فهرست مطالب
Iranian Journal Of Dermatology
Volume:3 Issue: 3, 2000
- 63 صفحه، بهای روی جلد: 5,000ريال
- تاریخ انتشار: 1379/02/01
- تعداد عناوین: 8
-
- مقالات پژوهشی
-
صفحه 2مقدمه
سالک یک بیماری تک یاخته ای است که توسط گونه های مختلف انگل لیشمانیا ایجاد می شود. این بیماری در بسیاری از کشورها بومی بوده و به عنوان یک مشکل بهداشتی در این مطرح می باشد. درمان های متعددی در جهان برای سالک ارائه شده است ولی درمان قاطع و موثری هنوز وجود ندارد.
هدفهدف از این مطالعه مقایسه میزان اثر درمانی کرم سیر 5% در مقایسه با دارونما در درمان سالک می باشد.
روش کاراین مطالعه دو سو کور در سالهای 1376 و 1377 در دو شهر اصفهان و جهرم انجام گرفته است. 197 بیمار بطور تصادفی انتخاب شدند. شرایط عدم شرکت در مطالعه شامل حاملگی، شیردهی، سن کمتر از 5 سال و مدت ابتلا بیشتر از 100 روز بود. طول درمان سه هفته بوده و بیماران برای 40 روز بعد از دوره درمان پی گیری شدند.
یافته هااز 197 بیمار مورد مطالعه 171 بیمار تا پایان مطالعه پیگیری شدند. از این تعداد پس از باز شدن کدها معلوم شد که 96 نفر کرم سیر و 75 نفر کرم دارو نما بطور تصادفی دریافت نموده اند. از گروه دریافت کننده کرم سیر 18 نفر (75/18%) بهبودی کامل و از گروه دارونما 15 نفر (20%) بهبودی کامل داشتند. این نتایج نشان می دهد که بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. (9865/0=PV)
نتیجه گیریبه نظر می رسد کرم سیر 5% با رژیم درمانی فوق به طور موضعی بر روی سالک چندان موثر نیست. مطالعات بیشتری نیاز است که از غلظت های بالاتر و یا ترکیبات متفاوتی از سیر استفاده شود.
کلیدواژگان: سالک، سیر، درمان -
صفحه 7مقدمه
با توجه به شایع بودن تظاهرات پوستی و واکنش های دارویی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه I.C.U و عدم وجود تحقیق اساسی در این مورد، بر ان شدیم که بیماران بستری در (I.C.U) را از نظر ضایعات پوستی مورد بررسی قرار دهیم.
بیماران و روش هاکلیه بیماران بستری شده در بخش های I.C.U مرکزی، اعصاب و اورژانس بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در طی سالهای 76 تا 78 بصورت معاینه و مشاهده بیماران، پر کردن پرسشنامه و در موارد مشکوک انجام بیوپسی و نمونه گیری جهت قارچ و میکروب مورد بررسی قرار گرفتند. سپس کلیه اطلاعات به نرم افزار SPSSS وارد شده و تجزیه و تحلیل آنها توسط آزمونهای Discriminant, Chi-square, ANOVA و رسم نمودار صورت گرفت.
یافته ها197 نفر از 406 بیمار بستری در I.C.U دارای ضایعات پوستی بودند که از این تعداد بیشترین فراوانی در سنین 40-21 سالگی (37%) و کمترین آنها زیر 10 سال (5/2%) و بالای 80 سال (3%) بودند. 116 نفر آنها (9/58%) مرد و 81 نفر آنها (1/41%) زن بودند. شایعترین تظاهر پوستی ضایعات هموراژیک پوستی (4/23%) و اکنه استرویید (8/22%) بود و نادرترین آن toxic epidermal necrolysis (0.5%) بود. شایع ترین علت بستری خونریزی مغزی و خونریزی تحت عنکبوتیه (هر کدام 2/11%) بود.
نتیجه گیریضایعات پوستی در بیماران بستری در I.C.U شایع بوده و این بیماران نیازمند معاینات مستمر و دقیق جهت پیشگیری و نیز تشخیص و درمان سریع ضایعات پوستی می باشند.
کلیدواژگان: بخش مراقبت های ویژه، ضایعات پوستی، ضایعات هموراژیک، آکنه استرویید -
صفحه 14مقدمه
گرانولوم پیوژنیک یک پرولیفراسیون خوش خیم عروقی است که در اغلب موارد بیمار آن را در ارتباط با یک ضربه خفیف می داند.
هدفهدف از این مطالعه ارزیابی پاسخ درمانی این تومور به درمان به روش کرایوتراپی بود.
بیماران و روش هااین مطالعه بالینی باز بر روی 146 بیمار مبتلا به گرانولوم پیوژنیک در بیمارستان رازی تهران از فروردین ماه سال 1377 به مدت 1 سال انجام شد. درمان به روش کرایوتراپی با نیتروژن مایع و با استفاده از اپلیکاتور پنبه ای انجام می گرفت. بیماران حداقل به مدت 3 ماه پس از بهبودی کامل ضایعه، پیگیری شدند.
یافته ها135 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. بهبودی کامل در کلیه بیماران اتفاق افتاد. تعداد جلسات درمانی از یک جلسه تا حداکثر 4 جلسه (میانگین 8/0±6/1 جلسه) متغیر بود. 2/88% بیماران تنها با یک یا دو جلسه درمانی بهبودی کامل پیدا کردند عود ضایعه در سه بیمار اتفاق افتاد که در هر سه مورد درمان مجدد به روش کرایوتراپی در یک نوبت باعث بهبودی کامل ضایعه شد.
نتیجه گیریکرایوتراپی را می توان به عنوان روش کاملا موثر در درمان گرانولوم پیوژنیک به کار برد.
کلیدواژگان: کرایوتراپی، گرانولوم پیوژنیک، ازت مایع -
صفحه 18مقدمه
یکی از بیماری های شایع پوست درماتیت سبورییک است.
هدفهدف از این مطالعه بررسی اثر درمانی کتوکونازول موضعی و خوراکی در درمان بیماران مبتلا به درماتیت سبورییک مقاوم به درمان های معمول، مراجعه کننده به بیمارستان شهید فقیهی شیراز بوده است.
بیماران و روش هااین مطالعه بر روی 80 مورد درماتیت سبورییک مقاوم طی 2 سال (1378 – 1376) انجام شد. بیماران بطور تصادفی در دو گروه 40 نفری قرار گرفتند. گروه اول کرم 2 % موضعی کتوکونازول را روزی 2 بار و گروه دوم روزانه 200 میلی گرم کتوکونازول خوراکی را به مدت 4 هفته دریافت نمودند.
یافته هادر گروه موضعی 35 بیمار (5/87%) و در گروه خوراکی 38 نفر (95%) پس از دریافت دارو بهبودی کامل بالینی داشتند. این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. ولی نوع موضعی دارو همراه با میزان عوارض جانبی کمتر به نسبت نوع خوراکی بود.
نتیجه گیریکتوکونازول هم به صورت موضعی و هم خوراکی دارویی بسیار مفید و کم خطر در درمان درماتیت سبورییک می باشد.
کلیدواژگان: درماتیت سبورییک، کتوکونازول، درمان -
صفحه 23مقدمه
سرطان سلول های قاعده ای Cell Carcinoma (BCC) Basal شایعترین سرطان پوست در انسان است که دارای انواع هیستوپاتولوژیک مختلف و شکل های بالینی بسیار متنوعی می باشد.
هدفهدف از این مطالعه ارزیابی بیماران مبتلا به BCC در اهواز از نظر سن، جنس، محل بروز ضایعات، شکل های آسیب شناسی مختلف و مقایسه شیوع آن با سایر سرطان های پوست بخصوص سرطان سلول های اسکواموس است.
بیماران و روش هااین مطالعه توصیفی به صورت گذشته نگر و با استفاده از مدارک موجود در بخش آسیب شناسی بیمارستان امام خمینی اهواز انجام شده است. روش کار به این صورت بود که تمام مدارک موجود در بایگانی آزمایشگاه آسیب شناسی از شروع سال 1366 تا پایان سال 1376 بررسی و پرونده آن عده از بیمارانی که مبتلا به نوعی از سرطان پوست بودند مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته هااز میان حدود هفتاد هزار نمونه ارسالی به آزمایشگاه، در مجموع 1271 نفر مبتلا به نوعی از سرطان پوست بودند. 896 بیمار (50/70%) مبتلا به BCC بودند شیوع BCC در مردان و زنان تقریبا مساوی بود. سن متوسط بیماران 60 سال بود. در رابطه با سن بیماران، مساله جالب تفاوت سن متوسط بیماران در 2 سال اول نسبت به 2 سال آخر مطالعه بود. در 2 سال اول، متوسط سن بیماران 58/57 سال و در 2 سال آخر مطالعه 27/63 سال بود. 80% بیماران در محدوده سنی 40 تا 80 سالگی بودند. شایعترین محل بروز ضایعات به ترتیب بینی، گونه، پیشانی و پلک چشم ها بود.294 نفر نیز مبتلا به سرطان سلول های اسکواموس بودند که از نظرشیوع در حدود یک سوم BCC می شود.
نتیجه گیریشایعترین سرطان پوست در اهواز BCC است. شیوع آن در هر دو جنس مساوی است. متوسط سن بیماران 60 سال است و با گذشت زمان سن بروز آن افزایش می یابد.
کلیدواژگان: سرطان سلول های قاعده ای، اهواز، سرطان پوست -
صفحه 29مقدمه
بیماری برص یک بیماری ارثی نسبتا شایع می باشد که با مرگ سلول های رنگدانه ساز پوست و از بین رفتن رنگ پوست تظاهر می کند. علت بیماری کاملا مشخص نیست ولی فرضیه های مختلفی از جمله فرضیه عصبی، خود ایمنی و یا خود تخریبی برای بیماری پیشنهاد شده است.
هدفهدف از این مطالعه تعیین میزان نسبی شیوع بیماری برص در مقایسه با سایر بیماری های پوستی و بررسی اشکال بالینی آن بود.
بیماران و روش هادر یک مطاله توصیفی بیماران مبتلا به برص که در طی سال 1376 به مطب خصوصی پوست در اصفهان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی بالینی قرار گرفتند.
یافته هااز 6540 بیمار پوستی که در طی یکسال مراجعه کرده بودند، 458 نفر (0/7%) مبتلا به برص بودند. 1/61% بیماران را زنان تشکیل می دادند. سن متوسط بیماران در شروع بیماری 83/20 سال بود. محل شروع بیماری در 1/41% موارد از اندام ها، در 08/37% موارد از سر و گردن، در 24/16% موارد از تنه و در 49/5% موارد از نواحی تناسلی بود. بیمارانی که مبتلا به ضایعات سر و صورت بودند اکثرا (72%) با تجویز استرویید موضعی بهبودی داشتند.
نتیجه گیریبه نظر می رسد که بیماری برص در اصفهان شایع بوده و لازم است یک مطالعه وسیع برای بررسی میزان دقیق شیوع آن انجام گیرد.
کلیدواژگان: برص، درمان برص، بررسی بالینی برص -
صفحه 35مقدمه
لوپوس اریتماتوسیستمیک یک بیماری با منشا خود ایمنی می باشد. در 85-72% مبتلایان به این بیماری ضایعات پوستی دیده می شود.
هدفاین مطالعه با هدف تعیین انواع و شیوع ضایعات پوستی نزد بیماران بستری مبتلا به لوپوس اریتماتوسیستمیک در اهواز انجام گرفت.
بیماران و روش هادر یک مطاله توصیفی گذشته نگر تعداد 30 نفر بیمار مبتلا به لوپوس اریتماتوسیستمیک براساس معیارهای بالینی و آزمایشگاهی Association American Rheumatism که از آذرماه 1368 لغایت شهریور ماه 1378 در بخش پوست بیماراستان سینای اهواز بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته هاضایعات پوستی مشاهده شده عبارت بودند از مالارراش (70%)، ضایعات غشای مخاطی (70%)، طاسی غیر اسکاری (3/63%)، بثورات غیر اختصاصی (6/56%)، حساسیت به نور آفتاب (3/53%)، ابتلای ناخن (40%)، تغییرات رنگدانه ای (3/33%)، تورم اندام ها و پوست خشک (6/16%)، فنومن رینود، ضایعات دیسکوییدی مزمن و تاول (3/13%)، تورم دور چشم، کهیر، قرمزی کف دست، طاسی اسکاری و واسکولیت پوستی (10%)، chilblain و ضایعات پسوریازیفرم (6/6%)، لیویدورتیکولاریس (3%).
نتیجه گیریتغییرات پوستی جز مهمی از علایم بالینی لوپوس اریتماتوسیستمیک بوده و ممکن است پایه اطلاعات تشخیصی مهمی به شمار آیند. ما طی این مطالعه الگوی بالینی متفاوتی با آنچه که دیگران قبلا گزارش کرده اند، یافتیم.
کلیدواژگان: لوپوس اریتماتوسیستمیک، ضایعات پوستی، اهواز - مقالات گزارش موردی
-
صفحه 42
بیماری که شرح داده می شود مرد 18 ساله ای است که سابقه مادرزادی از خال اسپیلوس ((nevus spilus بزرگ در نیمه راست بدن، همراه با خال لکه شرابی (Port wine stain) در ناحیه قدام و خلف تنه بدون گرفتاری سیستمیک دارد. با توجه به علایم بالینی و گزارش بیوپسی پوست، برای بیمار تشخیص فاکوماتوزیس پیگمنتوواسکولاریس نوع IIIa مطرح گردید.
کلیدواژگان: فاکوماتوزیس پیگمنتوواسکولاریس، خال اسپیلوس، خال لکه شرابی
-
Page 2Background
Cutaneous leishmaniasis (CL) is a protozoan disease of the skin caused by a wide range of italic species. The disease is endemic in many countries. It has been recognized as a major public health problem in Iran. Many treatments have been suggested for it but none of them was fully effective.
ObjectiveThe objective of this study was to compare the efficacy of a 5% garlic cream with placebo in CL.
Patients and MethodsA double blind, placebo controlled study was performed in Isfahan and Jahrom in 1997 and 1998. 197 patients were randomly selected. Exclusion criteria were: pregnancy, lactation, age less than 5 years and duration of disease more than 100 days. Each patient received garlic cream 5% or placebo for 3 weeks and was followed for another period of 40 days.
ResultsThe study was completed as planned in 171 patients. 96 were treated with garlic 5% cream and 75 with placebo. Complete healing occurred in 18 (18.75%) of garlic group in comparison with 15 (20%) of placebo group. The difference was not significant (P=0.9865).
Conclusion5% garlic cream was not effective in treatment of cutaneous leishmaniasis. Further studies with higher concentrations or different vehicle are needed.
Keywords: Cutaneous leishmaniasis, Garlic, treatment -
Page 7Background
Considering the prevalence of skin lesions and drug eruptions in intensive care units and the absence of research about it, we decided to study skin lesions of patients admitted in intensive care unit.
Patients and MethodsIn this descriptive study all patients admitted in intensive care units of Al-Zahra Hospital in Isfahan in 1376-78 were observed and examined by a resident in Dermatology. Skin biopsy and bacterial and fungal smears were done in selected cases. Data were collected, entered in SPSS and analyzed by ANOVA, Chi-square and Discriminant methods.
Results197 of a total of 406 patients had skin lesions. Skin lesions were most frequent in the age range of 21-40 years (37%) and least frequent in age groups under 10 years (2.5%) and over 80 years (3%). 116 of patients (58.9%) were male and 81 (41.1%) were female. The most common skin lesions were hemorrhagic cutaneous lesions (23.4%) and steroid acne (22.8%). The rarest was toxic epidermal necrolysis (0.5%). The most common causes of hospitalization were intracranial and subarachnoid hemorrhage (11.2% each).
ConclusionSkin lesions are common in patients admitted in ICUs. Frequent and continuous examinations of these patients are recommended in order to prevent and treat them promptly.
Keywords: ICU, Skin lesions, Hemorrhagic lesions, Steroid acne -
Page 14Background
Pyogenic granuloma is a benign vascular proliferation that is often related to minor trauma by the patient.
ObjectiveEvaluation of the efficacy of cryotherapy in the treatment of pyogenic granuloma.
Patients and MethodsHundred and forty-six patients with pyogenic granuloma were treated by cryosurgery using liquid nitrogen and cotton tip applicator in an open clinical trial. This study was carried out in Razi Hospital, Tehran University of Medical Sciences, in 1377. Patients were followed for at least 3 months after complete resolution.
ResultsHundred and thirty-five patients completed the study. Complete resolution was achieved in all patients. Treatment sessions ranged from one to 4 (Mean 1.6±0.8) sessions. 88.2% of patients needed only 1 or 2 treatment sessions. Recurrence of lesions occurred in 3 patients in whom retreatment led to complete resolution.
ConclusionCryotherapy can be regarded as a completely efficient method in treatment of pyogenic granuloma.
Keywords: Cryotherapy, Pyogenic granuloma, Liquid Nitrogen -
Page 18Background
Seborrheic dermatitis is one of the most common skin diseases.
ObjectiveThe purpose of this study was to compare the topical and oral ketoconazole in treatment of intractable cases of seborrheic dermatitis referring to Faghihi Hospital in Shiraz.
Patients and MethodsThis study was performed on 80 cases of intractable seborrheic dermatitis in 1376-1378. The patients were randomized in two treatment groups. Group included 40 patients who were treated with topical ketoconazole cream 2% two times per day for 4 weeks, and group 2 included 40 patients who received oral ketoconazole 200 mg daily for 4 weeks.
ResultsTopical ketoconazole clinically cured 35 (87.5%) and oral ketoconazole cured 38 (95%) of patients. This difference was not statistically significant. However topical ketoconazole was accompanied with a lower frequency of side effects than the systemic form.
ConclusionBoth topical and oral ketoconazole can be regarded as a highly effective and safe treatment for seborrheic dermatitis.
Keywords: Seborrheic dermatitis, Ketoconazole, Treatment -
Page 23Background
Basal cell carcinoma (BCC) is the most common skin cancer in humans showing various clinical and histological forms.
ObjectiveThe aim of this study was to evaluate the age, sex, location, histological subtypes of BCC cases in Ahwaz and to compare it with other skin cancers specially squamous cell carcinoma.
Patients and MethodsA descriptive, retrospective study was done using files of Pathology Department of Imam Khomeini Hospital in Ahwaz. All files from 1366 to 1376 were searched and the files of patients with skin cancers were evaluated.
Results1271 of about 70000 specimens were diagnosed as skin cancer. 896 of them (70.50%) were BCC. The incidence of BCC was equal in women and men. The mean age was 60 years. An interesting finding was the difference in the mean age of patients in the first 2 years (57.58 years) and last 2 years of study (63.27 years). Eighty percent of patients were in the age range of 40-80 years. The most frequent locations of the lesions were nose, cheeks, forehead and eyelids. The incidence of SCC (294 cases) was almost 1/3 of BCC.
ConclusionThe most common skin cancer in Ahwaz is BCC. The frequency is equal in both sexes. The mean age is 60 years and is increasing with time.
Keywords: BCC, Ahwaz, Skin Cancer -
Page 29Background
Vitiligo is a common skin disease that clinically presents as depigmented macules due to destruction of melanocytes. Although the cause is unknown, various theories such as autoimmune, autodestruct and neural hypotheses have been proposed.
ObjectiveThe objective of this study was to evaluate clinical picture of vitiligo in Isfahan, Iran.
Patients and MethodsIn a descriptive study, all vitiligo patients referred to a private skin clinic in Isfahan during one year (1376) were evaluated.
Results458 of a total of 6540 patients had vitiligo (7.0%). Most of the patients were female (61.1%). The mean age of disease onset was 20.83 years. The site of onset of lesions was extremities in 41.1%, head and neck in 37.80%, trunk in 16.24% and genitalia in 5.49% of patients. 72% of the patients who had lesions of the face, responded well to topical steroids.
ConclusionVitiligo is a common skin disease in Isfahan and a large study is needed to show the prevalence of the disease in Iran.
Keywords: Vitiligo, Treatment of vitiligo, Clinical evaluation of vitiligo -
Page 35Background
Systemic lupus erythematosus (SLE) is an autoimmune disease in which cutaneous lesions occur in 72%-85% of patients.
ObjectiveThis study was conducted to determine the pattern and incidence of skin lesions in SLE patients in Ahwaz.
Patients and MethodsThirty patients with SLE fulfilling the clinical and laboratory criteria of the American Rheumatism Association who were admitted in Sina Hospital in Ahwaz from December 1989 to September 1999, were studied.
ResultsSkin findings included: Malar rash (70%), mucosal lesions (70%), non-cicatricial diffuse alopecia (63.3%), nonspecific skin rash (56.6%), photosensitivity (53.3%), nail involvement (40%), pigmentary changes (33.3%), dry skin and edema of extremities (16.6%), Raynaud’s phenomenon, discoid eruption, bullous lesions (13.3%), periorbital edema, urticaria, palmar erythema, scarring alopecia and cutaneous vasculitis (10%), chillblain and psoriasiform lesions (6.6%) and livedo reticularis (3%).
ConclusionSkin changes are prominent in SLE and may provide helpful diagnostic information. A different clinical pattern from previous reports was noted in our patients.
Keywords: Systemic lupus erythematosus, Skin eruptions, Ahwaz -
Page 42
An eighteen-year old man is reported who had a large nevus spilus on the right side of his body with port wine stain on the anterior and posterior sides of his trunk without any systemic involvement. Considering the clinical signs and skin biopsy report of the patient, the diagnosis of phakomatosis pigmentovascularis type IIIa was made.
Keywords: phakomatosis pigmentovascularis, Nevus spilus, Portwine stain
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.