهش در تایید فرضیه هایی هستند که قصد دارند هوش هیجانی و مقابله را به عنوان سازه های به هم مربوط، مفهوم سازی کنند. این نتایج هم چنین برای متخصصانی که به دنبال الگوهای مبتنی بر پیش گیری و درمان اختلال های رفتاری و روانی هستند، سودمند می باشند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تحصیلات پدر و مادر، شغل پدر و شمار خواهران/ برادران با خود- کارآمدی ادراک شده در تعاملات اجتماعی دانش آموزان دوره راهنمایی بود. رابطه بین پیشرفت تحصیلی و خود- کارآمدی اجتماعی نیز بررسی شده است.
در یک بررسی توصیفی- مقطعی 398 دانش آموز (204 دختر و 194 پسر) دوره راهنمایی که به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی انتخاب شده بودند، مقیاس خود- کارآمدی ادراک شده در تعامل های اجتماعی با هم سالان را تکمیل کردند. داده ها به کمک آزمون های آماری t، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
نتایج نشان دادند که ویژگی های روان سنجی مقیاس یادشده برای کار در جامعه ایرانی مناسب است. هم چنین این بررسی بین پیشرفت تحصیلی و خود- کارآمدی ادراک شده در تعامل با هم سالان ارتباط معنی داری نشان نداد. دختران از نظر خود-کارآمدی ادراک شده تفاوت معنی داری با پسران نداشتند. شغل پدر با خود- کارآمدی ادراک شده در تعامل اجتماعی با هم سالان رابطه معنی داری داشت (01/0p<). تحصیلات پدر و مادر رابطه معنی داری با خود-کارآمدی نداشت. بین تعداد خواهران و برادران و خود- کارآمدی رابطه مستقیم و معنی داری (05/0p<) دیده شد.
شغل پدر و شمار برادران و خواهران با خود-کارآمدی ادراک شده در تعامل اجتماعی با هم سالان رابطه مستقیم دارند؛ اما پیشرفت تحصیلی دانش آموز، میزان تحصیلات پدر و مادر و متغیر جنسیت با خود-کارآمدی ادراک شده در تعامل اجتماعی با هم سالان در ارتباط نیست.

نظر به اهمیت نقش عوامل اجتماعی، خانوادگی و اقتصادی در سوگیری رفتار افراد، این بررسی با هدف تعیین رفتارهای پرخطر در نوجوانان سنین مدرسه در شهر تهران انجام شده است.
در این بررسی توصیفی- مقطعی با به کارگیری یک پرسش نامه دارای پرسش های جمعیت شناختی و پرسش هایی در زمینه مصرف سیگار، الکل، سلامت روان و غیره، 700 دانش آموز (326 دختر و 374 پسر) راهنمایی و دبیرستان بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون آماری خی دو تحلیل شدند.
میانگین سنی پاسخگویان 8/14 سال (انحراف معیار 4/1) بود. 629 نفر (7/88%) بر این باور بودند که سیگار برای سلامتی زیان آور است. 84 نفر (0/12%) سیگار مصرف می کردند. 210 نفر (6/30%) تجربه مصرف قلیان را داشتند. 70 نفر (0/10%) در یک ماه گذشته الکل و 14 نفر (2%) هرویین مصرف کرده بودند.
وجود رفتارهای پرخطری مانند مصرف سیگار، الکل و سایر مواد در دانش آموزان چشم گیر بوده و نشان دهنده ضرورت مداخلات لازم برای کاهش آنها می باشد.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه انسجام و انعطاف پذیری خانواده با ابعاد کمال گرایی در دانش آموزان راهنمایی انجام شده است.
در یک بررسی از نوع همبستگی، 313 نفر از دانش آموزان پایه دوم و سوم مدارس راهنمایی شهر شیراز (164 پسر، 149 دختر) که به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده بودند، به پرسش نامه کمال گرایی، پرسش نامه انسجام خانواده و پرسش نامه انعطاف پذیری خانواده پاسخ دادند. تحلیل داده ها به کمک روش رگرسیون چندگانه، به روش هم زمان انجام شد.
تحلیل رگرسیون به روش هم زمان نشان داد که انسجام خانواده، تنها افزایش در جنبه های مثبت کمال گرایی و ابعاد سه گانه آن، (تلاش برای عالی بودن، هدفمندی و نظم و ساماندهی) (001/0p<) و انعطاف پذیری خانواده افزایش در جنبه های مثبت (001/0p<) و منفی (001/0p<) کمال گرایی را پیش بینی می کرد.
انسجام خانواده هم سو با یافته های بررسی های انجام شده تنها به پیامدهای مثبت می انجامد، اما انعطاف پذیری خانواده با افزایش در جنبه های مثبت و منفی کمال گرایی، کارکرد دوگانه ای از خود نشان می دهد. رابطه انعطاف پذیری با جنبه های منفی کمال گرایی ممکن است ناشی از عدم تاکید صریح والدین انعطاف پذیربر خواسته ها و چشم داشت هایشان از فرزندان باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی اضطراب بارداری در دوره های گوناگون آن و ویژگی های جمعیت شناختی مرتبط با آن بود.
در یک بررسی مقطعی- توصیفی، 286 نفر از زنان باردار شهر رشت که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند به کمک پرسش نامه اضطراب بارداری (PRAQ)، پرسش نامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (گریمس) و پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی بررسی شدند. داده های گردآوری شده به کمک روش های آماری توصیفی، آزمون تحلیل واریانس تک متغیری، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل رگرسیون گام به گام بررسی شدند.
میزان اضطراب بارداری در سه ماهه اول و سوم بالا و در سه ماهه دوم پایین بود. اما پس از واردشدن به تحلیل رگرسیون گام به گام این یافته ها معنی داری خود را از دست دادند. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد اضطراب بارداری به ترتیب با رضایت زناشویی (001/0p<)، سن (001/0p<) و میزان تحصیلات (001/0p<) ارتباط معنی دار دارد. داشتن سن پایین در هنگام بارداری و تحصیلات و رضایت زناشویی بالا، نقش معنی دارتری در تبیین تفاوت اضطراب بارداری دارد تا قرارداشتن در یک دوره خاص بارداری.
طرح برنامه های پیش گیرانه و حمایتی برای زنان باردار ضروری است.

این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی پرسش نامه طرحواره یانگ در جمعیت غیربالینی انجام شده است.
در یک بررسی توصیفی- مقطعی 37 دانشجوی پسر دوره کارشناسی دانشکده های مختلف دانشگاه های شهید بهشتی و شاهد تهران که به روش طبقه ای- تصادفی و به نسبت دانشجویان دو دانشگاه و دانشکده ها نمونه گیری شده بودند، به پرسش های پرسش نامه طرحواره یانگ (YSQ-SF) پاسخ دادند. داده ها به کمک روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل واریانس، تحلیل شدند.
نتایج حاصل از تحلیل عاملی، هفده عامل را به این صورت آشکار ساختند: هفت مقیاس کامل، سه مقیاس با چهار ماده، دو مقیاس با سه ماده و یک مقیاس با دو ماده. هم چنین، دو مقیاس اصلی YSQ-SF به صورت یک عامل با هم ادغام شدند. یافته ها، مقیاس های قابل تفسیری را برای همه پانزده خرده مقیاس طرحواره مطرح شده توسط یانگ به بارآوردند. این پانزده خرده مقیاس ثبات درونی خوبی را نشان دادند. تحلیل مولفه اصلی رده بالاتر، سه عامل رده بالاتر را در راستای یافته های پیشین نشان داد.
یافته های این بررسی با یافته های پیشین که مبتنی بر نسخه های انگلیسی، فرانسوی و هلندی YSQ-SF ساخته شده بودند، هماهنگ بوده و از روایی بین فرهنگی این پرسش نامه حمایت می کنند.

باورها و خرافات بسیاری در رابطه با دوران بارداری در میان زنان وجود دارد. این باورها فراتر از مرزهای یک کشور هستند و محدودیت قومیتی و نژادی نمی شناسند، به بیان دیگر یک پدیده جهانی می باشند. بارداری پدیده ای است که بر جنبه های مختلف روابط همسران مانند روابط جنسی تاثیرگذار است. جدا از دلایل فیزیولوژیک مانند تهوع و استفراغ در سه ماه اول و بزرگی شکم در سه ماه سوم بارداری، عوامل روانشناختی (بارتلاس1، گرین2، دالی3، بنت4 و هاچنز5، 2000؛ تروتنوسکی6، هاس7، لنگ8 و پترو9، 2006)، مانند کاهش میل جنسی (وان- سیدو10، 1999) و باورهای خرافی مانند آسیب به جنین در هنگام نزدیکی (اریلماز11، اگب12 و زینسیرب13، 2004؛ جهانفر و مولایی نژاد، 1384) نیز در این زمینه تاثیر دارند. دوران بارداری نیازمند توجه بیشتر همسر است. اما برخی باورهای نادرست در رابطه با روابط همسران در این دوران می توانند تنش برای همسر و عدم احساس آرامش و ناخشنودی برای زن باردار را در پی داشته باشند. از آن جا که شناخت دقیق این باورها می تواند گامی در راستای ارتقای سلامت و از میان برداشتن مشکلات همسران باشد، این بررسی با هدف شناسایی باورهای رایج در میان زنان باردار شهر گرگان در زمینه همبستری در دوران بارداری انجام شد. در این راستا همه زنان باردار مراجعه کننده به تنها درمانگاه تخصصی آموزشی- درمانی زنان شهر گرگان به همکاری فراخوانده شدند. به این ترتیب با 51 تن از زنان باردار مراجعه کننده، مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. مصاحبه ها با اجازه افراد در جلسات خصوصی ضبط، سپس خط به خط دست نویس، کدگذاری، طبقه بندی و داده ها بر پایه رویکرد «تحلیل محتوی» بررسی شدند. مصاحبه ها در زمینه تغییرات رفتاری و ارتباط های جنسی در بارداری و علت این تغییرات بود، که پاسخ به این پرسش ها ما را به شناسایی باورها هدایت کرد. دامنه سنی زنان مورد بررسی 33-17 سال، با رتبه حاملگی 4-1 بود. 96% شرکت کنندگان خانه دار بودند. داده ها گویای آن بودند که زنان به علل چندی، مانند ترس از آسیب به رویان، درد، سابقه سقط، راحتی خود، اعتقاد به گناه بودن رابطه در دوران بارداری، خستگی، بزرگی شکم، تهوع و استفراغ از نزدیکی در دوران بارداری خودداری می کنند. 17 نفر (33%) بر این باور بودند در صورت دختربودن رویان، نزدیکی در دوران بارداری همانند زنای محارم است. 31 نفر (60%) به دلیل آسیب به رویان مانند خفگی، پارگی پرده بکارت و ایجاد ناهنجاری هم چون نابینایی و ناشنوایی از نزدیکی پرهیز می کردند. یکی از شرکت کنندگان اظهار داشت اگر پس از ماه چهارم، نزدیکی مهبلی داشته باشد مایع منی روی چشم جنین ریخته می شود و باعث نابینایی جنین می شود و یا نزدیکی پس از ماه هفتم باعث پارگی پرده بکارت رویان دختر می شود و یا نزدیکی پس از ماه پنجم بارداری موجب تماس آلت تناسلی پدر با سر جنین خواهد شد. 48 نفر (94%) از شرکت کنندگان بر این باور بودند که در طول بارداری شروع رابطه همواره از طرف همسرانشان بوده است و بی میلی و عدم همراهی زن موجب ناراحتی همسر و اغلب دلیل مشاجره میان آنان شده است. هیچ یک از افراد در جستجوی مشاوره برای از میان برداشتن مشکل خود یا آگاهی از درستی باورهای خود نبوده اند و عنوان می کردند که از بیان آن نزد پزشک یا ماما شرم دارند؛ در حالی که بیشتر افراد از مطرح کردن این امور نزد دوستان یا همسایگان بیم نداشتند.
بررسی ها نشان داده اند نیمی از زنان بر این باورند که به علت آسیب رسیدن به رویان باید دفعات نزدیکی کاهش یابد (بارتلاس و همکاران، 2000؛ ترونتوسکی و همکاران، 2006) که با بررسی حاضر هم خوانی دارد. این در حالی است که در یک بارداری طبیعی، نزدیکی هیچ ممنوعیتی ندارد (جهانفر و مولایی نژاد، 1384). بررسی ها نشان داده اند که خودداری از نزدیکی توسط زنان مشاجره و کشمکش میان همسران را در پی دارد (حسن زهرایی، 1380). که با یافته های بررسی حاضر هم سو است. یافته های این پژوهش نشان داد که 33% افراد نزدیکی در دوران بارداری را در صورت دختربودن رویان زنای محارم می دانند در حالی که موقعیت رویان از نظر کالبدشناختی کاملا محافظت شده است (کانینگهام و همکاران، 1384).
بررسی ها گویای آن هستند که کمتر از یک سوم مادران باردار در زمینه مسایل جنسی برای مشاوره به ماما یا پزشک مراجعه می کنند (بارتلاس و همکاران، 2000). در بررسی حاضر هیچ زنی برای دریافت مشاوره جنسی دوران بارداری به پزشک مراجعه نکرده بود. با توجه به این که باورهای نادرستی در میان همسران وجود دارند که می توانند بر کیفیت روابط آسیب برسانند (اریلماز و همکاران، 2004)، نیاز به اقدامات گسترده تر در امر آموزش روابط جنسی در دوران بارداری توسط دست اندرکاران بهداشتی و مسایل خانواده ضروری است. پایه و اساس هر کاری نیازمند آموزش می باشد و جامعه ما بیشتر از آن چه که نیازمند درمان باشد به آموزش نیاز دارد.