فهرست مطالب

روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران - سال هجدهم شماره 2 (پیاپی 69، تابستان 1391)

مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
سال هجدهم شماره 2 (پیاپی 69، تابستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/08/02
  • تعداد عناوین: 9
|
  • امیرحسین جلالی صفحات 87-87
    استاد دکتر اصغر الهی در دوم اردیبهشت 1323 در مشهد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان رساند و موفق به دریافت درجه دکترا در رشته پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی مشهد شد. دکتر الهی آموزش روانپزشکی را از سال 1355 در بیمارستان روزبه آغاز کرد، اما پیش از آن مدتی را در فرانسه گذراند. قرار بود دوره تخصصی خود را در شهر پاریس طی کند، اما غربت را تاب نیاورد و زیستن در میان مردمان سرزمین خود را ترجیح داد.
    دکتر الهی در معرفی خود در آخرین مجموعه داستان چاپ شده اش با عنوان «حکایت عشق و عاشقی ما» می نویسد: «دلم می خواست نویسنده ای به نام یا روانپزشکی توانا شوم. که به هیچ کدام از این دو آرزوی خود دست نیافتم. با این همه هنوز امیدوارم که شاید...» خودنگاری دکتر الهی بیش از آن که ناظر به جایگاه وی در داستان نویسی معاصر یا جامعه روانپزشکی باشد موید فروتنی اوست: مولفه ای اخلاقی و شخصیتی که همه دوستان و همکارانش به عنوان یک ویژگی برجسته او از آن یاد می کنند.
    دکتر الهی داستان نویسی را در دهه چهل خورشیدی با مجموعه داستان «بازی» آغاز و طی سال های دهه 50 تا 80 آثار ماندگاری را خلق کرد. وی در سال 1377 به خاطر نگارش رمان «سالمرگی» برنده جایزه معتبر ادبی بنیاد گلشیری شد. اغلب داستان های موفق اصغر الهی بر بستر سبکی با عنوان «داستان روان شناختی» خلق شده اند. سبکی که توسط افرادی چون صادق هدایت و دکتر غلامحسین ساعدی به داستان نویسی فارسی معرفی شد. اصغر الهی اما تکنیک و شیوه ای نو نیز در داستان نویسی فارسی ابداع کرد که تکنیک «خودواگویی روانی» نام نهاده شده است. تکنیکی که در این نوشته کوتاه مجالی برای معرفی آن نیست.
    در زمینه روانپزشکی از دکتر الهی تنها یک تالیف به جا مانده: «پیش درآمدی بر روان شناسی اجتماعی: رابطه پزشک و بیمار»؛ اثری که اهمیت رابطه با بیماران را در سپهر حرفه ای وی نشان می دهد. الهی در زمینه نشانه شناسی اختلالات روانی نام آور و یگانه بود؛ چنان که در این زمینه ابداعاتی نیز داشت. متاسفانه مرگ فرصت نداد اثر او در این زمینه با عنوان «زبان روانپزشکی» به زیور طبع آراسته شود.
    دکتر الهی در فاصله سال های 64-1362 سردبیر نشریه «بازتاب روانشناسی» بود. وی هم چنین در نیمه اول دهه 70 ریاست بیمارستان شهید نواب صفوی (ایران کنونی) را به عهده داشت.
    دکتر اصغر الهی از نوجوانی به بیماری روماتیسم قلبی مبتلا شد. وی در سال 1373 نیز به دنبال سکته مغزی متحمل ناتوانی بیشتر در زمینه گفتار و حرکت شد. با این وجود، وی در مدتی بیش از چهل سال ستیز با رنج بیماری و ناتوانی از پا ننشست. پنجه در پنجه مرگ انداخت، رابطه خود را با بیماران نگسست و پاره ای آثار ممتاز ادبی خود را در همین دوران خلق نمود.
    رنج های دکتر الهی 12 خرداد 1391 در تهران به پایان رسید.
    کلیدواژگان: نویسنده، روانپزشک، اصغر الهی
  • حمید پورشریفی، مجتبی حبیبی*، فریبا زرانی، احمد عاشوری، میترا حفاظی، احمد حاجبی، جعفر بوالهری صفحات 99-107
    هدف

    هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیش بینی کنندگی سازه های روان شناختی استرس زندگی، افسردگی، شادکامی و حمایت اجتماعی درباره میزان افکار خودکشی دانشجویان بود.

    روش

    1094 دانشجوی دختر و پسر ساکن در خوابگاه های کوی دانشگاه تهران به مقیاس اندیشه پردازی خودکشی (SIS)، پرسش نامه افسردگی دانشجویان (USDI)، پرسش نامه استرس زندگی دانشجویی (SLSI)، مقیاس شادکامی آکسفورد (OHS) و مقیاس حمایت اجتماعی (SS) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش همبستگی و رگرسیون انجام شد.

    یافته ها

    سازه های شادکامی، افسردگی، استرس و حمایت اجتماعی توانستند 76 درصد تغییرات افکار خودکشی دانشجویان را تبیین کنند. افسردگی بیشترین مقدار رابطه و قدرت پیش بینی کنندگی را در مورد افکار خودکشی داشت.

    نتیجه گیری

    سازه افسردگی می تواند به مثابه یک متغیر پیش بین کارآمد در شناسایی افکار خودکشی دانشجویان به حساب آید.

    کلیدواژگان: خودکشی، دانشجو، افسردگی، استرس، شادکامی، حمایت اجتماعی
  • مهین امین الرعایا، مجید برکتین، عباس عطاری صفحات 108-114
    هدف
    پژوهش حاضر با هدف تعیین نیازها و الویت های مربوط به موضوع خودکشی، به نیازسنجی آموزشی از دستیاران روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخت.
    روش
    در پژوهش کیفی و پدیدارشناختی حاضر، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، 16 نفر از دستیاران روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با مصاحبه بدون ساختار و بحث گروهی گردآوری و به روش هفت مرحله ای کلایزی تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    یافته های به دست آمده از مصاحبه در 1015 کد و در نهایت در سه دسته اصلی با عنوان های «نیاز در حیطه آموزش»، «نیاز در حیطه فرآیندها و امکانات» و «نیاز در حیطه منابع انسانی» قرار گرفتند. از مهم ترین نیازهای آزمودنی ها می توان به نیاز به آموزش درباره شناخت علل خودکشی، مباحث روانشناختی مربوط به خودکشی و آموزش مهارت های عملی در برخورد با خودکشی اشاره کرد.
    نتیجه گیری
    برنامه آموزشی موجود، برآورنده نیازهای آموزشی دستیاران روانپزشکی در ارتباط با واقعیت های روزمره خودکشی نیست. بنابراین لزوم بازنگری برنامه آموزشی در این زمینه احساس می شود.
    کلیدواژگان: نیازسنجی، دستیار روانپزشکی، خودکشی
  • زهرا شهریور، جواد علاقبندراد، جواد محمودی قرایی، ارشیا صدیق، نیلوفر ثالثیان، محسن جلالی رودسری، پیام صبح بیداری صفحات 115-137
    هدف
    هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی الگویی از درمان جامع در مقایسه با درمان های رایج برای کودکان و نوجوانان مبتلا به نخستین رویداد روان پریشی (FEP) در یک پی گیری دوساله بود.
    روش
    در یک کارآزمایی بالینی 40 بیمار بستری در بخش کودک و نوجوان بیمارستان روزبه که بر مبنای معیارهای تشخیصی DSM-IV، به FEP مبتلا بودند، به صورت تصادفی در دو گروه درمان رایج و درمان جامع قرار گرفتند. ارزیابی ها در زمان بستری، ترخیص و در فواصل 6، 12، 18 و 24 ماه انجام شد. برای گردآوری داده ها برنامه کودکان برای اختلال های عاطفی و اسکیزوفرنیا، تشخیص کنونی و طول عمر (K-SADS-PL)، مقیاس نشانگان مثبت و منفی ((PANSS، مقیاس نمره گذاری شیدایی یانگ (Y-MRS)، پرسش نامه افسردگی کودکان (CDI)، مقیاس نمره گذاری افسردگی همیلتون (HDRS)، مقیاس ارزیابی کلی کارکرد (GAF) و مقیاس ارزیابی کلی کودکان (CGAS) به کار رفت. تجزیه و تحلیل داده ها به روش 2c و t مستقل برای متغیرهای کیفی و رگرسیون با اثر تصادفی برای متغیرهای کمی انجام شد.
    یافته ها
    شمار بازگشت ها و مدت تداوم آنها در بیماران گروه جامع کمتر از گروه رایج بود. در هر دو گروه بهبودی قابل توجهی به دست آمد و مقایسه دو گروه در دوره های پی گیری گوناگون تفاوت معنی دار نشان نداد.
    نتیجه گیری
    درمان جامع می تواند میزان بازگشت را در کودکان و نوجوانان مبتلا به FEP کاهش دهد.
    کلیدواژگان: روان پریشی بار نخست، کودک و نوجوان، درمان جامع، پی گیری
  • پرویز مولوی، زهرا شهریور، جواد محمودی قرایی، سجاد بشرپور، افشان شرقی، فاطمه نیک پرور صفحات 128-137
    هدف
    هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل جمعیت شناختی و بالینی پیش بینی کننده پیامد کلی اختلال دوقطبی نوع یک در کودکان و نوجوانان در پی گیری های سه و شش ماهه بود.
    روش
    طرح پژوهش از نوع طولی و آینده نگر بود. 80 کودک و نوجوان بستری در بیمارستان روزبه با تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک، به صورت در دسترس وارد پژوهش شدند. ابزارهای پژوهش هنگام بستری و زمان ترخیص و دو دوره پی گیری سه و شش ماهه در مورد آزمودنی ها تکمیل شدند؛ پرسش نامه داده های جمعیت شناختی، برنامه کودکان برای اختلال های عاطفی و اسکیزوفرنیا، تشخیص کنونی و طول عمر (K-SADS-PL)، مقیاس نمره گذاری شیدایی یانگ (YMRS)، پرسش نامه افسردگی کودکان (CDI)، پرسش نامه افسردگی بک (BDI) و برداشت کلی بالینی (CGI). ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری برای تحلیل داده ها به کار رفت.
    یافته ها
    شدت نشانه های شیدایی در پی گیری شش ماهه با پسربودن (01/0=p) و شدت شیدایی در بدو بستری (04/0=p) همبستگی مثبت داشت. میزان بازگشت در پی گیری شش ماهه با وجود روان پریشی در بدو بستری همبستگی مثبت (05/0>p) داشت. شدت کلی اختلال در ماه ششم با مدت زمانی که از شروع نخسیتن نشانه ها تا دریافت درمان روانپزشکی می گذشت ارتباط مثبت داشت (03/0=p).
    نتیجه گیری
    برخی ویژگی های جمعیت شناختی و بالینی در پیش بینی سیر بیماری و پاسخ به درمان نقش دارند.
    کلیدواژگان: اختلال دوقطبی، کودک و نوجوان، پیامد، پیش بینی، عوامل جمعیت شناختی، عوامل بالینی
  • ونداد شریفی، بیتا مسگرپور، آناهیتا بصیرنیا، معصومه امین اسماعیلی، علی فرهودیان، همایون امینی، محمدرضا محمدی، آفرین رحیمی موقر صفحات 138-149
    هدف
    هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت پژوهش های انجام شده در زمینه شیوع اختلال های روانپزشکی در ایران بود.
    روش
    پژوهش های انجام شده در زمینه شیوع کلی اختلال های روانپزشکی در جمعیت عمومی و جمعیت دانش آموزی بالای 15 سال ایران بر پایه جست وجو در بانک های اطلاعاتی PubMed،ISI WOS، PsycINFO، CINAHL، Irandoc، EMBASE، IranPsych، IranMedex و SID و منابع غیرالکترونیکی مانند کتابچه های چکیده مقاله ها مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های کیفیت پژوهش ها در این مطالعه عبارت بودند از: توضیح دقیق پرسش های پژوهش، نمونه گیری تصادفی، معرف بودن نمونه پژوهش برای جامعه هدف، کاربرد روش اندازه گیری یکسان برای کل نمونه، کاربرد ابزارهای روا و پایا و تحلیل مناسب داده ها.
    یافته ها
    از میان پژوهش های مربوط به شیوع کلی اختلال های روانپزشکی در کشور، تنها مواردی که نمونه گیری تصادفی داشتند (43 مورد)، در پژوهش حاضر بررسی شدند. از این تعداد، تنها در نزدیک 40 درصد پژوهش ها، ویژگی های نمونه مورد بررسی معرف ویژگی های جامعه هدف بود و در بیش از 25 درصد موارد، روایی و پایایی نسخه فارسی ابزارها بررسی یا گزارش نشده بود. درکل، نزدیک به یک سوم پژوهش ها از کیفیت مناسب (نمونه گیری تصادفی، کاربرد ابزارهای روا و پایا و نمونه معرف جامعه هدف) برخوردار بودند.
    نتیجه گیری
    این پژوهش که بخشی از یک مرور نظام مند بود، هرچند تنها روی گروهی از پژوهش های شیوع اختلال های روانپزشکی در کشور انجام شد، نشان گر رعایت نشدن شاخص های مهم کیفی در بخش قابل توجهی از پژوهش ها بود. پیشنهاد می شود در برنامه ریزی های پژوهشی به جای تاکید صرف بر افزایش کمی پژوهش ها، سیاست های مشخصی برای ارتقای کیفیت آنها در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: بررسی کیفیت، شیوع، همه گیرشناسی، اختلال های روانی، ایران
  • میلاد عابدی قلیچ قشلاقی، محمدعلی اصغری مقدم، مرضیه خلیل زاده پشتگل صفحات 150-156
    هدف
    بررسی ویژگی های روان سنجی سیاهه خودمدیریتی درد (PSMC) در بیماران مبتلا به درد مزمن، هدف پژوهش حاضر بود.
    روش
    با کاربرد نمونه گیری در دسترس، 186 بیمار مبتلا به درد مزمن از دو شهر اردبیل (100 نفر) و تهران (86 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. 30 نفر دیگر نیز برای محاسبه پایایی بازآزمایی بررسی شدند. برای گردآوری داده ها افزون بر سیاهه خودمدیریتی درد (PSMC)، پرسش نامه ناتوانی جسمی (PDQ)، نسخه 21گویه ای مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21)، پرسش نامه چندوجهی درد (MPI) و پرسش نامه موردیابی درد مزمن به کار رفت. برای ارزیابی روایی، همبستگی PSMC با سایر ابزارها بررسی و پایایی نیز به روش های آلفای کرونباخ و آزمون- بازآزمون محاسبه شد.
    یافته ها
    PSMC با مهم ترین سازه های هم ابتلای درد (افسردگی، اضطراب، استرس و ناتوانی جسمی) همبستگی بالا داشت و بنابراین از اعتبار سازه مناسبی برخوردار بود. پایایی PSMC نیز به دو روش آلفای کرونباخ و آزمون- بازآزمون مناسب بود.
    نتیجه گیری
    PSMC از ویژگی های روان سنجی مناسب برای کاربرد در جمعیت ایرانی برخوردار است.
    کلیدواژگان: سیاهه خودمدیریتی درد، روایی، پایایی، درد مزمن
  • زینب لشنی، محمدرضا شعیری، محمدعلی اصغری مقدم، محمود گلزاری صفحات 157-166
    هدف
    هدف پژوهش حاضر، پاسخ گویی به این پرسش بود که آیا راهبردهای گوناگون شکرگزاری می تواند عاطفه مثبت، شادکامی و خوش بینی را در ایرانیانی که عاطفه مثبت پایینی دارند، فزونی بخشد؟
    روش
    در پژوهش شبه تجربی حاضر، با کاربرد طرح پیش آزمون- پس آزمون، ابتدا 636 آزمودنی از دانشگاه های شاهد، ولی عصر (عج) و علم و فرهنگ با روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب و سپس از میان آنان بر پایه نمره برش عاطفه مثبت پایین، 96 آزمودنی برگزیده شد، که در نهایت بر پایه رضایت به شرکت در پژوهش، 62 آزمودنی باقی مانده به طور تصادفی در هفت گروه (راهبردهای شاکرانه و خنثی مربوط به سه الگوی امونس، سلیگمن و کلامی- عملی و یک گروه کنترل) جایگزین شدند و دستورالعمل های جداگانه را در پاکت های مخصوص به خود دریافت کردند. داده ها با مقیاس عواطف مثبت و منفی (PANAS)، پرسش نامه شادکامی آکسفورد (OHQ) و آزمون جهت گیری زندگی (LOT) گردآوری شد. پس از افت آزمودنی ها، داده های مربوط به 50 آزمودنی با روش های آماری کروسکال والیس و U من ویتنی تحلیل شدند.
    یافته ها
    یافته ها نشان گر افزایش عاطفه مثبت در اثر راهبردهای شکرگزاری سلیگمن و کلامی- عملی (02/0=p) و افزایش شادکامی (04/0=p) در اثر هر سه راهبرد شاکرانه امونس، سلیگمن و کلامی- عملی بود.
    نتیجه گیری
    یافته های پژوهش حاضر بیان گر تاثیر به کارگیری راهبردهای شکرگزاری بر گسترش عاطفه مثبت و شادکامی است.
    کلیدواژگان: عاطفه، شکرگزاری، شادکامی، خوش بینی
  • سیدمهدی حسن زاده صفحات 167-167
    در سال1356 که بنده به عنوان دستیار روانپزشکی در دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم استفاده از لیتیوم بین روانپزشکان اصفهان که تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بود معمول نبود. آن روزها برای درمان فاز مانیا از هالوپریدول1 (سرنیس2)، کلرپرومازین3 (لارگاکتیل4)، پرفنازین5 (تریلافون6، فنتازین7) و الکتروشوک8 (ECT) استفاده می شد.
    تجویز والپروات سدیم9 و کاربامازپین10 هم معمول نبود. کتاب درسی ما آن روزها فریدمن-کاپلان11چاپ 1975 و سیناپس همان سال بود.کاپلان دومین چاپ خود را داشت.
    در سال1356 با تاسیس گروه روانپزشکی دانشگاه اصفهان که توسط اساتید متخصص از آمریکا اداره می شد، کربنات لیتیوم به عنوان داروی اصلی اختلالات خلقی که آن روزها اختلالات عاطفی12 گفته می شد، وارد کار بالینی در اصفهان شد.
    معدود روانپزشکان شهر به دلایل مختلف مثل عدم آشنایی با لیتیوم یا احتمالا نگرانی از عوارض خطرناک مسمومیت با آن، از لیتیوم استفاده نمی کردند و کاربرد آن تقریبا به طور اختصاصی در دست تیم دانشگاه بود.
    پس از انقلاب اسلامی، استادان ما به تدریج به کشورهای خارجی مهاجرت کردند و گروه نوپای روانپزشکی اصفهان توسط آقای دکتر غلامحسین مبارکی و اینجانب در سخت ترین شرایط کاری (جنگ، نبود نیروی انسانی، نبود امکانات) و تهدید به انحلال گروه روانپزشکی توسط رئیس وقت دانشگاه اداره می شد.
    یکی از ده ها مشکلی که با آن روبه رو شدیم مساله لیتیوم بود.
    داستان از این قرار بودکه به دلیل جنگ و تحریم و آغاز طرح ژنریک، واردات دارویی کشور به شدت کاهش یافت و ورود کربنات لیتیوم قطع شد. کربنات لیتیوم موجود در بازار ایران در آن روزها به نام پریادل13 بود که به شکل قرص های400 میلی گرمی از انگلستان وارد می شد. با نبود این دارو در بازار، درمان بیماران خلقی با اختلال جدی مواجه شد.
    آن روزها دکتر غلامحسین مبارکی مدیر گروه و بنده رئیس بخش روانپزشکی دانشگاه اصفهان، با خود اندیشیدیم که چگونه این معضل بزرگ را حل کنیم. پس از مدت ها مشورت با اساتید مختلف و اخذ نقطه نظرات، دست به کار شدیم.
    به دپارتمان شیمی دانشگاه اصفهان مراجعه کردیم که ببینیم از کجا می شود لیتیوم به دست آورد. ما را به کارخانه ذوب آهن معرفی کردند و شیمی دان های کارخانه به ما کربنات لیتیوم دادند. ما این ماده را به اساتید دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان تحویل دادیم و آنان کپسول های دست ساز کربنات لیتیوم300 میلی گرمی به ما پس دادند. با تهیه این کپسول ها خستگی ماه ها دوندگی و مذاکره برطرف شد و شیرینی این خاطره را هرگز فراموش نخواهم کرد.
    البته در عمل با یک مشکل جدی روبرو شدیم و آن این بود که چون کپسول ها با دست ونه با دستگاه پر می شد، بعضی بیشتر و بعضی کمتر از300 میلی گرم لیتیوم داشتند و این می توانست به عدم کنترل مناسب سطح خونی دارو بیانجامد و برای برخی بیماران کشنده باشد. با کنترل مکرر سطح خونی دارو و به کارگیری دوزاژ پایین تر این مساله را نیز حل کردیم.
    کلیدواژگان: خاطره، کربنات لیتیوم
|
  • Hamid Poursharifi, Mojtaba Habibi, Fariba Zarani, Ahmad Ashouri, Mitra Hefazi, Ahmad Hajebi, Jafar Bolhari Pages 99-107
    Objectives

    This study has investigated the predictive value of psychological constructs including stressfulness of life، depression، happiness and social support on the rate of suicidal thoughts in students.

    Method

    The study sample included 1094 boys and girls residing in the Tehran University’s student dormitory. The participants completed Suicidal Ideation Scale (SIS)، Student Depression Scale (SDS)، Student Life Stress Inventory (SLSI)، Oxford Happiness Scale (OHS)، and Social Support (SS) scale.

    Results

    The statistical data analysis using multiple regression techniques showed that happiness، depression، stress and social support account for 76 percent of the changes in students’ suicidal thoughts. In addition، the results showed that depression has the strongest predictive power of suicidal thoughts.

    Conclusion

    Depression and related structural variables could be used for predicting and efficiently identifying students’ suicidal thoughts.

    Keywords: suicidal thought, student depression, stress, happiness, social support
  • Mahin Aminoroaia, Majid Barekatain, Abbass Attari Pages 108-114
    Objectives
    “Need assessment” is considered as the process of evaluation of needs in a specific domain، which is fundamental for quality improvement of health education and research. As suicide is one the most important problems in public health، it would be expected that all psychiatric residents should have adequate knowledge and skills to play their different roles in the field. This study was designed to assess educational needs of psychiatric residents at Isfahan University of Medical Sciences with the aim of determining the priorities and needs about suicide.
    Method
    This qualitative phenomenological study was based on triangulation method. Sixteen psychiatric residents at Isfahan University of Medical Sciences were recruited using purposive sampling method. Data were gathered by interview and group debates and analyzed based on Colaizzi’s seven-step model.
    Results
    The findings of this study encoded 1015 codes، distributed in three main domains: “educational needs” (to recognize causes and risk factors، psychological education، and training practical skills against suicide)، “needs in process and facilities” and “human resources needs”.
    Conclusion
    This study revealed multiple educational needs in the field of suicide. On the other hand، the current educational program could not fulfill the needs of psychiatric residents with regard to the contemporary realities of suicide. This finding mandates the revision of current educational programs.
    Keywords: need assessment, psychiatric residents, suicide
  • Zahra Shahrivar, Javad Alaghband, Rad, Javad Mahmoudi Gharaie, Arshia Seddigh, Niloofar Salesian, Mohsen Jalali Roodsari, Payam Sobhe Bidari Pages 115-137
    Objectives
    This study aimed to compare the efficacy of an integrated treatment (IT) versus treatment as usual (TAU) in a group of inpatient children and adolescents with first episode psychosis (FEP) during a two year follow-up.
    Method
    In a randomized controlled trial، 40 children and adolescents with FEP based on DSM-IV criteria were recruited from referrals to Robe Hospital (Tehran، Iran). They were divided into a TAU group (N=20)، and an IT group (N=20) who received a low dose of atypical antipsychotic medications and family psycho-education program، and were followed up by telephone contacts. All participants were evaluated at admission and discharge as well as in 6، 12، 18 and 24 month intervals using the Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia-Present and Lifetime Version-Persian Version (K-SADS-PL-PV)، Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS)، Young Mania Rating Scale (YMRS)، Children''s Depression Inventory (CDI)، Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D)، Global Assessment of Functioning Scale (GAF)، and Children Global Assessment Scale (CGAS). Statistical methods consisted of analysis of independent t and c2 for qualitative variables، and random effect regression model for quantitative variables.
    Results
    The two groups showed significant improvement in all outcome measures at different time-points. The rate and duration of recurrences were lower in the IT group compared to the TAU group. All of the other outcome measures were comparable in the two groups and there was no difference between them in different follow-up periods.
    Conclusion
    Integrated treatment may decrease the rate and duration of recurrences in children and adolescents with FEP.
    Keywords: first episode psychosis, children, adolescents, treatment as usual, efficacy
  • Parviz Molavi, Zahra Shahrivar, Javad Mahmoodi Gharaee, Sajjad Basharpoor, Afshan Sharghi, Fatemeh Nikparvar Pages 128-137
    Objectives
    This study aimed to evaluate the three and six month clinical and demographic outcome predictors (recurrence rate، the rate of hospitalization، severity of illness and recovery rates) in a group of children and adolescents with type I bipolar disorders.
    Method
    The participants of this longitudinal and prospective study were 80 children and adolescents admitted in Roozbeh Hospital، Tehran، Iran with a diagnosis of type I bipolar disorder. Consecutive referrals were included in a prospective cohort. The participants were evaluated at admission، discharge، and follow-up at 3 and 6 months، using demographic questionnaire، Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia-Present and Lifetime Version-Persian Version (K-SADS-PL-PV)، Young Mania Rating Scale (Y-MRS)، Children Depression Inventory (CDI)، Beck Depression Inventory (BDI)، and Clinical Global Impression (CGI). The Pearson correlation coefficient and multivariate regressions were used for data analysis.
    Results
    The 6-month follow-up showed that there was a positive correlation between the severity of mania with male gender (p=0. 01) and the severity of mania at admission (p=0. 04). The rate of recurrence at the 6-month follow-up was correlated (p=0. 05، r=0. 22) with psychosis at admission. The duration of untreated disorder (p=0. 03) had a positive correlation with the severity of global impairment at the 6 month follow-up.
    Conclusion
    This study confirms the role of some demographic and clinical features in predicting the course of disease and response to treatment.
    Keywords: bipolar disorder, child, adolescent, outcome, predictor
  • Vandad Sharifi *, Bita Mesgarpour, Anahita Basirnia, Masoomeh Amin-Esmaeeli, Ali Farhoudian, Homayoun Amini, Mohmmad Reza Mohammadi, Afarin Rahimi-Movaghar Pages 138-149
    Objectives
    The aim of this research was to investigate the quality of studies on the prevalence of psychiatric disorders in Iran.
    Method
    All studies on the prevalence of psychiatric disorders among Iraniangeneral population as well as school children over 15 were identified through searching several databases including PubMed، ISI WOS، PsychINFO، CINAHL، Irandoc، EMBASE، IranPsych، IranMedex، and Scientific Information Database as well as reference lists of the accessed documents، unpublished reports، conference proceedings and dissertations. The original studies، which contained an estimation of the prevalence of “any psychiatric disorder” (overall prevalence) among a sample of general population or high school students in the country were selected. A quality assessment checklist was developed based on the following criteria: accurate description of research questions، random sampling، representativeness of the study sample for a defined target population، using the same method of data collection for the entire sample، using valid and reliable tools، and proper analysis of the results.
    Results
    The assessment was performed on those studies on the prevalence of any psychiatric disorder in the country that had used random sampling (43 studies). It showed that in only about 40% of the studies the sample was representative of the target population. In more than 25% of the studies، validity and reliability of the Persian translation of the instruments were not assessed or were not reported. In total، nearly a third of studies had acceptable quality (random sampling، application of valid and reliable tools، and sample representing the target population).
    Conclusion
    Although this research - as part of a systematic review-was based only on a group of prevalence studies in psychiatric disorders، its findings indicated that a significant proportion of these studies are non-compliant with key quality measures. Instead of mere emphasis on increasing the number and quantity of studies، policy makers should employ strategies to improve research quality.
    Keywords: prevalence, epidemiology, mental disorders, Iran
  • Milad Abedi Ghelich Gheshlaghi, Mohammad Ali Asghari-Moghaddam, Marziye Khalilzade Poshtgol Pages 150-156
    Objectives
    The purpose of this research was to investigate the psychometric characteristics of Pain Self-Management Checklist (PSMC) in the population with chronic pain.
    Method
    First، the checklist was administered to 186 patients with chronic pain، selected through random sampling in Tehran (n=86) and Ardebil (n=100). Then، test-retest reliability coefficient was evaluated with another 30 patients with chronic pain. In addition to the PSMC، some other checklists including Physical Disability Questionnaire (PDQ)، Depression، Anxiety، Stress Scale (DASS-21)، Multidimensional Pain Inventory (MPI)، and chronic pain case-finding questionnaire were used for data collection. To validate the PSMC، its correlation with other instruments was investigated، and the reliability was calculated using Chronbach’s alpha and test-retest.
    Results
    The results indicated that this checklist has high correlation with most important pain co-morbidity constructs (depression، anxiety، stress and physical disability). Therefore، it has appropriate construct validity. Moreover، the reliability of this checklist using Chronbach’s alpha and test-retest was appropriate.
    Conclusion
    This study provides evidence for the advantage of using this checklist for Iranian patients.
    Keywords: chronic pain, validity, reliability
  • Zeynab Lashani, Mohammad Reza Shaeiri, Mohammad Ali Asghari-Moghadam, Mahmoud Golzari Pages 157-166
    Objectives
    The aim of this study was to find out if gratitude can increase positive affectivity، happiness and optimism in Iranians with low positive affectivity.
    Method
    In this quasi-experimental study، 636 students of three Iranian Universities (Shahed، Vliasr، and University of Sience and Culture) were chosen using pretest-posttest method. Then 96 low positive affect subjects were chosen. Finally، 62 subjects completed satisfaction form and were assigned randomly into seven groups (Gratitude and Neutral Strategies based on the Emmons، Seligman and Verbal-Action patterns، and a Control group)، and received separate instructions in specific envelopes. The data required were collected Positive And Negative Affect Scale (PANAS)، Oxford Happiness Questionnaire (OHQ)، and Life Orientation Test (LOT). Then the data of 50 participants were analyzed with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U statistical methods.
    Results
    The results showed significant increase in positive affects by Seligman and V-A strategies (p=0. 20)، and increase in happiness by Emmons، Seligman and V-A strategies (p=0. 04).
    Conclusion
    The results confirmed the effect of the above three training strategies on the expansion of positive affectivity and happiness.
    Keywords: affectivity, gratitude, happiness, optimism